Αμερικλανοδάνειο

Porcupine, έχεις δίκιο:

Στην Αμερική οι αναρχικοί τί πετάνε;Εδώ πετάνε πέτρες κ μολότοφ!!!Μακάρι να πετούσαν γιαούρτια!Θα ήταν νοστιμότερη η μαλακία που τους δέρνει!!!

Ένα γιαουρτάκι 2% θα ήταν ό,τι πρέπει και όπως είπε και το κορίτσι σειρήνα να βάλουμε και λίγο μέλι να κολλάει καλύτερα. Ξέχασα να σου πω ότι στην Αμερική οι αναρχικοί πετάνε τα καλσόν τους.

Λοιπόν από τα οικονομικά και τα χρέη της Αμερικής και της Ελλάδας θα περάσουμε στα οικονομικά του Αμερικλάνου, έτσι για ένα ευχάριστο διάλειμα. Τι? Χέστηκες για τα οικονομικά του Αμερικλάνου? Καλά κάνεις. Εγώ τώρα τι θες να κάνω.

Πριν κανα μήνα ο Αμερικλάνος ξεμπουρδελεύτηκε, βγήκε στο κλαρί και πούλησε τη ψυχή του στο δαίμονα της διαφήμισης. Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά είχα πει ότι τις διαφημίσεις θα τις κρατήσω αν και εφόσον βγουν αρκετά για ένα κιλό καλή φέτα. Πόσα βγαίνουν λέει δεν κάνει να λέμε, και δεν θα πω γιατί θα με κόψει τον κώλο ο γκούγκλης, που κακό χρόνο, αλλά κοίτα εδώ ας πούμε. Από εκεί παραγγέλνω καμια φορά. Δες πόσο είναι το μισό κιλό, βάλε τον πολύπλοκο αλγόριθμο (επί δύο) για να βρεις το κιλό και το'πιασεις.

Έχω καλά και καλά νέα. Από που να'ρχίσω. Από τα καλά.

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσω ότι ναι, χάρη στα κλικ σας μαζέυτηκαν αρκετά για ένα κιλό φέτα, μη σου πω ότι μένουν να πάρω και μια σοκοφρέτα δηλαδή. Είμαι πολύ συγκινημένος, δεν ξέρω, φαίνεται? Όταν με το καλό την πάρω τη φέτα θα την τρώω και θα σας σκέφτομαι. Τυχερούληδες.

Πάμε και στα κακά νέα.

Ο μαλάκας ο γκούγκλης δεν πλερώνει αν δεν μαζευτεί πρώτα το ποσό των 100 δολαρίων. Άρα? Άρα θα περιμένω και θα πάρω πεντόκιλη φέτα σε κανα τετράμηνο. Τζάμπα χάρηκα. Έλα, πλάκα κάνω, αφού το ξέρεις ότι χωρίς φέτα ο Αμερικλάνος δε ζει. Βολεύομαι με μια άλλη εισαγώμενη προς το παρόν.

Όπως και να'χει, οφείλω νε ευχαριστήσω όσους κάνανε κλικ, ακόμα και αυτούς που ανάγκασα (το μόνο κέρδος που έχω δει από τον αδερφό μου, αυτό σου λέω μόνο)(για κλικ, καλός είναι)(το ότι θα τα χρυσοπληρώσω σε ρούχα και μεταφορικά, ας μην το σκέφτομαι).

Αλλαγή θέματος γιατί σε βλέπω πορκουπίνη, έχει γλαρώσει το μάτι σου από τη συγκίνηση.

Σήμερα που λες, πρώτη του μηνός, καλό μήνα κι'όλας, μου ήρθαν δωράκια με το ταχυδρομείο. Τρία συγκεκριμένα. Τι δωράκια? Οι λογαριασμοί από τις πιστωτικές. Έχω μπλέξει τα μπούτια μου, κάθε φορά διαλέγω μια στην τύχη να πληρώσω και τελικά δεν ξέρω τι έχω ξοδέψει που. Μπορώ βέβαια να τα δω στο ίντερνετ αλλά βαριέμαι. Τα μελέτησα σήμερα τα κατορθώματά μου.

Μιλάμε, τον Ιούνη το παράχεσα. 200 δολάρια σε καφέδες έφαγα. Μήπως έχω πάθει εξάρτηση? Δυο κεφαδάκια την ημέρα δεν είναι πολλά, είναι? Θα αρχίσω να φτιάχνω μόνος μου όπως παλιά δεν γίνεται. Μα 200??? Αμ το άμαζον? Με τα δωρεάν μεταφορικά με έχει καταστρέψει, αγοράζω αβέρτα. Δεν παίρνω τίποτα ακριβό, αλλά μαζεύονται τα άτιμα. Μέχρι και ελαιόδεντρο αγόρασα. Ήρθε χτες, 15 εκατοστά είναι, πολύ ωραίο.

Η μία η τράπεζα, αυτή που χρησιμοποιώ για online αγορές συνήθως, είδε ότι έχει ψωμί και μου έκανε αύξηση στο όριο (το οποίο και παραλίγο να ξεπεράσω), μου έδωσε και 1000 δολάρια αν θέλω άτοκα μέχρι τον Απρίλη. Μετά τον Απρίλη όμως αν δεν τα έχω ξοφλήσει θα πρέπει να πουλήσω νεφρό. Δε γαμιούνται? Έχω έξοδα, θα τα πάρω.

Σταμάτα χριστιανή μου, δεν αναιρώ αυτά που έλεγα χτες, άκου. Έχω σε ένα μήνα να πάω σε συνέδριο στην Ουάσινγκτον, τρομάρα μου, και πρέπει να βγάλω εισιτήρια, να κλεισω δωμάτιο, το'να τ'άλλο, είναι πολλά τα λεφτά πορκουπίνη. Θα τα πάρω βέβαια όλα πίσω μετά, το αφεντικό πληρώνει μέχρι και το φαΐ, αλλά από κάπου δεν πρέπει να βγούν πρώτα, για να ξαναμπουν μετά? Άρα ένα κομμάτι θα το καλύψω με αυτή την προσφορά.

Το πρώτο μου δάνειο, είμαι πολύ συγκινημένος πάλι. Έτσι και το μάθει η μάνα μου, την έβαψα. Κάθε δεύτερη Πέμπτη (κάθε δεύτερη Πέμπτη μας πληρώνουν) με ρωτάει πληρώθηκες? πόσα πήρες? πόσα έχεις? τις κάρτες τις έδωσες? νοίκι? λογαριασμούς? δώστα και πες μου αύριο πόσα μένουν. θες να σου στείλουμε? τι που θα τα βρούμε, τι σε νοιάζει. θα σου στείλω τη Δευτέρα. καλά καλά μη φωνάζεις, αλλά αν χρειαστείς θα μου πεις, ε.

Κάθε δυο βδομάδες, έτσι και χτες, η ίδια συζήτηση. Δεν το έχει πιάσει το κόνσεπτ του σταθερού μισθού βλέπεις, έχει συνηθίσει στο μεροδούλι χτεσοφάι τόσα χρόνια και αγχώνεται. Τεσπα.

Σήμερα τα σκέφτομαι αυτά γιατί έδωσα πιστωτικές, έδωσα νοίκι, η ΔΕΗ και το ίντερνετ βγαίνουν αυτόματα από το λογαριασμό ούτε που ξέρω πόσο ήταν, και πέσαν τα ψηφία στην τράπεζα. Πάλι καλά να λέω που υπάρχουν και μερικά να περισσεύουν, γιατί τη νιώθω την Πράσινη Σκατούλα, έχει καιρό να χαλάσει και είναι η ώρα της. Υποψιάζομαι κάτι με τα φρένα αυτή τη φορά.

Βλέπω τώρα την άλλη πιστωτική (την καλή, για να πουλάω μούρη) που έχω για εστιατόρια, ένα σκασμό έφαγα και εκεί σε σχέση με πριν. Δεν πειράζει, είπαμε στο φαί δεν κάνω οικονομία, όλα κι'όλα.

ΛΟΙΠΟΝ!

Διάβασες μέχρι εδώ? Μπράβο μάνα μου γιατί σου έχω αμερικλανονέα. Αυτό το κόνσεπτ να σας βάζω λέξη και να τη βάζετε σε σχόλια δεν βλέπω να τραβάει. ΑΛΛΑ. Η αγαπητή Ρία μου έδωσε νέα ιδέα. Όποιος λοιπόν. ΟΠΟΙΟΣ. Αφήσει το πρώτο σχόλιο, θα θέσει αυτός τη λέξη-απεύθυνση. Σας προκαλώ λοιπόν να βρείτε γρήγορα ό,τι πιο άκυρη λέξη υπάρχει και ταυτόχρονα να αφήσετε και το πρώτο σχόλιο. Ορίστε, ο Αμερικλάνος δίνει εξουσία στο λαό, τι άλλο θές δηλαδή. Για να δούμε αν αυτό σας αρέσει, Η ΝΑ ΤΑ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΩ. Άιντε.