Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Σούργελο

Τι έμαθα? Ξεκίνησαν τα καρναβάλια? Έρχεται και τσικνοπέμπτη? Ε? Ε? Θα τσικνίσετε? Ε? Θα ψήσετε σουβλάκια? Ε? Και παϊδάκια? Ε? Και θα μοσχομυρίζει το σύμπαν τσίκνα? Και λιωμένο λίπος? Ε? Και εγώ εδώ? Με τα κινέζικα γλυκόξινα? Και τα ινδικά κάρυ? Ε? Και τα αμερικάνικα πλαστικά? Ε? Σαν δεν ντρέπεστε λέω εγώ. Και μόνο που σκέφτομαι την Πάτρα και το χαμό που γίνεται σε δρόμους πλατείες σοκάκια ταράτσες με πιάνει τρέλα. Που μακάρι να βρέξει, χαλάζι να ρίχνει όλη μέρα, και να πιάσει πουτσόκρυο σε όοοοολη την Ελλάδα να μην τσικνίσει κανείς κανείς κανείς. Και τα ίδια και χειρότερα την καθαρά Δευτέρα!!!!! Για το Πάσχα ας μη μιλήσω καλύτερα!!

Τέλος πάντων, άντε, σας συγχωρώ. Καλά να περάσετε. Φάτε και από ένα σουβλάκι χοιρινό με μπόλικο λεμόνι και αλάτι για μένα. Στο λαιμό να σας κάτσει. Πλάκα κάνω! Μην ανησυχείτε, έχω γεννηθεί Τρίτη και τα μάτια μου είναι πρασινοκάστανα (εγώ πιστεύω πράσινα, όλοι οι άλλοι πιστεύουν καστανά, οπότε πρασινοκάστανα). Δεν κινδυνεύετε.

Μόλις διάβασα μια απολαυστική ανάρτηση από τον Μικρό Μπετόβεν, ένα κορίτσι που το λέγαν  Βάγγο κλπ (πολλαπλή προσωπικότης το άτομο, έτσι?) και είπα να την κλέψω. Αλλά πριν την κλέψω, ΝΑ, πάρτε να δείτε μόνοι σας. Να πάτε όμως. 5 αναγνώστες αυτή, 5 εγώ, θα τους ενώσουμε να τους κάνουμε 10, να πως διπλασιάζεται το κασέ μάνι μάνι. Επιχειρηματικό μυαλό ο Ωνάσης μιλάμε.

Αν και έχω μια αμυδρά αναμνηση όπου σας μιλάω για στολές όταν ήμουν μικρός, θα τα ξαναπω γιατί δεν νομίζω ότι ήταν εδώ. Μάλλον στον ύπνο μου το είδα. Μερικές φορές δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τι σκατά έγινε και τι σκατά είδα στον ύπνο μου. Τέλος πάντων.

Όπως θα διαπιστώσετε, εγώ φωτογραφίες ΔΕΝ έχω. Γιατί εγώ κυρία μου είμαι μετανάστης, δεν έχω όλα τα παιδικά άλμπουμ να τα σκανάρω και να μοστράρω το παιδικό μουτράκι μου στο διαδύκτιο! Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα όμως, θα σας τα περιγράψω γλαφυρότατα και ανορθογραφότατα όπως πάντα και θα είναι σαν να χαράζω εικόνες στο μυαλό σας. Εικόνες που θα σας κυνηγάνε μέχρι το τέλος.

Η πρώτη στολή που θυμάμαι είναι του κουνελιού. Ήμανε δύο (νομίζω) χρονών και έχω μια φωτογραφία και ΓΑΜΩ. ΓΑΜΩΤΟ NA MHN THN EXΩ. Έβαλα τον αδερφό μου να τη βρει και να τη σκανάρει. Αν είστε τυχεροί θα τη δείτε σύντομα. Κοίταξε να δεις, μετά από σχεδόν 19 χρόνια, χρησίμευσε σε κάτι! Ναι, η στολή. Ήμανε ένα ροζουλό κουνέλι με ουρά και αυτιά και απ'όλα. Δεν θυμάμαι να τη φοράω, εννοείται, αλλά θυμάμαι όταν ήμουν πια τεσσάρων να κλαίω και να χτυπιέμαι ότι θέλω να ντυθώ κουνέλι. Προσπάθησα και να τη βάλω. Η στολή πέθανε ηρωικά. Σκίστηκε κατά μήκος του πωπού μου. Αν τον Φεβρουάριο του 89 ακούσατε μια τσιρίδα και κλάματα, εγώ ήμουνα.

Καλά μιλάμε σε αυτή την πόζα με πεθαίνω!
Παρατηρήστε την κόκκινη κουρτίνα, στο στούντιο είμαστε, όχι τίποτα ερασιτεχνίες!
Η επόμενη που θυμάμαι ήταν στο νήπιο. Η δασκάλα, όχι αυτή που έφαγε το κωλοδάχτυλο, η άλλη η καλή, μας ρώτησε όλους τι θα ντυθούμε. Εγώ αποφάσισα ότι φέτος θα ντυθώ πρόβατο. Γιατί ο πατέρας μου βόσκει πρόβατα και μας είχε κουβαλήσει ένα ορφανό στο σπίτι, τον Νιλς, και τον ήθελα για αδερφό. Τέλος πάντων, εγώ πρόβατο ήθελα αλλά η γιαγιά μου μου πήρε στολή καουμπόη καλή της ώρα, ναι αυτή που έφαγε την χαστούκα είναι. Οπότε στη γιορτή όπου κάναμε πασαρέλα η δασκάλα η οποία μάλλον μεθυσμένη ήταν και δεν με είδε κοτζαμ καουμπόι παλήκαρο με τα πιστόλια μου με τις ζώνες μου με τα όλα μου, είπε στο μικρόφωνο "και εδώ ο Αμερικλάνος πρόβατο!!!". Φωνές, χειροκροτήματα, εγώ να περπατάω άνετος καουμπόης δείχνοντας το όπλο μου, το πλήθος να παραλληρεί από τα γέλια, η μάνα μου να κρύβεται από ντροπή που ο γιός της δεν ξέρει να ξεχωρίσει έναν αμερικάνο από μια κατσίκα, η γιαγιά να έχει χεστεί στο γέλιο και στο χειροκρότημα, και φυσικά εγώ στην κσομάρα μου. Το τι δούλεμα έφαγα μετά δεν λέγεται.

Επόμενη στολή που θυμάμαι είναι το χελωνονιντζάκι. Μεγάλος έρωτας με τα χελωνονιντζάκια. Μέχρι και στα τέσσερα περπατούσα σε στυλ χελώνας. Δεν θα ξεχάσω την ηδονή που ένιωσα όταν είδα τη στολή, το καβούκι, την πρασινίλα, τα μαρκούτσα, όλα. Και εγώ δεν ξέρω για πόσες βδομάδες τη φορούσα συνεχώς και χτυπιώμουν σε κρεβάτια καναπέδες καρέκλες τραγουδώντας το "του του του του νίντζα τέρτλς!!!!". Η μάνα μου έπρεπε να μου πει ότι είδε μια σαρανταποδαρούσα να μπαίνει μέσα στο καβούκι για να τη βγάλω. Και την έβγαλα. Τι την έβγαλα δηλαδή, εξαϋλώθηκα κανονικά.

Έπειτα το γύρισα σε πιο επιστημονικό και ντύθηκα πάουερ ρέιντζερ. Μεγάλη αποτυχία. Εγώ ήμουν ο λευκός. Αυτές (η μάνα μου και η θειά μου) πήγαν και μας πήραν όλους στολές του κόκκινου επειδή τους είπε ο μαλάκας ο πωλητής ότι αυτός είναι το αφεντικό. Να της εξηγώ ότι πρεπεί να την αλάξουμε, δεν πείθω για κόκκινος, εγώ ο άσπρος είμαι, τίποτα αυτή. Την πήρα με το καλό, βρε καλή μου βρε χρυσή μου μανούλα, τίποτα. Την πήρα με το κακό, τσακίσου να μου φέρεις τη στολή του άσπρου γιατι αλλιώς θα τη βάλω στη χλωρίνα να ασπρίσει, τίποτα. Τελικά την έβαλα στη χλωρίνα να ασπρίσει, άσπρισε, εν μέρει, και το παντελόνι μου, και η μπλούζα μου, έκαψα και το μπούτι μου, και τις απόκρυες ντύθηκα ροζ πουά πάουερ ρέιντζερ με κόκκινο κράνος και σύγκαμα.

Και πάμε στη μεγάλη επιτυχία. Ταυρομάχος. Μιλάμε, ήμουν και ΓΑΜΩ τους ταυρομάχους. Με έβλεπες στο δρόμο και έτρεχες να κρυφτείς από τον ταύρο που στάνταρ εδώ γύρω θα είναι, αλλιώς τι σκατά κάνει αυτός ο θεσπέσιος ταυρομάχος στο μαχαλά μας. Με την κόκκινη σεντόνα να ανεμίζει επιμελώς ατημέλητα στο χειμωνιάτικο αγέρι, τις ψεύτικες μπότες να κάνουν γκντουπ γκντουπ στη φαντασία μου, τις δαντέλες στο πουκάμισο να με γαμάνε στη φαγούρα. Εκείνο το βράδυ είχει πάρτυ μασκέ όλο το χωριό, καμιά διακοσαριά σούργελα, και κέρδισα την πρώτη θέση παρακαλώ! Ακόμα το έχω το πιστοποιητικό, βραβείο τα παπάκια τα τρελά και μία σοκολάτα μπρέικ. Τη σοκολάτα την έφαγα.

Από εκεί και ύστερα ντυνόμουν πανκ, γυναίκα, παπάς, τέτοια σαχλά σαν τους άλλους. Μια φορά μόνο ντύθηκα βρικόλακας στη δευτέρα λυκείου και η μπουγιά που έβαλα ήταν ληγμένη στόκος. Έμεινα άσπρος όλο το σαββατοκύριακο μέχρι να καταδεχτώ να με ξεβάψει η ξαδέρφη μου.

Αυτά λοιπόν σχετικά με το σούργελο τον Αμερικλάνο στα νιάτα του. Μακάρι να τα κάναμε και τώρα αυτά. Όλο το χρόνο να είμαστε αυτοί που είμαστε και μια φορά να γινόμαστε κάτι άλλο. Αντί να προσποιούμαστε συνέχεια ότι είμαστε κάτι άλλο, κάτι "καλύτερο" και να φανερώνουμε τον εαυτό μας μια φορά το χρόνο. Άντε πήρατε και το μαργαριτάρι φιλοσοφικής σκέφης.

Ο αδερφός μου εν τω μεταξύ ακόμα ψάχνει. Είναι που έχω ντουζίνες ολόκληρες με άλμπουμ. Έχω θειό φωτογράφο και μάνα (και θειά) ψώνιο οπότε καταλαβαίνετε. Το τι πόζες στο φωτογραφείο έχω κάνει δε λέγεται. Μια φορά μας βγάζανε με τα ξαδέρφια μου και μέχρι να πατήσει το κουμπί ο θείος, ο ξάδερφος πρόλαβε να με εκνευρίσει και εγώ να του χώσω μια κλωτσά και να εξαφανιστεί από το πλάνο. 

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Ψάχνοντας τον Αμερικλάνο

Καθήστε κάτω ρε. Αμέσως να βγάλετε όλα τα βραβεία πρωτοτυπίας να μου τα δώσετε. Μπορεί σήμερα η ανάρτηση να μην είναι πρωτότυπη, αφού έχει γίνει ήδη άλλες 21311 φορές, αλλά θα προσπαθήσω να είναι τουλάχιστον αστεία, εντάξει?

Όπως όλοι έτσι και εγώ έχω βάλει μηχανάκι στο μπλογκ (ή ρουφιάνο όπως το λέει η αγαπητη ΦΟΥΛΗ) και ο ρουφιάνος μου ρουφιανεύει ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει, ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ (ναι, σε σένα μιλάω) και πόση ώρα κάθεται όποιος μπαίνει. Επίσης μου λέει από πόθεν έρχονται οι επισκέπτες και σ'αυτό το σημείο πρέπει να ευχαριστήσω θερμά όλους τους μπλόγκερ που μου έκαναν την τιμή να βάλουν σύνδεσμο με το μπλογκ μου στο μπλογκ τους (200 φορές είπα τη λέξη μπλογκ διάολε) και βλέπω συχνά-πυκνα καθημερινά επισκέψεις εξαιτίας τους (ακόμα και αν αυτοί οι ίδιο σπάνια πατάνε ΝΑΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΜΙΛΑΩ).

Ο κύριος λόγος, ωστόσο, που παρακολουθώ την κίνηση είναι για να βλέπω τι σκατά γράφει ο καθένας σε μηχανές αναζήτησης και η κακιά τους η μοίρα τους οδήγησε εδώ χάμω. Παρακάτω είναι μια λίστα με τις πιο δημοφιλείς αναζητήσεις:

μουνίτσες - Δεν το ήξερα καν ότι αυτή η λέξη υφίσταται, πόσο μάλλον ότι υπάρχουν ανώμαλοι που την ψάχνουν κιόλας!
ΧΟΝΤΡΗ - All time classic, ειδικά πριν το ξέσπασμα με τις μουνίτσες όλο για χοντρές με ψάχνανε
ameriklanos - Ποιος διάολο βαρεμένος βαριέται να χώσει πουθενά έναν σύνδεσμο να μπαίνει με τη μία και ψάχνει συνέχεια
αμερικλάνος - μια απ'τα ίδια
poly xontres - Πόσο χοντρές. Το πολύ είναι πολύ γενικό, δεν σε καταλαβαίνω. Δώσε μου μέτρα να σου πω αν έχω αυτό που ψάχνεις
χοντρες - Αρχίζω να ανησυχώ.
http://ameriklanos.blogspot.com/ - Άλλος βαρεμένος
γλυκια πιτσα - Γκαστρωμένη είσαι εσύ ε? Έχω και συνταγή με ζελέ φράουλα και ρέγγα, δεν ξέρω αν σε ενδιαφέρει!
φτιάχνω μόνος μου - Κεφάλι?
στολισμοσ halloween - Φεβρουάριος μήνας και ψάχνετε Χάλοουιν... Μάλλον τα έμπλεξε με το καρναβάλι
asties γριεs foto - οι γριές δεν είναι αστείες βλάκα. Εκτός από τη γιαγιά σου.
γατα τουρτα - Γάτα γλυκόξινη, ναι. Γάτα πίτα, ναι. Οι κινέζοι έχουν τρελές συνταγές με γάτα. Τούρτα όμως πρώτη φορά ακούω. Να μου δώσεις συνταγή, έχει γενέθλια ο Κινέζος σήμερα
MOYNITSES - Πονηρούλη (ή πονηρούλα, δεν μας πειράζει) το πας και μέσω λατινικού αλφαβήτου ε?
διαφημισεισ μακ ντοναλντσ - Εσύ πρέπει να είσαι η χοντρή που ψάχνουν όλοι!
food - Ναι, κι'εμένα μ'αρέσει
times square - Έχει ένα πακιστανικό εκεί από κάτω... κόλαση!
explosion - Για έκρηξη συγγραφικής ικανότητας ψάχνεις εσύ, σε κόβω.
χοντρες γυναικες - Πόσο χοντρές. Χοντρές καμπυλωτές ή χοντρές ντουλαπέ.
μενου με κοτοπουλο - Μια καλή πλαστική είναι πιο φτηνή
το μενου της εβδομαδος - Ένα από τα παλιά αγαπημένα. Λες και η λέξη αμερικλάνος παραπέμπει αμέσως σε φαΐ και μενού ρε γαμώτο
mou evale thermometro sto kwlo - Αχαχαχαχαχαχαχαχα καλά σου έκανε! Εγώ που κολλάω όμως?
Μαγαζι με Μεσογειακα Προιοντα - Άμα βρεις κανένα της προκοπής κατά κονέκτικατ μεριά σφύρα κλέφτικα
πολύ χοντρές γυναίκες - Τώρα μιλάς σωστά. Μας έχουν μείνει δύο μοντέλα μόνο. Δυστυχώς είναι αμερικάνες ντουλαπέ (μια ευθεία από τον αστράγαλο μέχρι το αφτί) αλλά είναι οικονομικές!
γιατι λεμε πουτσοκρυο - Γιατί κάνει πουτσόκρυο. Γιατί όταν αναπνέεις και ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΟΝΙ ΣΟΥ η μόνη λέξη που περιγράφει την κατάσταση είναι ΠΟΥΤΣΟΚΡΥΟ
εισαι βλαμενο κομπιουτερ - Πάρε μακ και κόψε την κλάψα, άσχετε.
δωδωνη φετα - Η καλυτερότερη!
γριες - Άντε πάλι οι γριές. Δεν έχουμε γριές κύριος! Για γριά να φύγετε να πάτε αλλού (στην Κωλόγρια)
paidakia sta karvouna photos - Παιδάκια???? Τι ανωμαλίες ΘΕΕ ΜΟΥ! Α όχι, μισό. Παϊδάκια θες ρε? Που το ήξερες ότι είμαι Ο ψήστης? Ο πατέρας μου να αναθρέφει/σφάζει, εγώ τα ψήνω και η μάνα μου κάνει τη λάτζα!
americlanos - Βαρεμένος
βριζει dora - Τι εννοείς. Ότι βρίζει η Δώρα? Η μάνα μου πχ, που και Δώρα τη λένε και σαν λιμενεργάτης βρίζει έτσι και την εκνευρίσεις? Δεν σε καταλαβαίνω
μενου εβδομαδας - Θερμόμετρο θα το κάνω, πρόσεξε
κρεατα - Το αγαπημένο μου φαΐ.
MAK PC - PC να πάρεις, ζώον άχρηστε ανορθόγραφε.
σακουλακια για γυρο - Τι σακουλάκια λες? Για να τον βάζεις μέσα?
spicy - Μη μου το θυμίζεις...
americlanos - Ασχολίαστο βαρεμένε πια
hontres - Αυτές τώρα είναι κυρίες γεμάτούτσικες που ψωνίζουν στα χόντος?
εκρηξη - Τα είπαμε αυτά
τουρτες κλανιας - Α, αυτά στο milch, εδώ είμαστε κυριλέ
η πιο χοντρη γατα - Ρε Γκούγκλ ρε μου γαμιέσαι λέω γω? Ό,τι αναζήτηση για χοντρούς με εμένα τη συσχετίζεις? Τι θες να πεις? Πες το καθαρά! Έχω πάρει κιλά, το ξέρω!
souvlaki gyros - Διάλεξε. Εγώ γενικά προτιμώ σουβλάκι, αλλά στην Πάτρα έχει έναν γύρο...
tromaxtikes stoles - Γκούγκλ, άντε γαμήσου και πάλι
αιγια fuxia -βαγγελής - Ανεπανάληπτος. Λεοντή! Ουου! Εν να πελλάνω!
souvlaki love - ΛΑΒΛΑΒΛΑΒΛΑΒΛΑΒΛΑΒ τελείωσα
στολες για καρναβαλια - Μας τελείωσαν
mουνιτσεσ - χαχαχαχαχα μ'αρέσεις εσύ τελικά. Πρώτα ελληνικά, μετά λατινικά και τώρα συνδυασμός. Μπράβο!
κουνελοτροφές - εμείς στο χωριό μου καρότα τα λέμε
κουνελι τηλεσκοπιο κινουμενο σχεδιο - Τέλειο?
pumpkin - Θερμόμετρο
πως να το φτιαξω μονος μου - Όπως το χάλασες

Έχω εκνευριστεί πολύ που όλο αναφορές σε φαΐ και πάχος έχω! Έλεος ρε παιδιά. Ολόκληρος επιστήμων της φαρμακευτικής, υποψήφιος διδάκτωρ και με βρίσκετε με μουνίτσες και χοντρές? Μόνο το θερμόμετρο στον κώλο είναι κάπως σχετικό!

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Απαστράπτοντες και μοσχομυριστοί

Αχ αυτή η βιοπάλη! Μέσα σε όλα, πρέπει να είμεθα και ευπαρουσίαστοι, καθαροί απαστράπτοντες και ατσαλάκωτοι. Ναι καλά, το τελευταίο χέσ'το. Δύο δουλειές του σπιτιού σιχαίνομαι: σίδερο και σγουγγάρισμα. Στην Ελλάδα το σίδερο το χειμώνα το τακτοποίησα φορόντας μόνο πουλόβερ ΧΑ. Το σφουγγάρισμα το τακτοποίησα με παντόφλες. Δεν βάζω και παπούτσια στο σπίτι, οπότε βοηθάει.


Τι ήθελα να πω? Α ναι. Απαστράπτοντες, μοσχομυριστοί. Καθαριότης. Μπουγάδα. Τον πρώτο καιρό, στο σπίτι που έμενα υπήρχε πλυντήριο και στεγνωτήριο οπότε ΟΚ. Ουδέν πρόβλημα. Καθαρά ρούχα, σεντόνια πετσέτες να φαν κι οι σκύλοι. Μύξες στον νηπτήρα από τον Μπαγκλαντεσιανό συγκάτοικο, ναι. Μπόχα από τις δύο γάτες, σκύλο και παπαγάλο, ίσως. Φωνές από τους 9 τρελούς, συνήθως. Αλλά πάντα με καθαρά ρούχα.


Τώρα έχει αντιστραφεί η κατάσταση. Μετακόμισα σε δικό μου διαμέρισμα -ο Θεός να το κάνει, αλλά τρώγεται- και έχω την ησυχία μου. Δικιά μου κουζίνα με μόνο δικά μου άπλυτα, δικό μου μπανιο με μόνο δική μου βρώμα, ξεκουμπίστηκαν (κατα πως φαίνεται) και οι από κάτω και έχω ξεκουφαθεί στη νέκρα. Έλα όμως που εδώ στην περιοχή δεν επιτρέπονται πλυντήρια? Κάτι με ένα ποτάμι που τροφοδοτεί το σύμπαν έχει να κάνει, λεπτομέρειες δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι το σπίτι ΔΕΝ έχει ούτε πλυντήριο ούτε στεγνωτήριο, και το κοντινότερο καθαριστήριο (σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες που βάζεις τα βρακιά σου να πλυθούν σε δημόσια πλυντήρια) είναι 15 χιλιόμετρα απόσταση. Άσε που είναι και πανάκριβο. 3.5 δολάρια το πλύσιμο και 1.5 το στέγνωμα.


Μέχρι πριν λίγο καιρό έπλενα σε μία πολυκατοικία. Εκεί, αν και λίγο πιο άβολα, είναι μισή τιμή και δεν πλένει ο κάθε άσχετος μπίχλας. Είναι η πολυκατοικία των Κινέζων. Μέχρι που μια μέρα ο πουτανόσπορος ο Κινέζος γυρνάει και λέει στην καθηγήτρια μπροστά ότι χάλασε το πλυντήριο στο κτήριό τους και για τρεις βδομάδες δεν είχαν. Και αυτό εξαιτίας του Αμερικλάνου και μερικών άλλων που εκμεταλεύονται την κατάσταση και χρησιμοποιούν τα μηχανήματα που κανονικά προορίζονται για τους ενοίκους.


ΡΕ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΠΡΟΪΟΝ MADE IN CHINA 99% ΠΛΑΣΤΙΚΟ 1% ΜΥΞΕΣ ΜΠΑΓΚΛΑΝΕΣΙΑΝΟΥ!!! Είπα από μέσα μου. Απ'όξω μου το'παιξα ανώτερος και απλά χαμογέλασα λέγοντας, ε να σταματήσω τότε, μη σας στερώ και από τα προνόμοιά σας. Αρχίδι. Άντε στα μαγαζιά να ψωνίσεις με τα λεφτά του μπαμπά κανένα γκάτζετ, φύτουκλα που δεν έχεις διαβάσει ούτε ΕΝΑ λογοτεχνικό βιβλίο στη ζωή σου. Ούτε ΕΝΑ. Αμόρφωτε. Αυτά τα τελευταία τα είπα από μέσα μου. Και μην ακούσω κανέναν να με λέει κότα! Δυστυχώς το να βρίζεις θεωρείται χειρότερο από το να πας να τη φέρεις στον άλλο οπότε χαμένος θα έβγαινα. Και μετά αναρωτιέστε γιατά δεν τους συμπαθώ.


Τέλος πάντων. Ακόμα αυτό που ήθελα να πω δεν το είπα. Αποφάσισα λοιπόν αντί να οδηγώ μισή ωρα και να μαλακίζομαι άλλη μιάμιση περιμένοντας τα γαμημένα τα ρούχα να πλυθούν κάθε βδομάδα, να το γυρίσω στο πλύσιμο στο χέρι. Το δοκίμασα μια φορά και δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Έτοιμος ήμουν να τα πετάξω και να πάρω καινούρια, τι διάολο τζάμπα είναι εδώ χάμω. Έτυχε λοιπόν εκείνη τη μέρα μετά το μπουγέλο να βρω στο ίντερνετ αυτό το γκατζετάκι που υπόσχεται εύκολο πλύσιμο στο σπίτι. Διάβασα κριτικές, είδα βίντεο, καλό φαινόταν.


Κάτι σαν μπετονιέρα με ιδιότητες χύτρας ταχύτητος είναι. Κλέινεις τα ρούχα μέσα στην μπετονιέρα με ζεστό νερο, καπακώνεις και η πίεση που δημιουργείται υποτίθεται καθαρίζει. Εντάξει, βάζεις και σαπούνι, μην τρελένεσαι. Το έλαβα χτες και το δοκίμασα με ένα τζιν και κάτι σώβρακα. Εντάξει, καλό φαίνεται, σίγουρα πιο εύκολο από το χέρι και σχετικά γρήγορο. Το πρόβλημα είναι το στίψιμο, το τζιν με γάμησε. Τώρα ψάχνω να βρω και καμια απλώστρα γιατί τις καρέκλες τις έχω για διακοσμητικές και ενίοτε για να κάθομαι, όχι για να απλώνω ρούχα.


Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Το ημερολόγιο της πράσινης σκατούλας

Αγαπημένο μου ημερολόγιο.


Δεν ξέρω αν με θυμάσαι, η πράσινη σκατούλα είμαι. Έχουμε καιρό να τα πούμε αλλά δεν φταίω εγώ. Το αφεντικό μου ξέχασε την ύπαρξή σου το ζώον και ανέβασε κανένα από το κείμενα που έγραφα. Έπρεπε να χαλάσω πάλι για να σε θυμηθεί. Τι ανώμαλο πλάσμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κάποιος να είναι τόσο όμορφος και έξυπνος και ταυτόχρονα να διαγράφονται από τη μνήμη του ολόκληρα κομάτια της καθημερινότητας λες και δεν συνέβησαν ποτέ. Τουλάχιστον είναι μοναδικός.

Το μόνο που δεν ξεχνάει είναι τα μπινελίκια. Άσε τι πέρασα πάλι. Με το που έπαθα αθροιτικά και ακράτεια άρχισε να μου τα χώνει. Το τι είπε ο στόμας του ο βόθρος δε λέγεται. Με στόλισε όπως παλιά όταν ανέβαζα πυρετό, και βρήκε και καινούριες βρισιές που ούτε καταλαβαίνω που του ήρθαν:
Κινεζοπουτανάκι. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί με το Κινεζο- κομμάτι. Τα'βαλε και με την Κίνα τώρα?
Με γαμάς σαν τις γουρούνες. Εντάξει ο καθένας στο κρεβάτι του ότι θέλει κάνει, αλλά... γουρούνες? Χριστέ μου, για τι άνθρωπο δουλεύω????!!!!
Θα σας μαζέψω όλους -ασιάτες, γουρούνια, ποντίκια, σαράβαλα- και θα σας βάζω τον έναν στον κώλο του άλλου, σαν κομπολόι. Άντε πάλι οι ασιάτες και τα γουρούνια. Με το ποντίκια δεν τολμώ καν να σκεφτώ τι ανωμαλίες κάνει και τα έχει απωθημένο.

Μου έλειψες όμως ημερολόγιο. Πήγε ο ανώμαλος και μετακόμισε σε ένα σπίτι ακόμα πιο απομονωμένο και δεν βλέπω μηχανή. Έπιασε και γκαράζ το ψώνιο και εκεί μέσα είναι όλοι ξενέρωτοι, έχω να χτυπήσω γκόμενο τρεις μήνες. Μου έχω αλλάξει τα λάδια στον αυνανισμό. Πριν μερικούς μήνες έκανα κάτι ακροβατικά και πάνω στην κορύφωση έσπασε η εξάτμιση. Ευτυχώς που ο άλλος νόμιζε ότι έσπασε επειδή πέρασε ένα πεζοδρόμιο και τη γάμησε και γλίτωσα το μπινελίκωμα.

Τώρα που σε θυμήθηκε και σε ξαναβρήκα θα τα λέμε πιο συχνά. Θα σου γράφω στα ρεπό μου. Όπως τώρα πχ, είμαι στην εντατική. Ο άλλος ο ακατανόμαστος ζητιανεύει κάτι άλλους που δε χωνεύει να τον μεταφέρουν πέρα δώθε. Καλά να πάθει, μπας και εκτιμήσει την αξία μου επιτέλους! Ε μα!

Άντε γεια σου τώρα, μου την πέφτει ένα τεκνό (4Χ4 παρακαλώ, δεκαεξαβάλβιδος. Ξέρεις τι λένε για τους δεκαεξαβάλβιδους) από το διπλανό δωμάτιο και τον έχω τον κακομοίρη στο ψήσιμο εδώ και 12 ολόκληρα λεπτά - μην με περάσει και για καμια στερημένη. Λέω να ενδώσω όμως γιατί καλή η αυτοϊκανοποίηση αλλά άλλη χάρη έχει να σου αλλάζουν ξένα χέρια τα λάδια.

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Frozen-ass-deep snow. Έχει παγώσει ο κώλος μας

Κάποτε είδα ένα βίντεο (δεν θυμάμαι πότε, δεν θυμάμαι που, δεν θυμάμαι ποιανού) που έλεγε την καταπληκτική ατάκα ότι το χιόνι είναι σκατούλες αγγέλων (angel poop). Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, αναρωτιέμαι: ΠΟΙΟΣ ΠΟΥΣΤΗΣ ΤΟΥΣ ΤΑΙΣΕ ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ!!!!!! Ήρεμα αμερικλάνε, ήρεμα, τι είπαμε? δεν βρίζουμε, αυτό είπαμε. Ήρεμα.


Μα πως να ηρεμήσεις. Μιλάμε τους έχει πάει τέτοια τσίρλα, ούτε κρυωμένο αδέσποτο που τρέφεται μόνο με φλούδες. Δεν υπάρχει αυτό το πράμα. Φαντάσου ρε παιδί μου, σηκώνεσαι το πρωί και πας για το καθιερωμένο χέσιμο. Δεν βγαίνει τίποτα. Σφίγγεσαι, σφίγγεσαι τίποτα. Αέρας κοπανιστός. Σηκώνεσαι φεύγεις πας δουλειά και εκεί που κάνεις πως δουλεύεις (ενώ παίζεις πόκα στο φέισμπουκ - τον πούστη που την έβαλε εκεί μέσα, με κατέστρεψε), έτσι ξαφνικά, ΧΡΛΟΥΧΟΥΧΟΥΧΛΛΛΡΡΡΡ η κοιλιά σου. Παρατάς πόκες, αρχίζεις να τρέχεις, ελπίζεις προς τουαλέτα μεριά, αμολάς και μερικές κούφιες αφήνοντας αόρατα ίχνη στον αέρα και σκορπίζοντας πτώματα στο διάβα σου, και κάθεσαι, εν τέλει, στη λεκάνη. Ξανασηκώνεσαι γιατί ξέχασες να κατεβάσεις παντελόνι, κάθεσαι πάλι και αρχίσει το ρεσιτάλ. Δεν κρατάει πολύ, πριτς προυτς ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ πρρρρρ ΠΛΑΤΣ.


Μισό μαλάκες γιατί με έπιασε νευρικό γέλιο, ρεζίλι έγινα πάλι. Με κοιτάει και το πουτανάκι made in china.


Αφού τελειώσει το ρεσιτάλ εξπρές, τσακίζεσαι να φύγεις γιατί δεν αντέχεις τη μπόχα, θα ξεράσεις. Αμ δε! Με το που σηκώνεσαι, νατο πάλι το ΧΧΡΛΛΛΟΥΧΧΧΡΡΡΟΧΡΟΧΡΟΡΡΡΛΛΛ. Κάθεσαι, αυτή τη φορά το ρεσιτάλ κρατάει πιο πολύ, μπαλάντα. Να μη σας τα πολυλογώ, γίνεται αυτό συνέχεια, κάθε φορά φτάνεις και λίγο πιο μακρυά (μέχρι την πόρτα της τουαλέτας ας πούμε) και αμέσως τσακίζεσαι να επιστρέψεις. Μετά από μερικές μπαλάντες, χαρντ ροκ, πανκ ροκ (τα αγαπημένα σου), κλασικά, ποπ, σκυλάδικα (αυτά με τη μπόχα που κολλάνε) και μια Θώδη, τελειώνεις. Έχεις χάσει 12 κιλά, τα 3 σε ιδρώτα.


Σκέψου τώρα, πως αισθάνεται η ΛΕΚΑΝΗ. Θα σε στολίσει με μπινελίκια ή θα σε αφήσει? Θα σε στολίσει φυσικά. Αν μπορούσε να μιλήσει. Κάθε τρεις κ λίγο βρέχει σκατό. Έτσι αισθάνομαι. Έτσι ακριβώς. Όλη την ώρα χιόνι. Κάθε δύο, το πολύ τρεις, μέρες χιονοθύελλα. Έχω να δω γη βδομάδες. Για να βγω από το σπίτι περνάω από τούνελ.


Το αυτοκίνητο το έχω ξεθάψει ίσα με 10 φορές. Έχω βαρεθεί να σκάβω χιόνι. Χιόνι στις σκάλες, χιόνι στο γκαζόν, χιόνι μπροστά στο αμάξι, χιόνι μπροστά στο γραμματοκιβώτιο. Χιόνι στον κώλο μας. Δεν κάνω πλάκα, μια μέρα ήταν τόσο πολύ που βυθίστηκα ολόκληρος και έγινε ο κώλος μου γρανίτα. Άσε που από το σοκ τον έπιασε φλυαρία και έκλασα το σύμπαν.


Ξέρεις τι είναι να σηκώνεσαι το πρωί (δεν είμαι και πρωινός τύπος) να ντύνεσαι να σενιαρίζεσαι, να βγαίνεις έξω να σκάβεις σκατό αγγέλων, να γίνεσαι σαν τον κώλο του σκύλου που χάσαμε και να πρέπει να μπεις μέσα να αλλάξεις μέχρι και σώβρακο? Τρεις και τέσσερις φορές τη βδομάδα? Εδώ και δύο μήνες?


Μιλάμε σοβαρά τώρα? Δηλαδή, τα μαλακισμένα ασιάτικα δεν μου φτάνουν? Τα γουρούνια που βρωμάνε λες και φοράνε τα έντερά τους κολιέ και με δέρνουν και από πάνω δεν φτάνουν? Οι αρουραίοι που κατουράνε/χέζουνε νον στοπ και πρέπει να καθαρίζω δεν φτάνουν? Οι μαλακίες που ακούω κάθε μέρα από δήθεν επιστήμονες δεν φτάνουν? Πρέπει να κάνω και τη χέστρα αγγέλων????? Σε ώρα αιχμής???


Εντάξει δε λέω έχει και τα καλά του. Έχω ξεσκιστεί στα ρεπό. Και το τοπίο άχημο δεν το λές.