Θα κάνω έκτακτη ανάρτηση γιατί τώρα μου'ρθε να τα πω αυτά, τώρα θα τα πω ώχου σταμάτα πια την καταπίεση. Ετοιμαστείτε για λογοδιάρροια.
Έχω αναφέρει στο παρελθόν ότι έχω και κάμπριο (πάμε μια βόλτα;) εντάξει κάμπριο δε το λες αλλά μη νομίζεις όπου να'σαι θα πέσει η οροφή και θα γίνει η Πράσινη Σκατούλα το πρώτο χόντα ακόρντ καμπριολέ. Και καλά, καμπριολέ ας γίνει, θα ανεμίζουν και οι μεσογειακές μου μπούκλες στον άνεμο που όσο να πεις κάτι τέτοιο λείπει από το κονεκτικατιανό τοπίο. Χρειάζεται ένας Αμερικλάνος με καμπριολέ. Αυτό που δε χρειάζεται είναι το αμάξι του Μητσοτάκη που παραλίγο να σκοτώσει κόσμο!
Ας τα πω από την αρχή γιατί από το τέλος όταν τα λέω μετά ξεχνάω να πω την αρχή και μετά με ρωτάτε άσχετα και στο κάτω κάτω βάλτε και λίγη φαντασία να γεμίσετε τα κενά, φαντασία και στόκο θέλει κι'από στόκους όσους θετε. Τι έλεγα.
Έχει από τον περασμένο Ιούνιο που όλο του πέφτουν πράματα στο οδόστρωμα του αμαξιού. Ξεκινήσαμε με την εξάτμιση, ναι ολόκληρη την εξάτμιση. Του είχε ξαναπέσει η εξάτμιση πιο παλιά αλλά τότε μόνο το μέσο το ματσούκι όχι όλο το ματζαφλάρι. Αυτή τη φορά ακούω ένα ΚΡΟΥΚ και μετά ένα κρκρκρκρκρκρκουκοτκουκρκρκ και βρήκα αυτό το χοντρουλό στο τέλος σιγαστήρα το λένε στο ελληντικός νομίζω να κρέμεται πιο χαμηλά και από όρχεις γαϊδάρου την άνοιξη που ανθίζουν τα λουλούδια και καυλώνουν τα γαϊδούρια. Το αποτέλεσμα ήταν χίλια ντόλαρζ και τα νεύρα τέντα γιατί ήταν η πρώτη πληρωμή από την εταιρεία δηλαδή να μη μου μένει το ρημάδι το χρήμα στα χέρια να μη με θέλει και να μη σώσει κι'όλας. Όχι εντάξει, ας σώσει.
Με το που φτιάχνω την εξάτμιση που κόντεψε να ανατινάξει το κεντροδυτικό κονέχτικατ, μία ΜΙΑ μέρα πριν φύγω για Χαβάη περνάω πάνω από κάτι γαμημένες γραμμές τρένου και ακούω ένα ΓΚΙΙΙΙΙΙΓΚΙΙΙΙΙΙΙΓΚΡΓΚΡΓΚΡΓΚΙΙΙΙΙΙΙ. Σταματάω και βλέπω δυο μεταλικά σκατουλάκια να σέρνουνται κάπου εκεί στη μέση του αμαξιού. Τι ήταν δεν ήξερα, πέφτω στα τέσσερα μετά κυλιέμαι σαν το σκουλήκι τα κάνω ένα ΝΑ και βγαίνουν σκουριασμένα ήταν. Φεύγω το παρκάρω το αφήνω μετά που γύρισα από Χαβάη το ξέχασα κι'όλας ότι έγινε και το οδηγούσα ο δικός σου κανονικά. Μια μέρα μου έρχεται η φλασά και το πάω στο συνεργείο, τελικά ξέρεις τι ήταν?? Οι ζώνες που κρατάνε το ρεζερβουάρ της βενζίνης. Ο μόνος λόγος που δεν έπεσε το ντεπόζιτο μέσα στο δρόμο και δεν εξερράγει ο πισινός μου μαζί με τον μπροστινό μου είναι επειδή το αμάξι είναι ΤΟΣΟ σκουριασμένο, που δεν κινέιται τίποτα. Πάνε άλλα τετρακόσα ντόλα.
Με το που φτιάχνω το ντεπόζιτο, ξεκινάει άλλος θόρυβος. Ένα γρουγρουιιιιιιι γρουγρουιιιιιιι όποτε σταματούσα, που σημαίνει τα πατάκια από τα φρένα. Έλα όμως που τα είχα πάρει ΤΟΣΟ που αποφάσισα να τα αγοράσω και να τα αλλάξω μόνος μου? Πάμε την πρώτη μέρα με έναν συμφοιτητή, βγάζουμε τη δεξιά ρόδα, που έκανε το θόρυβο, αλλά μετά δε ξέραμε τι βίδα να ξεβιδώσουμε και τις ξεβιδώσαμε όλες. Ή μάλλον προσπαθήσαμε να τις ξεβιδώσουμε όλες γιατί οι μισές δεν βγαίνανε. Τελικά τα καταφέραμε και αλλάξαμε το πατάκι το δεξί με την τέταρτη προσπάθεια, και ήμασταν και πολύ περήφανοι γιατί οι φαρμακοποιοί δεν είναι φτιαγμένοι να αλλάζουν πατάκια αλλά εμείς το κάναμε πήγαμε ενάντια στους νόμους της φύσης και το κάναμε. Το αριστερό πατάκι δεν το καταφέραμε και το πήγα στο συνεργείο. Πάνε άλλα 200.
Με το που φτιάχνουν τα φρένα, είχε φτάσει πια τέλος Αυγούστου και είχα ήδη επιστρέψει στο δάσος από την εταιρεία πια, ξεκινάει άλλος θόρυβος. Ένα ΝΤΟΥΚ ΝΤΟΥΚ ΝΤΟΥΚ όποτε πήγαινα πάνω από λακούβα. Ήταν μέρος του δεν ξέρω πως να το πω, αυτά τα τιουιουιου. Μισό να το γκουγκλάρω. Ήτανε μέρος της ανάρτησης. Δηλαδή μου είπε ο μηχανικός ότι παραλίγο να φύγει η αριστερή η ρόδα και ότι είμαι και πολύ κωλόφαρδος. Πάνε άννα 90 ντόλα.
Με το που φτιάχνει η ανάρτηση, κάηκε το φανάρι. Αυτό ήταν φτηνό, 19 ντόλα.
Με το που φτιάχνει και το φανάρι, ανακαλύπτω ότι έχω χάσει και την άδεια του αμαξιού και τον τίτλο. Πάω και βγάζω άλλα.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΡΑ ΦΕΡΕ ΠΟΠΚΟΡΝ.
Με το που έχω και τη νέα άδεια και όλα φτιαγμένα κομπλέ, πάω να περάσω ενα φανάρι, πάει μια ΦΟΡΑΔΑ ΠΟΥ ΓΑΜΩ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΤΗΣ ΤΟ ΖΑΡΩΜΕΝΟ να στρίψει, την αφήνω γιατί είμαι και τζέντλιμαν, αλλά πάει ένας άλλος από δεξιά μου να περάσει και ΝΤΟΥΚ κοπανιούνται. Δηλαδή αυτή η πόρνη ερχόταν από την άλλη μεριά, αυτός ήταν στη λωρίδα δεξιά από εμένα, εγώ το ζώον την άφησα να στρίψει αριστερά, αυτή πάει να περάσει δυο λωρίδες χωρίς να κοιτάξει, και τα έκανε σκατά σαν τα μούτρα της.
Δεν μπορώ να πω ότι σοκαρίστηκα, ένα ΝΤΟΥΠ ήταν, δεν πάθανε τίποτα, απλά έφυγα. Πιο μετά όταν προσπαθούσα να φάω σαν άνθρωπος σε ένα εστιατόριο ταλαντευόμουν μη και πρέπει να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία και να παραδωθώ. Διότι ΑΥΤΗ η άδικη κατάρα έφταιγε, αλλά όσο να πεις αν δεν την άφηνα να στρίψει δεν θα έστριβε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή και δεν θα χαλούσε το αμάξι του άλλου του έρμου. Δεν πήρα τηλέφωνο να παραδωθώ όμως γιατί είμαι πολύ όμορφος και δεν θα επιζήσω στη φυλακή τουλάχιστον όχι... άθικτος.
Αλλα επειδή η τύχη μου είναι, εντάξει, ΠΟΥΤΑΝΑ, έτυχε και μια φίλη μου ή μάλλον μια κοπέλα φίλου μου να είναι μπατσίνα και τη ρώτησα και μου είπε ότι αυτή η ΦΟΡΑΔΑ Η ΜΑΥΡΗ ΜΕ ΒΟΥΛΕΣ κατέθεσε ότι δεν έφταιγε αυτή, ότι ένα πράσινο χόντα της έκοψε την ορατότητα και δεν τον είδε τον άλλον που ερχότανε. ΠΟΙΑ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΕΚΟΨΑ ΜΩΡΗ ΚΛΑΝΟΜΟΥΝΑ ΙΕΡΟΔΟΥΛΗ ΠΟΥ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΖΙΠ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΝΤΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. Ψευδεται ασύστολα.
Τώρα δεν ξέρω τι θα γίνει. Απ'ότι έμαθα δεν την πήρανε στα σοβαρά γιατί ήταν ξεκάθαρο ότι ΑΥΤΗ έφταιγε διότι πήγε να στρίψει παράνομα, πήγε να περάσει δυο λωρίδες που είναι παράνομο, και δεν σταμάτησε να κοιτάξει κι'αυτό παράνομο είναι. Μέχρι στιγμής δεν με έχουν συλλάβει αλλά αν με συλλάβουν πολλά και καλά τσιγάρα να μου στέλνετε σας παρακαλώ θερμά για να τα ανταλλάζω με την παρθενιά μου.
Ουφ τα'πα και ξαλάφρωσα τώρα άμα εξαφανιστώ θα ξέρετε που είμαι. ΤΣΙΓΑΡΑ!