Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Πως να εντοπίζεις τα ορκ

Μ'αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Όχι να παίρνω μάτι (με την κακή έννοια), ούτε να κοιτάζω σαν το πεινασμένο κουτάβι ή ξελιγωμένο γατί τον άλλο όπως κάνουν κάποιοι γνωστοί μου. Βασικά δεν πολυ-κοιτάω τους άλλους γιατί ματιάζομαι εύκολα αχαχα. Φτου σου μανάρι μου.

Παρατηρώ τη συμπεριφορά των άλλων. Πάντα το ήξερα ότι αν δεν γινόμουν γιατρός (που δεν έγινα), και αν δεν γινόμουν φαρμακοποιός, και αν δεν γινόμουν σεφ, και αν δεν γινόμουν εισοδηματίας, θα γινόμουν ψυχολόγος. Δεύτε λάβετε παρατηρήσεις του Αμερικλάνου, για να μπορείτε να εντοπίζετε πιο εύκολα τα ορκ που κυκλοφορουν γύγω σας:

Όταν κάποιος περπατάει με ακουστικά και ξαφνικά τα βγάλει για 3 δευτερόλεπτα και τα ξαναβάλει, σημαίνει ένα από τα δύο πράγματα:

1. Έκλασε και ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν ακούστηκε πέραν του δέοντος, ή
2. Μπήκε τραγούδι στυλ Βέρα Λάμπρου και ντρέπεται να τον ακούσουν οι άλλοι να το ακούει. Πρέπει να τσεκάρει μην και μπάζουν τα ακουστικά.

Όταν κάποιος κοντοστέκεται για να σκεφτεί πριν πάει τουαλέτα, τότε πάει για χέσιμο και όχι για κατούρημα. Προσπαθεί να αποφασίσει αν τα επίπεδα βρώμας θα τον εκθέσουν στον κοινωνικό του περίγυρο.

Όταν μια γυναίκα εύσωμη τρώει μόνο σαλάτα για μεσημεριανό, και μισό αχλάδι για δεκατιανό, στο δρόμο για το σπίτι σταματάει σε παγωτατζίδικο. Έλα τώρα μανίτσα που συντηρείς ολόκληρο αερόστατο με μια σαλατούλα? Φάει ό,τι θες κειδα χάμω για μεσημέρι, γιατί αλλιώς σε πιάνουν τα νεύρα σου και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Όταν κάποιος λέει τη γνώμη του και στο τέλος κολλάει το "όχι, δεν ξέρω", θέλει απλά να πει τη γνώμη του χωρίς να φέρει ευθύνες. Αυτός ο Αμερικλάνος, δεν ξέρω. Πολύ μαλάκας. Όχι δεν ξέρω! Α δεν είπα τίποτα, είπα δεν ξέρω! Να σου ξεραθεί.

Όταν μπαίνεις σε δωμάτιο και βρίσκεις κάποιον να τρίβει τα χέρια του, αυτό σημαίνει ότι πριν μπεις ή τη μύτη του έξυνε, ή την κωλοτρυπίδα του, ή τ'αρχίδια του. Όπως και να'χει, μη δεχτείς κέρασμα από τα χέρια του. Το μπενταντίν.

Όταν κάποιος αρχίσει να σου δίνει εξηγήσεις για κάτι χωρίς να τις ζητήσεις, νιώθει ενοχές ο καημένος. Εκμεταλεύσου το.

Μη μιλάς ποτέ με κατάφαση σε άτομα που τείνουν να προσπαθούν να βάλουν λόγια στο στόμα σου. Μίλα με ερωτήσεις και θα αντιστραφούν οι ρόλοι. Έτσι στην ουσία δε λες ποτέ τίποτα και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Εγώ μια ερώτηση έκανα...

Άτομα που τους αρέσει να είναι αγενείς, τους αρέσει εις διπλούν να είναι κάποιος αγενής προς αυτούς. Τους εξιτάρει και συνεχίζουν. Μην τους προσβάλεις. Χαμογέλα και πες τους ένα ειλικρινές κοπλιμέντο. Ειλικρινές όμως. Θα κάψουν φλάτζα από τη σύγχιση.

Τα ίδια άτομα ευχαριστιούνται τον καβγά με χαμόγελα και μπηχτές. Μην τους κάνεις τη χάρη. Όσο ευγενικός και γλυκός είσαι εν γένει μαζί τους, τόσο σκύλος μαύρος να είσαι όταν τσακώνεστε. Είναι κότες και δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν.

Όταν μια γυναίκα λέει "πω πω έφαγα σαν το μοσχάρι", θέλει απλά να της πεις ότι δεν έχει ανάγκη αυτή, μπορεί να φάει όσο θέλει. Μην το πεις. Θα σε πρήξει με το τι έφαγε χτες, και τι τρωει για σνακ, και ποσο τρωει εν γένει, για να σε εκπλήξει ακόμα περισσότερο που πως τα καφέρνει η άτιμη να τρώει τόσο πολύ και να είναι μονδέλο?

Όταν ένας άντρας λέει "πω πω έφαγα σαν το μοσχάρι", σου λέει ευθέως ότι έφαγε σαν το μοσχάρι και όπου να'σαι θα αρχίσει να κλάνει σαν το μοσχάρι. Μπορείς να παραμείνεις στο χώρο αν το θες, αλλά με δική σου ευθύνη.

Περιμένω κι από εσάς παρατηρήσεις! Ελάτε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να πατάξομεν όλα τα χάπατα ορκ που κυκλοφορούν και μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη.

ΥΓ: Ο Μέλον (ακα Πεπόνι), ζει, τρώει σα γουρούνι, χέζει σα γουρούνι, φοβάται και κρύβεται σαν κότα και έχει γδάρει το σύμπαν εδώ μέσα.

ΥΓ2: Πω πω, έφαγα σαν το μοσχάρι...

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Το κολοκυθάκι κρατάει λίγο περισσότερο από αυτό που δείξαμε

Το Μαστερσέφ το έχεις δει? Δεν ξέρεις τι επικές κριτικές χάνεις!

Kραταει λιγο περισσοτερο το κολοκυθακι και το χρωμα του δεν ειναι αυτο που δειξαμε, οχι οτι δεν ειναι εύγευστο, απλα δεν ηταν το ζητουμενο!


Ήτανε μια ωραία προσπάθεια, βέβαια εμένα μου έλειψε λίγο το αλάτι, και το κολοκυθάκι κρατούσε λίγο περισσότερο από αυτό που δείξαμε! Δηλαδή το κολοκυθάκι βράστηκε τέσσερα ολόκληρα δευτερόλεπτα λιγότερο και δεν τρώγεται.

Ειδικά αυτός ο μεσαίος ο Λουκάκος... οτι και να του δωσεις να φαει, κανει λες και τρωει σκατα! Έχει μονίμως μια φάτσα, λες και έχει σκατά κάτω από τη μύτη. Ετσι και του εδινα ποτε να φαει και μου ελεγε με ξινιλα οτι τον ενοχλει το κολοκυθακι, θα του το εβαζα ωμο στον κωλο και τοτε θα καταλαβαινε τι εστι να σε ενοχλει κολοκυθι.



Φαντάσου αυτούς τους κριτές, όταν πάνε στην εκκλησία να κοινωνήσουν. Το ψωμι ηταν αρκετα θα ελεγα πιο χοντροκομένο απο αυτο που περιμενα, και ηταν προφανες οτι εγινε με μαγια και οχι με προζυμι που είθισται η κοινωνια. Και το κρασι ηταν ελαχιστα πιο ξηρο απ' οτι επρεπε ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΙΡΑΞΕ ΠΟΛΥ απλα δεν ηταν αυτο που δειξαμε! Η δε παρουσίαση? Ένα γντουπ όλα μέσα στο κιτς χρυσό ποτήρι, καμία διάθεση να κάνουν κάτι έτσι πιο φινετσάτο και πιο... εστιατορικό που είναι και το ζητούμενο.

Σε μια ψαρόσουπα αφήσανε μέσα καταλάθος κόκκαλα και του κακοφάνηκε του αυστηρού κριτή, γιατί αυτός έχει όραση ακτινών Χ και τα βλέπει όλα! Αλλά είναι βλάκας, δεν κατάλαβε ότι τα αφήσανε μπας και του σταθούν. Τουλάχιστον εγώ αυτό θα έκανα.

Πραγματικά αν ήμουν στη θέση των παικτών, θα του έλεγα ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΤΡΩΓΕ. ΜΟΥΛΑΡΙ. ΣΤA ΔΙΑΛA.

Άλλος ο Σκαρμούτσος! Με το τατουάζ μέχρι και στα δόντια και μιλάμε πολύ βαρύς μάγκας. Το κολοκυθάκι πρέπει μεν να είναι έντονο πράσινο, αλλά δεν πρέπει να είναι ωμό και εκεί βρίσκεται όλη η μαγκιά. Ίσα ρε! Κολοκυθόμαγκα εσύ! Που βρίσκεται η μαγκιά στο πόσο έχει βράσει το κολοκυθάκι!

Σκέψου τους αυτούς όταν πάνε σε κηδεία. Το ρόδι ήταν κάπως υπερβολικό και κάλυπτε θα έλεγα το στάρι, το οποίο και είναι ο πρωταγωνιστής του κόλυβου, κάτι που οφείλει ο σεφ να αναδείξει μέσα από το... από το πιάτο. Ο δε μαϊδανός, ήταν ελάχιστος, δηλαδή πάμε στο άλλο άκρο τώρα, όπου δεν έχουμε καθόλου μαϊδανό και όπως όλοι γνωρίζουμε, ο μαϊδανός είναι απαραίτητος για να το θυμόμαστε το συγχωρεμένο και με τόσο μαϊδανό, πραγματικά ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι.

Θα συμφωνήσω με εσένα Στέφανε, αν και εμένα το ρόδι δεν με ενόχλησε τόσο πολύ, όσο η ζάχαρη άχνη η οποία δεν ανακατεύτηκε σωστά με το υπόλοιπο μίγμα, με αποτέλεσμα να κάνει σβόλους και να με λιγώσει. Και φυσικά αυτό που είπες κι εσύ για το μαϊδανό, μα είναι πραγματικά απαράδεκτο εμένα το πιάτο μου δεν είχε ούτε μισό φυλλαράκι μεσα.

Έτσι και τολμήσει παίκτης να τους σερβίρει και σαλάτα? Η σαλάτα του καλή ήταν, αλλά με ενόχλησε η οξύτητα, ήταν δηλαδή λίγο πιο όξυνη από αυτό που πιστεύω πρέπει να είναι μια... μια σαλάτα, και φυσικά αυτή η υπερβολική οξύτητα καλύπτει τη γεύση της σως μπλε τυριού την οποία και δε γευόμαστε καθόλου. 

Πραγματικά πρώτη φορά βλέπω άνθρωπο να προσβάλεται από το κολοκυθάκι που κρατάει λίγο περισσότερο από αυτό που δείξανε. Δηλαδή πού να τους σερβίρω εγώ το κοτόπουλο με κολοκυθάκια που έφαγα το μεσημέρι και τα έβαλα ωμά τα κολοκυθάκια γιατί βαριέμαι να πλένω κατσαρόλες.

ΥΓ: Έπρεπε να τα βγάλω αυτά απο μέσα μου γιατί η χολή διάβασα είναι τοξική και θα πάθω τίποτα καμια μέρα.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Ελέησον το Πεπόνι σου

Σώσον Αμερικλάνε το λαό σου, και ευλόγησον την ΑΠΕΥΘΥΝΣΙΑΝ σου! Είμαι εδώ για το λαό μου, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει ένα μέλος, τη ren@:
αχ αλήθεια μπαίνω 2 φορές την ημέρα και ψάχνω για νέα σου ανάρτηση ...πλιζ ...γράψε κάτι, μ'έπιασε το στερητικό σύνδρομο και πάω για καταθλιψη ...ελέησε τον λάο σου !!!
Έλα τσώπα τσώπα. Τσώπα σου λέω μάνα μου, επέστρεψα. Ελπίζω να νήστεψες πριν παραλάβεις απεύθυνση...

Πάντως Ρένα για την κατάθλιψη εγώ θα σου πω τι να πάρεις! Αν καμια φορά αργήσω πολύ να κάνω ανάρτηση και πέσεις, στείλε μειλ να σου δωσω λιστα με αντικαταθλιπτικα συμπληρωματα διατροφης που χανεις και βαρος μπουαχαχα.

Μπουαχαχα και τσώπα τσώπα. Τς τς τς τς μα τι κλάση και γλωσσολογικός παράδεισος αυτό το ιστολόγιο.

Έχω μια εβδομάδα να σας ελεήσω, όχι επειδή δεν το ήθελα αλλά επειδή έπρεπε να ελεήσω κάποιον άλλο και αυτά το καταλαβαίνεις κι'εσύ παίρνουν χρόνο.

Έχει που λες Ρένα από τον Μάιο του 2011 που με ψήνω να πάρω κατοικίδιο. Όχι δεν μου φτάνουν τα αρούρια, ούτε οι γουρούνες, ούτε οι συνάδελφοι! Θέλω ένα ζώο που να το συμπαθώ κι'όλας. Ζώα υπάρχουν πολλά. Συμπαθητικό μόνο ένα. Ο γάτος μου.

Τους τελευταίους 18 μήνες έχω δει άπειρα σκυλάκια και γατάκια ονλάιν, μερικά και τετ α τετ, αλλά δεν έπαιρνα την απόφαση. Το σκυλί θέλει χρόνο και να είσαι εκεί κάθε μέρα, ενώ στις γάτες έχω αλλεργία. Ή έτσι νόμιζα! Προφανώς η γαματοσύνη μου διαπέρασε το πετσί μου και μου γιάτρεψε τις αλλεργίες. Το ανακάλυψα το Νοεμβρη όταν έκανα μπεμπισίτιν τη γάτα της καθηγήτριάς μου, την οποία έπρεπε να πασπατεύω κάθε μέρα γιατί είχε κάνει εγχείρηση. Την είχε μόλις στειρώσει και έπρεπε να ελέγχω το τέτοιο της, θεός σχωρές το, μην τυχόν και ανοίξουν τα ράμματα!

Το έπιανα το γατί λες και ήταν άνθραξ ο θανατηφόρος, σε απόσταση και με δίχως να αναπνέω σαν το σούργελο αλλά άμα σου'χει τύχει φαγούρα από γάτα να θες να γδάρεις το πετσί σου, καταλαβαίνεις. Εξεπλάγειν που δεν μου προκάλεσε τίποτα το μούλικο, και λέω δε γαμιέται, θα πάρω γάτα τελικά.

Βασικά εγώ ήθελα Ρώσικη Μπλέ γιατί είμαι κολλημένο άτομο και αυτό μου κόλλησε, αλλά τη Δευτέρα το πρωί είδα στο ίντερνετ μία φωτογραφία και ξεκόλλησα! Τη Δευτέρα το βράδυ πήγα τον είδα τον πασπάτεψα και περίμενα 12 ώρες να δω αν με πιάσει πουθενά φαγούρα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις - δεν θα πέσω και σε αναφυλακτικό σοκ για ένα γατί, και την Τρίτη το απόγευμα, δηλαδή χτες, πήγα και τον πήρα. Τον πήρα με συνοπτικές διαδικασίες, δεν μ'αρέσουν τα πολλά πολλά.

Τον βρήκε λέει μια γυναίκα πριν μια βδομάδα σφηνωμένο σε ένα φράχτη. Οι ειδικοί που τον εξετάσανε, δηλαδή εγώ και η φιλόζωος που τον περιμάζεψε, αποφασίσανε ότι είναι 3-4 μηνών. Μετά από επιστημονικές αναλύσεις και παρατηρήσεις ανακαλύψαμε ότι είναι κλασομπανιέρας και όπου βρει τρύπα χώνεται (έμπαινε γιε μου, έμπαινε), αλλά του αρέσει να τον πασπατεύουν.  Επίσης ανακαλύψαμε ότι μάλλον πεινούσε, γιατί είναι όλο μαλλί και από γάτα τίποτα. Ούτε μισή μερίδα γλυκόξινο κοτόπουλο δε βγάζεις. Που λέει ο λόγος!

Είναι λίγος σε μάζα και ακόμα λιγότερος σε σθένος. Δηλαδή πως να στο εξηγήσω. Ανάποδα να τον γυρίσεις να κρέμεται σαν τη νυχτερίδα, θα κάτσει δεν θα πει ούτε ένα μιαου. Το ξέρω γιατί το δοκίμασα. Είναι τόσο ήσυχος και ήρεμος, που στο δρόμο για το σπίτι σταμάτησα πάνω στην εθνική να δω μην και πέθανε εκεί μέσα. Καθόταν στο κουτί λες και είχε φάει μαστούρα - αναισθησία σου λέω το ζώο. Μου 'μοιασε.

Ήρεμος, αγγλιστί mellow. Έτσι τον χαρακτήρισε η φιλόζωος και έχει δίκιο. Mellow, melon, ελληνιστί πεπόνι. Επίσης yellow, σαν το πεπόνι κι'αυτό.

Από δω ο γάτος μου, το Πεπόνι.


ΥΓ: Το όνομα δεν είναι σίγουρο ακόμα, είπα ότι θα τον ονομάσω οριστικά όταν πάψει να κρύβεται κάτω από τον καναπέ σαν το χέστη.

ΥΓ2: Τη φωτογραφία δεν την τράβηξα εγώ, είναι από τη διαφήμιση. Καμία από αυτές που έχω τραβήξει μέχρι στιγμής δεν είναι τόσο γαμάτη, για παράδειγμα.

ΥΓ3: Πάντα ήθελα να πω το "θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει", αλλά τώρα που έχω γάτα και μπορώ, συνειδητοποίησα ότι το "στ΄ αρχίδια μου" είναι πολύ πιο ικανοποιητικό.

ΥΓ4: Έχει πιαστεί ο κώλος μου να κάθομαι στο πάτωμα γιατί λέει αλλιώς θα τρομάξει  το ζωντανό ακόμα χειρότερα. 7 χρόνια γιόγκα τέτοιο κωλοπιάσιμο πρώτη φορά.

ΥΓ5: Όποιος βρίσκει το όνομα γελοίο, ας θυμηθεί ότι δεν μπήκε σε σοβαρού ανθρώπου μπλογκ για να περιμένει κάτι άλλο και επίσης ΥΓ3 και καθρεφτάκι.

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

5 σφραγίδες, σφραγίδες μικρές

Σημείωσις: Όποιος δεν γουστάρει να διαβάζει βρισιές και κατάρες, ας πάει να διαβάσει τα ζώδια. Επίσης οι Υδροχόοι να σημειώσουν ότι η όψη Αφροδίτης - Ποσειδώνα ευνοεί τις υπεραισιόδοξες κινήσεις, που όμως βασίζονται σε πλάνες και συναισθηματικό παρορμητισμό.

Μ'αρέσει που η ΦΟΥΛΗ τα πετάει απροειδοποίητα:
αυτό το χοντρό κουκλάκι είναι πράγματι παντού, η εσύ το γύριζες σαν την κακιά πουτάνα;
Μ'αρέσει και που είναι επίκαιρα! Αυτές τις μέρες Φούλη, κι'εγώ σαν την κακιά πουτάνα ρωτάω από υπηρεσία σε υπηρεσία για ένα κωλόχαρτο.

Και μη φανταστείς ότι θέλω τίποτα περίεργα χαρτιά, δύσκολα ή και απαιτητικά στην εκτύπωση. Όχι! Μία απλή ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΗ βεβαίωση σπουδών χρειάζομαι, ΠΟΥ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΣΩΛΗΝΑΚΙΑ.

Ήρεμα.

Μου λέει η μάνα μου μέσα Δεκέμβρη τρέχα Αμερικλάνε ήρθε χαρτί από το στρατό πρέπει να στείλεις βεβαίωση σπουδών μέχρι 31 Δεκεμβρίου! Πάω τρέχω κόβω λάσπη και βγάζω το χαρτί μέσα σε 3 λεπτά με το ρολόι του άιφουν. Και με υπογραφή και με σφραγίδα από το Πανεπιστήμιο, και σε χαρτί έτσι παχύ παχύ ΠΟΥ ΠΑΧΥ ΝΑΝ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ.

Αναπνοές.

Της είπαν της μάνας μου από τη στρατολογία ότι το χαρτί λέει θέλει να είναι επικυρωμένο από την Πρεσβεία (το Π το κεφαλαίο είναι λόγο ποιητικής αηδίας). Παίρνω την Πρεσβεία στη Βοστόνη, την πρώτη μέρα δεν το σηκώσανε. Τη δεύτερη μέρα δεν το σηκώσανε, και άφησα και μήνυμα. Την τρίτη μέρα το σηκώσανε και με συνδέσανε με την υπεύθυνη η οποία όμως έλειπε η γυναίκα και αφήστε το μήνυμά σας ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙ ΜΗΝΥΜΑ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ.

Το χόντρυνες.

Εν τέλει την έπιασα την υπεύθυνη ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΦΡΑ ΤΗΣ και μου λέει αααα εσείς στο κονέχτικατ ανήκετε στην Πρεσβεία της Νέας Υόρκης όχι εδω σε εμας μα ρε μανδάμ και με το μπαρδό δηλαδή, αλλά τι σημασία έχει αφού εσείς είστε πιο κοντά μια πληροφορία θέλω μα όχι ανήκετε σας λέω στη Νέα Υόρκη πρέπει να επικοινωνήσετε με το εκεί γραφείο ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝΕ ΜΩΡΗ.

Χαλάρωσε.

Παίρνω τη Πρεσβεία της Νέας Υόρκης, την πρώτη μέρα δεν απαντούσαν, την τρίτη μέρα δεν απαντούσαν, την τέταρτη μέρα το σήκωσαν και μου λένε αααααα εμείς εδώ επικυρώνουμε μόνο μεταφρασμένα έγγραφα αλλά για να το μεταφράσετε πρέπει να το επικυρώσετε πρώτα.

Έλα μου ποιός τι πότε?

Πρέπει σας λέω κύριε να το πάτε το χαρτί στη Νομαρχία (ας την πούμε Νομαρχία)(την πουτάνα κι'αυτή) να σας το επικυρώσει αλλιώς δεν τη δεχόμαστε τη μετάφραση. Όχι κύριε, εσείς δεν μπορείτε να το μεταφράσετε πρέπει να γίνει από μεταφραστή και που να ξέρω που έχει μεταφραστή στο κονέχτικατ ψάξτε στο ίντερνετ στον 21ο αιώνα ζούμε μα επιτέλους είναι και λαντς μπρέικ. Αφού πάρετε την επικύρωση της Νομαρχίας, ξαναπάρτε μας να κλείσετε ραντεβού ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ.

Της άξιζε.

Τρέχει που λες Φούλη σαν την κακιά πουτάνα ο Αμερικλάνος στη Νομαρχία εψές, η οποία βρίσκεται δίπλα σε ένα χιονισμένο πάρκο με παγοδρόμειο, πολύ ωραίο μέρος άσχετο, 40 λεπτά με το αμάξι απόσταση άντε καλέ τι βενζίνες και τέτοια, λογαργιάζει ο Αμερικλάνος? Κοιτάζει το χαρτί η υπάλληλος εκεί με μια ξινίλα και μου λέει ααααααα εμείς εδώ επικυρώνουμε μόνο την επικύρωση της τράπεζας πρέπει να το κόψετε με τα πόδια στην άλλη άκρη του κέντρου να βρείτε τράπεζα να το επικυρώσετε και να επιστρέψετε σε 30 λεπτά γιατί στις 4 κλείνουμε ΤΟ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΤΑΓΕ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΚΛΕΙΝΕΤΕ.

Πάω στην τράπεζα, όλα κι'όλα εξυπηρετηκότατη ήταν η υπάλληλος εκέι δεν έχω παράπονο, μπορεί βέβαια να με πέρασε για καθυστέρα γιατί δεν ήξερα πως τη λεν τη νομαρχία και δεν ήξερα και πως τη λεν την επικύρωση τη συγκεκριμένη γιατί είχαν ήδη περάσει 10 λεπτά από τότε που μου την είπε η υπάλληλος στη Νομαρχία και την ξέχασα, αλλά εντάξει τολμώ να πω ότι κατα τ'άλλα ομαλά πήγε η διαδικασία.


Πίσω στη Νομαρχία 5 λεπτά πριν κλείσουν η νέα υπάλληλος με έβαλε να περιμένω στον κισέ? γκισέ? γκισσέ? στο γαμημένο παραθυράκι τέλος πάντων 5 λεπτά και μετά με ενημέρωσε με μια φωνή πιο μπάσα και από του Σταρόβα, χέρια πιο χοντρά και από του Σταρόβα επίσης, ότι βρίσκομαι σε λάθος γαμημένο παραθυράκι. Αυτή με τη σειρά της προφανώς σε λάθος γαμημένο κεφάλι την έκανε την εγχείρηση αλλά δεν το είπα γιατί λέει δεν κάνει.

Στο σωστό γαμημένο παραθυράκι μου λέει η άλλη υπάλληλος αααααα κλείνουμε δε γίνετ ΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΗ ΣΟΥ ΓΑΜΗΣΩ - ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΜΩΡΗ ΕΣΥ. 


Η στρατολογία το θέλει στα ελληνικά επικυρωμένο από την Πρεσβεία, η Πρεσβεία επικυρώνει το ελληνικό και άντε βρες εσύ μεταφραστή στο κονέχτικατ, αλλά το θέλει και επικυρωμένο από τη Νομαρχία για να το επικυρώσει αλλά η Νομαρχία το θέλει επικυρωμένο από την τράπεζα για να το επικυρώσει ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΩ ΤΟΝ ΕΠΙΚΗΔΕΙΟ.

Όχι μισό λεπτό να στο εξηγήσω αλλιώς μάνα μου.

Η τράπεζα επικυρώνει το χαρτί, η Νομαρχία επικυρώνει την επικύρωση της τράπεζας, ο μεταφραστής μεταφράζει το χαρτί, την επικύρωση της τράπεζας και την επικύρωση της επικύρωσης της τράπεζας από τη Νομαρχία, η Πρεσβεία επικυρώνει τη μετάφραση της επικύρωσης της Νομαρχίας που επικύρωσε την επικύρωση της τράπεζας που επικύρωσε τη βεβαίωση σπουδών. Και εν τω μεταξύ τρέχουν οι μέρες που λένε θα μου τις προσθέσουν στη θητεία την οποία δεν σκοπεύω καν να εκτελέσω ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ.

Όχι κάτσε ρε παιδί μου να τις μετρήσουμε!

Μια η σφραγίδα του Πανεπιστημίου και μία της τράπεζας, δύο! Και μια της Νομαρχίας τρεις, και μια του μεταφραστή τέσσερις, και μια της Πρεσβείας? Πέντε.


Μετά μου λένε, γιατί βρίζεις Μιχάλη! Γιατί έχεις νεύρα Μιχάλη! Μη με βλέπεις έτσι ήρεμο και πνευματικώς διαυγή, αυτή η κατάσταση με έχει εκνευρίσει λίγο θα έλεγα. Ναι ίσως το μάτι μου να παίζει λιγάκι και υπάρχει έτσι μια... υποψία εκνευρισμού, λίγο όμως.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Δείξε μου το σπίτι σου να σου πω ποιος είσαι

Αφού το 'ταξα, θα το κάνω κι'αυτό! Θα σας το δείξω. Ταπεινό όσο και η Κωνσταντινούπολη, αφού όπως θα δειτε και με φωτογραφικά ντοκουμέντα εδωνα μέσα έγινε η έμπνευση της Πόλης, από το Βυζάντιο μέχρι και τη Λωξάντρα. Πρώτα σκουπίστε τα πόδια σας όμως, βγάλτε τα παππούτσια σας γιατί βαριέμαι να σφουγγαρίζω κάθε μέρα(μήνα), και καντε το σταυρό σας γιατί είναι ιερό το μέρος.

Έχει και διαγωνισμό η εμπειρία. Δεν θα πω πολλά, το μόνο που θα πω είναι το εξής: Όποιος το βρει, κερδίζει ένα παρόμοιο. Το σταυρό σας τον κάνατε? Εντάξει. Το δείχνω.

Στεκόμενος στο χωλ και κοιτώντας Νότια, ο καλεσμένος του Αμερικλάνου βλέπει το μπάνιο του, από το οποίο εμπνεύστηκε ο Σεπτίμιος Σεβήρος τα λουτρά του Ζευξίππου στο Βυζάντιο.


Γυρνώντας 90 μοίρες δεξά, γιατί πάντα δεξά πάμε, κοιτάει Δυτικά και βλέπει το υπνοδωμάτιο, γνωστό στην περιοχή ως το μπουντρούμι του πόνου με την καλή έννοια. Σε ένα δωμάτιο σαν κι' αυτό έφαγε ο Προκόπιος χυλόπιτα από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα και της έβγαλε μετ' έπειτα το όνομα ότι παιρνόταν με το παιδί που ξεσκάτιζε τα γελάδια. 


Άλλη μια στροφή πάλι προς τα δεξά τον βγάζει τον επισκέπτη να κοιτάει Βόρεια στη σαλονοτραπεζαρια παύλα γραφειο. Το ότι όλα τα χαλιά και οι μπουχάρες του Ντολμά Μπαχτσέ (στην Κωνσταντινούπολη κι'αυτό) έχουν εμπνευσθεί από αυτό το δωμάτιο πιστεύω είναι προφανές και δε χρειάζεται επεξήγηση.


Τέλος, ο επισκέπτης μπορεί τώρα να γυρίσει άλλες 90 μοίρες και να ατενήσει την κουζίνα κοιτώντας Ανατολικά. Μια τέτοια κουζίνα ονειρεύοταν κι η Λωξάντρα αλλά τι να κάνεις, δεν μπορούμε να έχετε όλοι ότι θέλετε. Αποξηραμένα μανιτάρια με φλύδες από πολτό σόγιας μπορεί να μην έφτιαχνε η Λωξάντρα, όπως σήμερα ο Αμερικλάνος, αλλά νταξ  προσπαθούσε κι'αυτή μωρέ. Το κατα δύναμιν.


Και τώρα που σας το έδειξα, είναι σειρά να ακολουθήσουν κι'άλλοι. Προσκαλώ να μας το δείξουν η Cούλα, ο Ρασκόλας και το Παρτάλι. Όποιος δεν το δείξει, σημαίνει ότι ντρέπεται και ότι το έχει μικρό κι άσχημο. Το σπίτι. Κι όποιος άλλος θέλει βέβαια μπορεί να μας το δείξει δεν θα πούμε όχι εμείς!

ΥΓ: Από δώθενες και στο εξής το σπίτι μου μετονομάζεται σε Ντολμά Μπαχτσέ. Εννοείται.

ΥΓ2: Σας θάμπωσα με τις γνώσεις μου το ξέρω, κι εμένα με θάμπωσε η βικιπέδια.

ΥΓ3: Με το φωτισμό στις φωτό δεν σας θάμπωσα και να με συμπαθάτε αλλά α. δεν είμαι φωτογράφος β. δεν το΄χω ουτε σαν χόμπι γ. ήταν άτσαλη η ώρα και δ. ε δεν φτάνει που σας το'δειξα, εχετε και παράπονο για το φωτισμό τς τς τς τς.

ΥΓ4: Όντως έχει διαγωνισμό η ανάρτηση, όποιος τον βρει και το πει θα λάβει δώρο στο ταχυδρομείο παρόμοιο με αυτό που βρήκε και είπε.

ΥΓ5: Θα παρατηρήσατε μερικοί(ες) ότι δεν έχω κουρτίνες. Τι να τις κάνω τις κουρτίνες μανίτσες, αφού μόνο σκίουρους έχει απ'όξω? Δεν πα να βλέπουν...

ΥΓ6: Πολλοί μου λένε ότι δεν το έχω διακοσμήσει καθόλου το σπίτι και είναι σαν ασκητικό. Μα καλά, το κάδρο με το Toy Story 3 δεν το βλέπουν? Τι να το κάνω δηλαδή, τσαντίρι?

ΥΓ7: Έστρωσα και το κρεβάτι μου γι'αυτή την ανάρτηση. Τι άλλο θα κάνω πια για το μπλόγκιν, τι!

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Μου τη δίνω

Η Αθηνά σχολίασε πρώτη το 2013 (σε αμερικλάνικη ζώνη ώρας πάντα):
Καλή χρονιά ντίαρ Αμερικλάνε! Μακάρι το 2013 κακός/η Κινέζος/α να μην βρεθεί στο δρόμο σου!
Και έδωσε ωραία ευχή! Βέβαια δεν έπιασε γιατί με Κινέζους έκανα ρεβεγιόν αλλά νταξ η πρόθεση μετράει. Ντίαρ σου'λαχε η πρωτοχρονιάτικη ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ άντε τυχερούλα και μ'ενα καλό παιδί με χιούμορ και λεφτά.

Που λες ντίαρ! Σε έχω που και που στο μυαλό μου γιατί ο Ανατολικός ΕΦΕΜ που κάνεις εκπομπή μ'αρέσει βάζει και τον ύμνο ΕΑΜ που και που και τη βρίσκουμε! Μου κάνετε παρέα στο εργαστήριο, αν και εσένα δεν σε έχω ακούσει ποτέ γιατί είσαι σε άτσαλη για μένα ώρα. Καμια βραδυνή εκπομπή δεν παίζει ρε μάνα μου? Μου τη δίνει η διαφορά ώρας! Μου τη δίνουν κι'άλλα πράγματα, και αποφάσισα να τα απαριθμήσω εδώ μπας και τα δει ο κόσμος και τα διορθώσει επιτέλους.

Μου τη δίνει λέμε
Μου τη δίνουν όσοι πάνε να με προσπεράσουν στο δρόμο. Τι πάει να πει βιάζεσαι, ας ξεκινούσες στην ώρα σου! Δε σου φταίω εγώ τώρα να μου το παίζεις σουμάχερ στο χωματόδρομο. Άντε μη σου βάλω το γκάζι εκεί που δεν πιάνει ο συμπλέκτης.

Μου τη δίνουν όσοι δεν κάνουν στην άκρη να τους προσπεράσω. Δεν βλέπεις μανίτσα μου ότι βιάζομαι? Επειδή δηλαδή εσύ αποφάσισες να κάνεις το δρόμο κρουαζιέρα στην άσφαλτο και το πας λες και είναι το όχημα ποδοκίνητο σαν των φλιντστόουν, πρέπει να αργήσω ΕΓΩ? Κάνε στην άκρη να περάσω! Κουραμπιέ!

Μου τη δίνουν όσοι μου κάνουν υποδείξεις για τη διατροφή μου. Τι πάει να πει δεν είναι ισορροπημένο πρωινό το μελομακάρονο μερέντα μελομακάρονο. Σε ρώτησε κανείς? Άμα χρειαστώ ποτέ αλφάδι, θα δανειστώ από τον ξάδερφό μου το χτίστη! Άντε μην τον βάλω να σε ασβεστώσει. Ντουβαρότουβλο.

Μου τη δίνουν όσοι δεν ξέρουν να τρώνε. Πάει δεσποινίς κιλών 300 στα μακντόναλντς, με την τρίχρονη κόρη της κιλών 50 και τρώνε μακντάμπλ με τριπλές πατάτες και σως βουτύρου/μπέικον για να γλιστράει. Και καλά εσύ ρε φώκια, το μωρό δεν το σκέφτεσαι?

Μου τη δίνουν όσοι τρώνε σούσι. Άμα θες να το φας που και που για κάτι διαφορετικό γιατί βαρέθηκες τα φυσιολογικά, ψημένα, ψάρια, τότε ΟΚ, το δέχομαι. Δε δέχομαι όμως να λες "πω πω πείνασα πάω να φάω σούσι". Δεν ΠΕΙΝΑΣΕΣ και θες να φας σούσι, απλά ΨΩΝΙΣΤΗΚΕΣ. Άμα θες να νιώσεις Γιαπωνέζος, πάνε δες το 2 girls one cup.

Μου τη δίνει όταν μου λένε ότι ψωνίστηκα με τα ξυλάκια. Μ'αρέσει να τρώω με ξυλάκια κι'ας μην είμαι Κινέζος, πάρε το απόφαση στρουγκανόβλαχε. Δεν είναι δύσκολο, είναι απλά ένας διαφορετικός τρόπος που σε κάποιες περιπτώσεις, βολεύει. Αν εσύ τα μόνα ξυλάκια που μπορείς να χειριστείς είναι αυτά στο σουβλάκι, δεν φταίμε εμείς. Η πίτσα θέλει χέρια, η σούπα κουτάλι, η μπριζόλα μαχαιροπήρουνο, και το γλυκόξινο ΞΥΛΑΚΙΑ. Κομπλεξικέ.

Μου τη δίνει όταν ο άλλος παραμιλάει. Μίλα από μέσα σου ρε μάνα μου, γιατί πρέπει σώνει και ντε να συμμετάσχω παθητικά στη συζήτηση που κάνεις με την πάρτη σου? Και στο κάτω κάτω αν και δεν μπορείς να μιλήσεις από μέσα σου, στείλε σου SMS! Όπως και να'χει, βούλωνε!

Μου τη δίνει όταν ο άλλος βλέπει ότι έχω σοβαρή συζήτηση με τον εαυτό μου και με διακόπτει. Τι πάει να πει έχεις απορία! Να περιμένεις τη σειρά σου κύριος, με βλέπεις να τελείωσα? Εγώ όταν μιλάς σε διακόπτω? Ε?

Μου τη δίνουν όσοι σπουδάζουν σε αγγλόφωνη χώρα, καλή ώρα, αλλά δεν προσπαθούν να βελτιώσουν τα αγγλικά τους. Δε σου ζητήσαμε να γράψεις για τους τάιμς ρε απαίδευτο κούτσουρο, μια απλή πρόταση με κάπως σωστή σύνταξη και γραμματική ζητήσαμε! Απλούστατα είναι τα αγγλικά, δεν θέλει πολύ κόπο να μάθεις τους χρόνους. ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ! Σταμάτα να βλέπεις κορεάτικες σαπουνόπερες με κινέζικους υπότιτλους και άνοιξε κανα βιβλίο. Που ούτε το Made in China δεν μπορείς να γράψεις σωστά.

Μου τη δίνει όταν μου κάνουν υποδείξεις για τα αγγλικά μου. Κάτσε ρε Μαρκτουέιν εσύ, ένα απλό επιστημονικό άρθρο γράφω, πάνω στη φαρμακευτική. Όχι στην αγγλική φιλολογία! Και να κάνω κανα λαθάκι δεν πειράζει γιατί δίνει εξωτική γεύση στο κείμενο, δεν του αφαιρεί κύρος. Άμα ήθελα να μάθω να εκφράζομαι περίτεχνα, θα πήγαινα στην αντίστοιχη σχολή - δεν θα ερχόμουν εδωνα χάμω!

Τέλος, μου τη δίνουν αυτοί που απαριθμούν αυτά που τους τη δίνουν. Μη σε παίρνεις πολύ στα σοβαρά ρε καραγκιοζάκο. Χαλάρωσε. Ένα τίποτα είσαι, και δεν το εννοώ υπαρξιακά τύπου τί είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι θυλαστικό, κι εσύ είσαι ένα τίποτα. Εννοώ ότι μόνο οι τιποτένιοι δεν έχουν αίσθηση αυτοσαρκασμού.

Αν το καλοσκεφτείς, τα περισσότερα πράγματα που μας τη δίνουν είναι υποκειμενικά και θέμα οπτικής. Γι'αυτό σταμάτα να μου τα πρήζεις με κανόνες που βγάζεις σύμφωνα με αυτά που σου τη δίνουν κατα καιρούς, και κοίτα να κάνεις λίγο σεξ γιατί τελικά το μόνο που σου τη δίνει είναι το γεγονός ότι δεν στο δίνει κανείς.