Εμμονές μωρή φουρνάρισα!

Ένα έχω μόνο να πω για αυτό το σχόλιο:

Αντί αυτού, εύκολο οικογενειακό ψωμί σε 1 βήμα:
1. Βγαίνω στο μπαλκόνι και βάζω μια φωνή: "Μωρή φουρνάρισα έβγα όξω!". Η φουρνάρισα βγαίνει με το ψωμί παραμάσχαλα, μου το βάζει στο ασανσέρ και το μασουλάω σε λιγότερο από 30''.
Μετά βλέπω όσες σειρές θέλω, μιλάω στο τηλέφωνο, κοιμάμαι, βλέπω κι άλλες σειρές. Το ψωμί το πληρώνω όταν με πληρώσει κι εμένα ο Γιωργάκης...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Μπα σε καλό σου Fri, με έκανες και γέλασα. Γιατι κατα τ'άλλα γέλιο άστο, δεν παίζει αυτή την περίοδο. Και να παίξει, του κώλου γέλιο θα είναι, άσε που ο Αμερικλάνος γελάει πάρα -πάρα- πολύ δύσκολα.

Έχω που λες Fri καμια διακοσαριά θέματα για ανάρτηση αλλά έχουν γίνει όλα αχταρμάς στο κεφάλι μου. Οπότενες ρώτησα έναν από εσάς (ξέρεις εσύ ποιος είσαι)(καλά Χριστούγεννα μάνα μου) να μου δώσει ένα θέμα και να γράψω. Έτσι οι σκέψεις θα είναι φρέσκιες και θα βγουν πιο εύκολα.

Σαν το χέσιμο ένα πράμα, αν περιμένεις πολύ (είσαι για παράδειγμα κολλημένος σε meeting ή στην κίνηση ρε παιδί μου) πετρώνει το συμπαν και μετά αλλάζεις πίστη. Άλλη χάρη έχει το φρέσκο. Αλλάζω θέμα γιατί σε βλέπω πας για κουβά να ξεράσεις.

Το θέμα που μου δώθηκε είναι "Εμμονές". Σύμφωνα με το ίντερνετ εμμονή είναι η παράλογη επιμονή. Καλά, από παραλογισμούς ο Αμερικλάνος είναι φουλ κομπλέ, το έχεις καταλάβει φαντάζομαι. Σκεφτόμουν τι εμμονή να σου πω. Εννοείται ότι το πρώτο πράγμα που ήρθε στο αφράτο μυαλό μου ήταν τα βιβλία του Χάρι Πότερ. Νομίζω εν γένει αυτή ήταν η μεγαλύτερη εμμονή που έχω φάει στη σύντομη ζωή μου. Δεν θα σου μιλήσω όμως γι'αυτό γιατί πάει πέρασε. Είδα και την τελευταία ταινία, ευτυχώς μου άρεσε 99.9% και μπορώ να πω ότι η ιστορία Χάρι Πότερ έχει σχεδόν κλέισει για μένα (να δω την ταινία άλλες δύο φορές στο σινεμά ακόμα, μετά όλες μαζεμένες στο σπίτι και μετά να διαβάσω και τα βιβλία άλλη μια φορά και τέλος)(σκέψου να μη μου είχε περάσει η εμμονή, ε).

Έχω κι'άλλη εμμονή. Με τηλεοπτικές σειρές. Γενικά πλέον δεν βλέπω τηλεόραση, μόνο σειρές στο ίντερνετ τις οποίες μ'αρέσει να τις βλέπω μαζεμένες. Τι εννοώ. Δεν μπορώ να παρακολουθώ περισσότερες από μία εκπομπές σε οποιαδήποτε δεδομένη χρονική περίοδο. Αποσυντονίζομαι μάνα μου, πως το λένε. Να τώρα πχ έχω πιάσει και βλέπω Family Guy (νομίζω κάτι κατάλαβες από το χθεσινό ψωμί). 9 κύκλους τους ξεπέταξα σε ένα μήνα, πέντε επεισόδια μένουν και είμαι κομπλέ. Μετά έχω να δω την περσινή σεζόν του House γιατί ξέχασα να το δω.

Παρεπιπτοντως, αν ξέρεις καμιά ωραία σειρά επιστημονικής φαντασίας ρίξε ένα σφύριγμα, ενδιαφέρομαι. ΝτόκτορΧου μόνο μη μου πεις για θα σε φτύσω.

Το κακό με αυτή την εμμονή ξέρεις ποιο είναι? Τα βλέπω τώρα μαζεμένα και μετά πρέπει να περιμένω κάθε βδομάδα να δω νέο επεισόδιο. Δεν το ευχαριστιέμαι αλλά δεν μπορώ και να περιμένω, με πιάνεις?

Το ίδιο κάνω πλέον και με τα βιβλία. Μου αρέσουν οι σειρές βιβλίων αλλά δεν τα πιάνω μέχρι να ολοκληρωθεί όλο το σετάκι. Μην πάθω τα ίδια που έπαθα με το Χάρι Πότερ, δε λέει. Αφού την έχω την τάση να κολλάω σαν τσιχλόφουσκα τον Αύγουστο, πρέπει να προσέχω.

Επίσης πέρσι το έκανα αυτό με το Lost. Τα είδα όλα μέσα σε τρεις βδομάδες (μιλάμε για μεγάλη λύσσα). Ακόμα και έτσι με είχε φάει η αγωνία, φαντάσου να έπρεπε να περιμένω μήνες για κάθε νεο κύκλο. Άσε με μάνα μου σου λέω, δεν είμαι εγώ για τέτοια. Εκστασιάζομαι και το μόνο που σκέφτομαι είναι τι σκατά θα γίνει. Η φάση είναι ότι μετά τα ξεχνάω όλα (εκτός από το Χάρι Πότερ, εκεί θυμάμαι μέχρι και τις άνω τελείες).

Μπα, δεν τραβάει σήμερα, του κώλου μαλακίες γράφω. Ένεκα το επερχόμενο ταξίδι, καταλαβαίνεις. Αν διάβασες μέχρι εδώ περιμένοντας να δεις κάτι αξιόλογο, σόρρυ μάνα μου. Θα βγάλω το σκασμό τώρα για να μη μου λένε ΠΑΛΙ ότι γράφω σεντόνια!