Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Απλά θα γκρινιάξω

An-Lu έχω απορία σχετικά με αυτό:
Ωωωωωωωωωωμμμμμμμμμμ! 
Οοοοοοοοοοομμμμμμμμμ! 
Ωωωωωωωωωωωωμμμμμμμμμ!
Και δεν ήθελα να σε ρωτήσω εκεί μιας και δεν είναι σωστό να απαντήσω μόνο σε ένα σχόλιο! Η εναλλαγή από ο σε ω και μετά πάλι ο, σημαίνει κάτι?? Είναι πχ πρώτα ωωωωωωωωωωμμμμμ από το "ωωωωωωωχχχχχ"?

Μου έφτιαξες τη διάθεση πάντως γιατί με φαντάστηκα να κάνω τη γιόγκα μου και αντί να λέω οοοοοομμμμμ να λέω ωωωωωωωχχχχχχχ αμαναμαναμανμμμμ! Θα ήταν μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Σήμερα έχω μάθημα γιόγκας στους φοιτητές, λες να τους το δείξω έτσι? Χμ......

Έχω πολλά νεύρα αυτές τις μέρες και το κακό είναι ότι δεν έχω βρει κατάλληλο θύμα να τα ξεσπάσω. Βασικά είχα μια ευκαιρία σήμερα το πρωί να τα ξεσπάσω αλλά δεν προλάβαινα...

Έχω πολύ ωραίο θέμα για να γράψω ανάρτηση, αλλά δεν θα το κάνω ΑΠΛΑ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ.

Την Παρασκευή που λες! Τελείωσα με τη γλώσσα στο στόμα τα πειράματα και τα λοιπά συμπράγκαλα, και ήμουν έτοιμος να πάω το επόμενο πρωί εις τα Μανχάτα. Όχι! Κακός Αμερικλάνος! Δε θα πας στα Μανχάτα! Θα κάτσεις εδω να δα να με βοηθήσεις με αυτή τη μαλακία (μου λέει μια... συνάδελφος). Έκατσα άρα. Σάββατο 9 το βράδυ, 9 παρα 20 για να είμαι ακριβής, μου στελνει μήνυμα ότι σταμάτα να δουλεύεις πάνω στη μαλακία, γιατί έκανα μαλακία και άκυρη η μαλακία!

Πάμε παρακάτω!

Το Σάββατο ένας... συνάδελφος με θυμήθηκε μετά από 3.5 χρόνια, να πάμε για φαΐ. Βασικά να φάμε σπίτι του σπιτικό φαγητό. Κάτσε ρε φίλε, ακόμα κι αν δεχόμουν να φάω με τα μούτρα σου, θα έτρωγα ποτέ από τα χέρια σου? Τόσο στην κοσμάρα μας πια? Τόσο? Το εκνευριστικό είναι ότι τώρα με θυμήθηκε επειδή κάτι έγινε, ενώ πριν με έλεγε βλάκα και ανίδεο στα αφεντικά. Ουστ.

Πάμε παρακάτω!

Την Κυριακή λέω σε μια άλλη...συνάδελφο: το δωματιάκι με τα αρούρια αύριο τι ώρα μπορώ να το χησιμοποιήσω? Α μου λέει, το θελω ολη μερα από τις 10 μεχρι τις 4! Καλά της λέω, τότε θα πάω στις 4. Και αφού θα ξεκίναγα το πείραμα στις 4, έκατσα σπίτι μέχρι τις 11 ("έκατσα σπίτι")(κοιμόμουν) και πήγα στο εργαστήριο 11 και μισή, όπου και βρήκα τη... συνάδελφο να βλεπει κορεάτικη σαπουνόπερα στο λάπτοπ! Τι κάνεις μωρή εδώ, να λέει θα αρχίσω στη μία τελικά αλλά μάλλον θα τελειώσω στις 4. Και γιατί δεν μου το'πες το πρωι να'ρθω να ξεκινήσω εγω? Γιατί είμαι ηλίθια και μαλακισμένη, Αμερικλάνε μου! Θα έλεγε αν είχε αυτογνωσία.

Στις 3 και μισή, της στέλω μήνυμα να ρωτήσω αν μπορώ να πάω στις 4 και λέει αααα δε γίνεται! Θα τελειώσω στις 5! Στις 5 μου είπε θα τελειώσει στις 6! Οπότε πείραμα για τον Αμερικλάνο γιοκ σήμερα, ευγενική χορηγία της... συναδέλφου.

Πάμε παρακάτω έχω κι'άλλα! Φρέσκα! Όσο γράφω την ανάρτηση έγινε αυτό:

Έρχεται η κυρία 6:10, και μου ζήτησε να της κάνω αγγαρεία! Να πάω λέει να βρω τιμές και να γράψω παραγγελία και να πάω σε παραδίπλα κτήριο αύριο πρωί πρωί να της τα παραγγειλω! Με προκαλούνε!!!! Ξέρουν ότι κάνω γιόγκα και με σπρώχνουν στα άκρα για να μου ταράξουν τα τσάκρα μου!!! Θέλουν να πάω στο μάθημα διαλογισμού κόκκινος από τα νεύρα μου και να γίνω ρεζίλι!!!

Δεν την έβρισα. Της έδωσα τη φορμα παραγγελίας και δεν της είπα τίποτα. Άφησα τα φουντωτά μου φρύδια σε σχήμα ανάποδο ν να αναλάβουν την επικοινωνία. Νομίζω κατάλαβε.

Τώρα γράφω την ανάρτηση και πατάω τα πλήκτρα ΟΣΟ. ΠΙΟ. ΔΥΝΑΤΑ. ΜΠΟΡΩ. ΜΕΧΡΙ. ΝΑ. ΣΠΑΣΟΥΝ. ΤΑ. ΝΕΥΡΑ. ΤΗΣ.

Πρέπει να κρατήσω επαγγελματική στάση. Ψάχνω και για καλοκαιρινή πρακτική τώρα, και έχω ανάγκη το αφεντικό. Δε με συμφέρει να δείρω κανέναν.

ΥΓ: Από τα τρία χάπατα που αναφέρω, τα δύο είναι μέιντ ιν τσάνα, και το άλλο μέιντ ιν γκρίς. Δεν είμαι ρατσιστής, το χάπατο είναι χάπατο.

ΥΓ2: Δύσκολο να απαντήσω σε σχόλια και αυτή τη βδομάδα, πολύ δύσκολο, οπότε όποιος θέλει απάντηση ας μου το στείλει στο ιμέιλ.

ΥΓ3: Το Πεπόνι ζει, βασιλεύει, και μαδάει παντού. ΠΑΝΤΟΥ ΟΜΩΣ. Η ΤΡΙΧΟΜΗΧΑΝΗ.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Οι Δυο Χριστίνες

Σήμερα κάνω ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ στον Ρασκώλο επειδή άφησε (επιτέλους) ένα σχεδόν αστείο σχόλιο:
Δεν ξέρεις πως είναι να σαι πατεραας λέειι!!:Ρ:Ρ
Ειδικά αν το γάτι-γιος σου το κανελώνει το ρυζόγαλο
Πάντως κι εγώ το ρυζόγαλο με μπόλικη κανέλα το τρώω, δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό! Μας ενοχλεί και η κανέλα τώρα?? Άντε διάβασε για την εξεταστική τα λατινικά τα εύκολα και σταμάτα να ποινικοποιείς τα μπαχαρικά!

Και μιας και είσαι εν τω μέσω (πςςςς) διαβάσματος, θα σου πω λίγο για το δικό μου διάβασμα που έκανα παλιά, πολύ παλιά, στο λύκειο.

Αχχχχχ γερασα.

Τεσπα.

Πήγαινα κι εγώ που λες κάποτε γυμνάσιο, και μετά πήγα και λύκειο (μη χάσω) και είχα βλέψεις να παω και Πανεπιστήμιο (μη χέσω). Όταν ήμανε μικρούλης ήθελα να γίνω γυναικολόγος αλλά όταν είδε η μάνα μου τον έλεγχο της δευτέρας γυμνασίου, μαζί με κάτι αποβολές και άλλα τέτοια /ομορφα, κατάλαβε ότι μάλλον πρέπει να πάει φροντιστήριο το παιδί γιατί στο σχολείο δεν κάνουν καλή δουλειά.

Πήγα φροντιστήριο, και πραγματικά δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά τους καθηγητές μου! Όχι του σχολείου, του φροντιστηρίου. Αν δεν ήταν αυτοί, σήμερα εγώ θα ήμουν σερβιτόρος σε ξενοδοχείο στη Ρόδο... με τους φίλους μου... και χωρίς άγχος... χωρίς γουρούνια... χωρίς Κινέζες...

Αχμ.

Λοιπόν έχουμε και λέμε. Δυο καθηγήτριες φροντιστηρίου μου είναι άξιες λόγου. Τη μία την έλεγα Σκουλήκι και την άλλη την έλεγα Ζήνα. Δε φταίω εγώ που πήγαν και οι δύο και είχαν το ίδιο όνομα! Τις λέγανε και τις δύο Χριστίνα.

Άκουσες, σκουλήκι? Ε? Ε? Άκουσες? Κάπως έτσι μου έλεγε η Χριστίνα-Σκουλήκι ότι αν δεν κάνω τις ασκήσεις πάλι, θα πάρει τηλέφωνο τη μάνα μου να με περιλάβει με την παντόφλα. Εγώ τελικά τις ασκήσεις τις έκανα, και αντί να φάω παντόφλα απλά της έβγαλα παρατσούκλι και για τέσσερα χρόνια την έλεγα Σκουλήκι.

Επίσης έτσι έμαθα ότι γράφεται σκουλήκι και όχι σκουλίκι. Έπρεπε κάπως να το βάλω στο κινητό...

Η Χριστίνα-Σκουλήκι είναι το πιο ανιδιοτελές άτομο που έχω γνωρίσει, και η πιο φιλότιμη καθηγήτρια που κυκλοφορεί στην πιάτσα. Στην τρίτη γυμνασίου ένα βράδυ πριν το διαγώνισμα στο σχολείο, είδε ότι δεν ήξερα τίποτα στη Χημεία και με ρωτάει με δάκρυα στα μάτια αν σκοπεύω να γράψω αύριο. Με τάραξε τόσο πολύ η ειλικρίνειά της, που έκατσα ξύπνιος μέχρι τις 3, τα έμαθα όλα και έγραψα 18. Τότε ανακάλυψα την αγάπη μου για τη χημεία. Επίσης, αν και ήμουν μικρός και μαλακισμένος, αντιλήφθηκα ότι αυτή η γυναίκα πραγματικά νοιάστηκε για το πόσο θα γράψω.

Στη δευτέρα λυκείου πήγε και έμεινε έγκυος, και έπρεπε να μην την ταράζω! Όπως καταλαβαίνεις αυτό δεν μου ήταν καθόλου εύκολο, μιας και το να ταράζω κόσμο είναι κάτι σαν δεύτερη φύση μου. Τα κατάφερα όμως, και είμαι πολύ περήφανος. Μια μέρα πήγα σπίτι της και τη βρήκα κλαμμένη, επειδή την εκνεύρισε ένας μικρός μαθητής. Τον έκανα μαύρο την επόμενη μέρα αλλά δεν της το είπα γιατί θα με έκανε εμένα μαύρο. Συγγνώμη αλλά αμα μπορώ εγώ να το κοντρολάρω, μπορούν κι οι άλλοι. Σιχτιρ.

Τελικά γέννησε στην τρίτη για μένα λυκείου, και καναμε μαθημα εγω και μια αλλη στο σπιτι της. Την κόρη της τη νταντεύαμε από την ημέρα που γεννήθηκε, και όταν ήταν να βγουν τα αποτελέσματα των Πανελλήνιων μας έβαλε όρο ότι αν βγάλω εγώ 17 και η  συμμαθήτρια 15, θα μας αφήσει να τη βαφτίσουμε (στη Ρόδο έχουμε πολλούς νονούς). Τελικά τη βαφτίσαμε και η Χριστίνα-σκουλήκι είναι η μόνη καθηγήτρια που έγινε κουμπάρα και έχουμε επαφή φυσικά μέχρι και σήμερα! Η βαφτισιμιά μου είναι 11 χρονών κορίτσαρος, φτου σκόρδα. Όλα άριστα το πουλάκι μου. ΦΤΥΣΕ ΕΙΠΑ. Έτσι.

Παρ'όλη την αμοιβαία συμπάθεια, είχαμε και τα θέματά μας με τη Χριστίνα-Σκουλήκι. Για παράδειγμα ένα Καλοκαίρι πήγε και μας έβαλε το μάθημα των μαθηματικών την ώρα ακριβώς που είχε το ΣΤΑΡ τα Πόκεμον! Βρε καλή μου βρε χρυσή μου, θέλω να δω τα Πόκεμον είναι το τουρνουά σε λέω φέτος και θέλω να δω αν θα κερδίσει ο Ας με τον Πίκατσου! Τίποτα αυτή η άκαρδη, μου έλεγε ότι τα Πόκεμον ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ και δεν πρέπει ολόκληρο γαϊδούρι να ασχολούμαι.

ΟΚ.

Πάμε την πρώτη μέρα και τι μας διδάσκει? Μιγαδικούς αριθμούς. Τι είναι οι μιγαδικοί αριθμοί, Σκουλήκι? Είναι αριθμοί που δεν υπάρχουν, Αμερικλάνε. Δεν θα σου εξηγήσω Ρασκώλε τι είναι οι μιγαδικοί, σημασία έχει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ αλλά παρ'όλα αυτά έπρεπε εγώ να ΧΑΣΩ ΤΑ ΠΟΚΕΜΟΝ επειδή δεν υπάρχουν, για να μάθω για μιγαδικούς, οι οποίοι ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Εκείνο το πρωί δεν κάναμε μάθημα γιατί μέχρι να τελειώσω τη λογοδιάρροια και τις φωνές, της είχα σπάσει της γυναίκας τα νεύρα και χρειάστηκε να πάει να ξαπλώσει.

Ποτέ δεν της συγχώρησα τη σεζόν των Πόκεμον που έχασα εκείνο το Καλοκαίρι. Ούτε αυτή θα μου συγχωρέσει το νευρικό κλωνισμό που της προκάλεσα για τα Πόκεμον, τα οποία δεν ξέρει και τι είναι.

Με την άλλη Χριστίνα, τη Χριστίνα-Ζήνα, δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά. Ήταν φιλόλογος κι εγώ τότε τους μισούσα τους φιλόλογους. Ούτε αυτή με λάτρευε, κακά τα ψέμματα.

Η Ζήνα είχε φουντωτό μαλλί με πολλά, πολλά, χρώματα πάνω. Κάθε βδομάδα και νέες ανταύγειες, χωρίς πλάκα. Από κόκκινο μεχρι ασημί είχε εκεί πάνω. Την προειδοποίησα ότι θα τυφλωθεί με τόσες βαφές αλλά αυτή εκεί! Κάθε Δευτέρα που έκσαγε μύτη με νέα παλέτα στη μάπα, της έλεγα, τς τς τς φιφλόλογος να σου πετύχει. Επίσης την έλεγα τσίρκο μεντράνο και, όταν κάναμε Αντιγόνη, παρδαλο-Αντιγόνη. Την απείλησα ότι ένα χρώμα ακόμα να βάλει εκεί πάνω, θα τη μαζέψει ο μπόγιας μαζί με τα υπόλοιπα μικρά μου πόνυ. Όποτε είχε νεύρα τη ρωτούσα αν δεν της πέτυχε η βαφή στην αντάυγεια.

Ένα Σάββατο πρωί στα αρχαία μας πετάει το ανεκδιήγητο "ο ουρανός εστί γαλανός". Πάει λέω, μπήκανε οι βαφές στον εγκέφαλο και τον έκαψε η δόλια. Δεν της το είπα αυτό, γιατί είχα τρόπους. Της είπα ΑΣΕ ΜΑΣ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ, που σηκώθηκα Σάββατο πρωί πρωί για να μου πεις εσύ ότι ο ουρανός είναι γαλανός. Βγαίνω από το λήθαργο και την ενημέρωσα ότι στη φυσική γενικής, που πήρα 20, μας μάθανε για τα μήκη κύματος και το λόγο για τον οποίο ο ουρανός είναι γαλανός, ενώ στ' αρχαία μας μαθαίνει ΑΥΤΗ ότι ο ουρανός είναι γαλανός! Κάθομαι εδώ μέσα να ακούω το χρώμα του ουρανού αντί να παίζω πλει στέισον! Έλεος!

Σφαχτήκαμε, αυτή με είπε ανώριμο και βλαμμένο, ενώ εγώ τη ρώτησα αν σκοπεύει να κάνει και γαλανές αντάυγειες, και γι'αυτό μας το φέρνει απ'έξω απ'έξω με τον ουρανό. Αφού τελείωσε με τις φωνές, επέστρεψα στο λήθαργο. Με κατάλαβε, πήγε να μου πετάξει ένα λεξικό στο κεφάλι, αλλά μου έκανε σήμα ένας συμμαθητής να σηκωθώ μη με δει, τελικά με πέτυχε το λεξικό κάτω από το μάτι. Την επόμενη Δευτέρα με έβαψε μια συμμαθήτρια κάτω από το μάτι μου το έκανε μαύρο-μπλε και έπαθε σοκ η Χριστίνα-Ζήνα γιατί ήξερε ότι ο πατέρας μου είναι χασάπης.

Μια αλλη φορά με κυνηγούσε με έναν τεράστιο μεταλλικό χάρακα, γιατί είπα ότι την επόμενη ώρα έχουμε αρχίδια ελληνική γλώσσα και ότι τα σύννεφα είναι ροζ. Τελικά με έπιασε η κάργια και εγώ της έβγαλα το Ζήνα. Όταν μάθαμε ότι είχε γκόμενο, τη ρώτησα αν είναι μπογιατζής κι αυτή είναι το ντουβάρι του.

Πέρα αυτών των άτυχων συμβάντων και παρεξηγήσεων, τη Χριστίνα-Ζήνα τη σεβόμουν με τον τρόπο μου. Είναι άνετα ένα από τα πιο έξυπνα άτομα που έχω γνωρίσει, κι'ας είναι παρδαλή φιλόλογος. Μου απέδειξε ότι υπάρχουν έξυπνοι και στη θεωρητική κατεύθυνση, κάτι που μέχρι τότε μου φαινόταν αδιανόητο.

Κάποτε είπε ότι αν περάσω ΕΓΩ Πανεπιστήμιο, ΑΥΤΗ θα σκίσει το πτυχίο της. Όταν στη δευτέρα λυκείου έγραψα 18.2 ιστορία Πανελλήνιες, έφαγε τη γλώσσα της αλλά δεν μπορώ να πω ότι δε χάρηκε. Τελικά το πτυχίο της δεν το έσκισε.

Επαφές δεν κρατήσαμε, μόνο με τη μάνα της μιλούσα όποτε πήγαινα Ρόδο, γιατί με συμπαθούσε η γυναίκα και συμφωνούσαμε περι μαλλιών της κόρης της. Αναρωτιέμαι αν το ξέρει η Ζήνα ότι κάνω διδακτορικό, και ποια η άποψή της! Αν υπάρχει ένα άτομο που να ξέρει πραγματικά πόσο σούργελο είμαι, αυτό είναι η Ζήνα.

Αυτά τα λίγα είχα να σου πω Ρασκώλε για τις δυο Χριστίνες που με βάλανε στο Πανεπιστήμιο. Βασικά έχω πολλά, πολλά ακόμα, αλλα δε χωράνε στο ίντερνετ...

ΥΓ: Μην παρεξηγηθούν οι φιλόλογοι στην παρέα μας. Δε φταίτε εσείς...

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Τα ΣΟΔΟΜΑ και η Γομάρα

Στο τηλέφωνο με μια γνωστοφίλη κτηνίατρο ονόματι Τζάνετ, δυο μέρες αφού πήρα το γατί (η συνομιλία σε ελεύθερη μετάφραση) (πολύ ελεύθερη όμως):

Α: Έλα Τζάνετ ακούς? Αυτος ο κερατάς έχει ταχύπνοια
Τ: Τι εννοείς?
Α: Τι τι εννοώ είσαι και κτηνίατρος, αναπνέει γρήγορα το πουλάκι μου.
Τ: Δεν είναι τίποτα, απλά φοβάται ακόμα
Α: Φοβάται και στον ύπνο του???
Τ: Τα μάτια του τρέχουν?
Α: Όχι
Τ: Η μύτη του τρέχει?
Α: Όχι
Τ: Μήπως σταμάτησε να τρώει/πινει/χέζει
Α: Όχι απ'όλα αυτά κάνει και μάλιστα μπόλικο
Τ: Ε δεν έχει τίποτα τότε!
Α: Μα σου λέω έχει ταχύπνοια!!!
Τ: Μήπως έχει πυρετό?
Α: Που να ξέρω?
Τ: Ηλεκτρονικό θερμόμετρο, έχεις?
Α: Έχω...
Τ: Για βάλε του να δούμε
Α: Μισό
...
...
Α: Ρε δε δείχνει τίποτα.
Τ: Το'βαλες καλά?
Α: Ναι σου λέω
Τ: Και δεν τσίνισε?
Α: Τι να τσινίσει μάνα μου.
Τ: Μπράβο ο Μέλον!
Α: Σιγά ρε, δεν γαργαλιούνται αυτά κάτω από τη μασχάλη. Τσέκαρα.
Τ: Κάτω από τη μασχάλη το έβαλες το θερμόμετρο ρε?
Α: Ναι κι εγώ εκεί μου το βάζω
Τ: Στα γατιά δεν το βάζουμε εκεί!!!
Α: ... που το βάζετε
Τ: Στον πισινό
Α: Μπαρδόν?
Τ: Πρέπει να του το βάλεις στον πισινό
Α: ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΜΩΡΗ
Τ: Στον πισινό είπα!
Α: Α στο διάολο μωρή ηλίθια! Που θα βάλω του ζωντανού ολόκληρο ματσούκι στον κώλο!!!
Τ: Έλα μωρέ, τρία εκατοστά μόνο!
Α: Τι λές ρε!!! Τρία εκατοστά είναι όλο κι'όλο το γατί! Θα του βγει από το μάτι!
Τ: Τελείωνε
Α: Δε μπορώ ρε! Τι ανωμαλίες είναι αυτές!!! 21ος αιώνας και για να δείτε αν ένα γατί έχει πυρετό πρέπει να το σοδομίσετε???
...
...
Τ: Τι κάνεις ρε?
Α: Ψάχνω στο γκουγκουλ να δω αν όντως πρέπει να του το βάλω στον κώλο
Τ: Ρε δεν με εμπιστεύεσαι? Και στα γουρούνια εκεί δε τα βάζετε?
Α: Χέστηκα για τα γουρούνια. Εγώ στον γάτο μου μαρκούτσι στον κώλο, ΔΕ ΒΑΖΩ.-
Τ: Τι να σου κάνω που έχουν μαλλί και δε γίνεται αλλιώς?
Α: Να τον ξυρίσω άμα είναι...
Τ: Κόψε τις μαλακίες και βάλε το στον κώλο του να τελειώνουμε έχω και δουλειές
Α: Ρε κι'αν του αρέσει?
Τ: Είσαι γελοίος
Α: Δεν είσαι πατέρας εσύ, δε ξέρεις

*εδώ μου το'κλεισε στα μούτρα*

Με παίρνει μετά από μισάωρο
Τ: Έλα το έβαλες?
Α: Είμαι πολύ περήφανος
Τ: Έλα ρε, τα κατάφερες?!
Α: Όχι! Μόνο με το που μπήκε κόντεψε να με γδάρει ζωντανό! Πάλι καλά!
Τ: Τι πάλι καλά ρε ζώον, τώρα πως θα δούμε αν έχει πυρετό?
Α: Δε με νοιάζει ρε!
Τ: Τι να σου πω...
Α: Να μου πεις συγγνώμη που τραυμάτισα τη ψυχούλα του γατιού μου και δεν θα ξαναβγει από κάτω από τον καναπέ στον αιώνα τον άπαντα μωρή
Τ: Καλά, όταν βγει δες τουλάχιστον τα αφτιά του αν είναι πολύ ζεστά
Α: ...
Τ: Τι
Α: Ρε...
Τ: Τι
Α: Μωρη τσαρλατάνα, υπήρχε τρόπος να δω τη θερμοκρασία χωρίς όπισθεν παραβίαση??? Και με έβαλες να του βάλω θερμόμετρο ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ???? ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΡΕ!!!! ΓΕΛΟΙΑ ΓΟΜΑΡΑ!
Τ: Είσαι υπερβολικός
Α: Κι εσύ είσαι μαλακισμένη!!! Το ξέρεις ότι τώρα θα βλέπω εφιάλτες με τη σουφρίτσα του που... που...
Τ: Ξέρασες?
Α: Τρεις φορές
Τ: Είσαι πολύ μεγάλο νούμερο τελικά

*εδώ μου το ξαναέκλεισε στα μούτρα*

Τι τραβάω ο γονέας ρε γαμώτο...


ΥΓ: Τελικά υπάρχει ειδικό θερμόμετρο για τα αφτιά των γατιων...
ΥΓ2: Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν δυο βδομάδες. Τώρα έγινε ολόκληρο μοσχάρι.