Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Φτύστε, χέστε, ψεκάστε, ξεράσατε

Χαιρετώ τη Μπλογκόσφαιρα. Η Μπλογκόσφαιρα με χαιρετάει. Γεια σου μπλογκόσφαιρα. Γεια σου Αμερικλάνε λεβέντη.

Δεν θα πρωτοτυπήσω σήμερα, όσοι με ξέρετε περιμένετε να διαβάσετε για τους νέους συγκάτοικους και για τους νέους συγκάτοικους θα γράψω. Απόψε, Κυριακή βράδυ, είναι η τέλεια ευκαιρεία να σας τους περιγράψω. Κατ'αρχήν να πω ότι μένουμε σε ένα πολύ ωραίο και τζάμπα διαμέρισμα, σε πολύ ωραία πολυκατοικία με γυμναστήριο μπιλιάρδο και πισίνα. Το διαμέρισμα έχει δύο πολύ ωραία υπνοδωμάτια, δύο εξίσου ωραία μπάνια, μία ωραιότατη κουζίνα και ένα ικανοποιητικό σαλόνι με τελεόραση πλάσμα και τα λοιπά και τα λοιπά. Τα λέω αυτά γιατί πρώτον ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ και δεύτερον να ξεκαθαρίσω ότι το μέρος δεν με ενοχλεί καθόλου. Το υπνοδωμάτιο το μοιράζομαι με έναν Ινδό και στο άλλο υπνοδωμάτιο είναι ένας Κινέζος.


Τα Σαββατοκύριακα εγώ φεύγω, πάω στην άλλη μεριά του Κονέχτικατ να δω το Πεπόνι και να κάνω κανα πείραμα στο άλλο εργαστήριο. Γυρνάω απόψε κατα τις 10 και πάω στην Κουζίνα να ζεστάνω μανιταρόσουπα στον μικροκυμάτων να φάω γιατί με είχε κόψει η λόρδα. Με το που πάω, μια μπόοοοοχα! Πωωωωω ρε λέω κάτι ψόφησε εδώ μέσα. Γυρνάω και ρωτάω τον Κινέζο, με τρόπο, για πες ρε, τι έφαγες σήμερα? Α τίποτα το ιδιαίτερο, λέει, έβρασα λουκάνικα με γαρίδες και χόρτα. ΟΚ λύθηκε το μυστήριο της μπόχας.

Τώρα που γράφω, ο Ινδός είναι στο υπνοδωμάτιο κλεισμένος και βλέπει ταινία μπόλιγουντ με τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ ακουστικά και παρακαλώ όποιος ξέρει πως αποστειρώνουμε ακουστικά να με ενημερώσει άμεσα ευχαριστώ. Ο Κινέζος κάθεται στον πάγκο της κουζίνα καις βλέπει κινέζικη σαπουνόπερα. Εγώ κάθομαι στο σαλόνι και βλέπω μπάτμαν. Είμαστε μια πολύ ωραία παρέα δεν το συζητώ!


Λοιπόν έχουμε και λέμε.

Ο Κινέζος. Ο Κινέζος είναι η φάρα κινέζων που ρουφάνε το σιχαμένο φαΐ τους, κάνοντας όσο περισσότερο θόρυβο γίνεται. Όσο περισσότερο θόρυβος, τόσο το καλύτερο. Αν δεν σε ακούσει ο γείτονας να ρουφάς το λιωμένο μπόκολο τότε δεν αξίζει να τρως. Επίσης πρέπει να έχει καρκίνο στο λαιμό και γι'αυτό χρειάζεται κάθε δύο λεπτά να πηγαίνει στην τουαλέτα και να φτύνει με λύσσα, ενίοτε φτύνει και στο νεροχύτη της κουζίνας. Όταν τρώει τα σιχάματα που βράζει έρχεται σε οργασμό τον οποίο εκδηλώνει με μμμμμμμ χμμχμχμχμχμ χμχμοοοοοοοο very good μμμμμμμμμμ yes μμμμμμμμ. Δεν αστειεύομαι, δεν υπερβάλω, μα στο σπίτι να είναι μα σε εστιατόριο, κάνει μμμμμμ και απολαμβάνει το φαγητό του ίσως λίγο περισσότερο απ'όσο είναι κοινωνικά αποδεκτό. Αλλά αυτά που τρώει είναι υγιεινά, όπως μου λέει κάθε φορά που με βλέπει να ανοίγω κονσέρβα ή την κατάψυξη. Δεν καταδέχεται να βάλει καν λίγη σως σόγιας στο φαΐ του μπας και σπάσει η μπόχα, όχι, πρέπει να είναι, λέει, η αγνή γεύση των υλικών. Ενώ εγώ που τρώω κονσέρβες και κατεψυγμένα, λέει, δεν κάνω καλό στον οργανισμό μου. Θέλω να του πω πως ούτε το να φτύνει στον νεροχύτη ή να πηγαίνει στην τουαλέτα για πιπί του και να μην πλένει τα χέρια του είναι καλό για τον οργανισμό μου αλλά δεν ξέρω πως να του το φέρω.

Ο Ινδός. ΤΟ ΣΙΧΑΜΑ Ο ΓΥΦΤΟΣ Ο ΨΩΡΙΑΡΗΣ. Ο Ινδός εντάξει εννοείται ότι ούτε αυτός πλένει τα χέρια του όταν κατουράει. Είναι χορτοφάγος, γιατί σέβεται τα ζώα, και έχει κατασχέσει το μόνο αντικολλητικό τηγάνι για να ζεστένει ψωμιά. Αδερφέ, μου λέει, σε αυτό το τηγάνι δεν θα βάζουμε ούτε αυγά ούτε κρέας, ΟΚ? ΟΚ του λέω. Το επόμενο πρωι έκανα αυγά με μπέικον. Αααααααα σόρρυ μωρέ ξεχάστηκα. Πάει το τηγάνι το γκαβατζώσαμε. Τώρα τσακώνεται με τον Κινέζο για ένα κατσαρολάκι. Ο Κινέζος το θέλει δικό του για να βράζει νερό, νερό μαλάκα λες και είμαστε Πεκίνο, και ο Ινδός το θέλει για να φτιάχνει τσάι μασάλα. Καμιά μέρα θα πάω να βρω στομάχι από γελάδα και θα βράσω πατσά μέσα στο κατσαρολάκι τους και καλοχώνευτο το μασάλα.

Επίσης το πρωί ο Ινδός κατασκηνώνει στην τουαλέτα για μία ώρα, με το ρολόι μία ώρα. 20 λεπτά χέζει και μετά τραβάει όχι ένα όχι δύο αλλά τρία, ναι ΤΡΙΑ, καζανάκια, γαμώ τα κάρυ του! Συν αλλα 20 λεπτά να μπανιαριστεί και μετά να σενιαριστεί να γίνει όμορφος με τα δυο κιλά ΚΩΛΟνια και το γιακά σηκωμένο. Κι'εγώ ο μπαλαμός απ'έξω να περιμένω.

Γενικά μέχρι στιγμής αν εξαιρέσεις τη μόνιμη ναυτία και τους εμετούς που ρίχνω από τη σιχαμάρα, καλά τα πάμε. Με το που τους πήρα χαμπάρι τους είπα, με συγχωρείτε λίγο πάω μέχρι το μπακάλικο να πάρω πατατάκια. Επέστρεψα με χλωρίνη σε σπρέι την οποία ψεκάζω παντού παντού όμως, τουαλέτα μπανιέρα νιπτήρας νεροχύτης πόμολα. Τι στο διάολο λέω θα το πάρουν χαμπάρι ότι με αηδιάζουν και θα φτιάξουν, αλλά που! Όρχεις. Οπότε τι να γίνει, είμαι με τη χλωρίνη στο χέρι.

Δεν φταίνε αυτοί όμως! Οι μαλάκες από την εταιρεία φταίνε που μας χωρίσανε έτσι ώστε να είμαστε ανάμικτοι. Σώνει και ντε να με βάλουν να μοιραστώ τουαλέτα με τον Ινδό που τρώει μισό κολοκύθι και χέζει έναν κουβά σκατό. Και να μοιράζομαι νεροχύτη με Κινέζο που φτύνει πιο πολύ φλέμα απ'όσο πίνει νερό.

Έχω κι'άλλα να πω για την πάρτη τους αλλά εκνευρίστηκα και ακούω τον Ινδό από μέσα να χαχανίζει με το μπόλιγουντ και ανάβουν τα λαμπάκια κι'άλλο!