Η regga αν και ανώνυμη έχει πειθώ:
Αγαπητέ Αμερικλάνε,έτσι και κλείσεις το blog θα φαρμακωθώ.
Μπράβο regga εκτός από το αγαπημένο μου ψάρι είσαι πλέον και η αγαπημένη μου αναγνώστρια. Εσείς οι υπόλοιποι βλέπετε και μαθαίνετε! Regga όπως θα διαβάσεις παρακάτω, δεν το γλιτώνουμε το φαρμάκι!
Να'χα τώρα όμως μια ρέγγα έτσι ωραία καπνιστή με μπόλικα αυγά μέσα της, ψητή με λαδάκι και λεμονάκι από πάνω μαζί με μια ωραία αχνιστή φασολάδα χυλωμένη και γαλακτομπούρεκο για μετά και τι στον κόσμο. Τύφλα να'χουν τα φιλέ μινιόν και τα κγεμ μπγουλέ!
Δεν τρώνε παιδί μου ρέγγες στο κονέχτικατ, δε νιώθουν. Γενικά δε νιώθουμε αυτές τις μέρες γιατί έχουμε μπει στη κατάψυξη! Απόψε λέει με τον αέρα η θερμοκρασία θα πέσει κάπου -30 βαθμούς κελσίου. Η κατάψυξη που έχεις στο ψυγείο σου regga είναι -20, για να καταλάβεις. Έχουμε φτάσει σε σημείο να βάζουμε τα φαγητά στην κατάψυξη για να ξεπαγώσουν.
Μας στείλανε μήνυμα από τη μετεωρολογικη υπηρεσία ότι με τέτοιο καιρό μέσα σε δέκα λεπτά ό,τι σάρκα έχεις εκτεθιμένη ψωφάει. Τέλεια. Έκρυψα τα κλειδιά της Κινέζας μπας και παγώσει ενώ τα ψάχνει το βράδυ, αλλά είχε εφεδρικά η ρουφιάνα στο αμάξι. Τα παράτησα μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια. Η αλήθεια είναι ότι οι δολοφονικές μου τάσεις έχουν μειωθεί αισθητά. Η καλοσύνη μου με ξεπερνάει.
Αυτό το κρύο το άχρηστο όμως, μου τα έχει πρήξει! Νιώθω σαν τον τύπο από το μικρό σπίτι στο λιβάδι, τότε που βγήκε μέσα στη χιονοθύελλα και βρήκε έναν ινδιάνο. Τι πήγα και θυμήθηκα από τα πέντε μου. Βγήκα σήμερα να πετάξω τα σκουπίδια και μου είπα, ο έξυπνος, ότι δε χρειάζομαι μπουφάν δέκα μέτρα είναι μωρέ, έλα μην είσαι φλώρος. Εκτός του ότι μου πήρε τρεις ώρες να βρω τον κάδο κάτω από το χιόνι, γύρισα κάπως έτσι:
Καλά λένε ότι η βλακεία σκοτώνει. Την Κινέζα ήθελα να παγώσω, εγώ έγινα άλτζιτα. Ήταν προειδοποίηση από το Θεό, το ξέρω, ήθελε να μου δώσει ένα σημαντικό μάθημα: στο μέλλον άμα θέλω να ξεκάνω κανέναν, πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός.
Γενικά πιστεύω ότι αν έπιαναν οι κατάρες μου, έστω και μία στις εκατό, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος. Και λιγότερος.
Ξέρεις
τι διάβασα και έπαθα ταχυπαλμία? Δεν υπάρχει, λέει, αρκετή σοκολάτα στον κόσμο.
Η άνοδος κατανάλωσης σοκολάτας στην Κίνα έχει ρίξει τις ισορροπίες και τα κακαόδεντρα δεν τους προλαβαίνουν τους Ασιάτες. Κατάλαβες? Πριν πέντε χρόνια οι Κινέζοι που ήξερα έτρωγαν για επιδόρπια κρακεράκια με αποξηραμένες γαρίδες και αποξηραμένα φρούτα τυλιγμένα σε έντερα γαϊδάρου (εσύ μπορεί να νομίζεις ότι κάνω πλάκα αλλά εγώ αυτά τα έχω φάει). Τώρα τι τους έπιασε και έχουν ρημάξει τις κιτκάτ? Να αφήσουν τη σοκολάτα ήσυχη. Πήγαμε εμείς να τους φάμε το ρύζι?
Εντάξει, δεν είμαι ρατσιστής, αλλά το δίκαιο δίκαιο. Αφού δεν έχει αρκετή για όλους, προηγούμαστε όσοι την τρώγαμε πρώτοι, τη σοκολάτα. Ο Παυλίδης δηλαδή που την έφτιαχνε από τον προ-προηγούμενο αιώνα, τι θα κάνει? Έτσι και τελειώσει η σοκολάτα στον κόσμο, εκτός του ότι θα τελειώσει μια εποχή, θα κάνουμε όλοι ομαδικά το σχόλιό σου πραγματικότητα regga!
Και αφού αυτό είναι γνωστό δεδομένο, επιστημονικά αποδεδειγμένο, οι κυβερνήσεις τι κάνουν? Τι ανευθυνότητα είναι αυτή επιτέλους. Πρέπει να αρχίσουμε να φυτεύουμε κακαόδεντρα σε ελληνικά νησιά. Χρυσωρυχεία θα γίνουν. Να πω λες στους γονείς μου να ξεριζώσουν τις ντομάτες και να βάλουν κακαόδεντρα? Δεν είναι κακή ιδέα. Στη Ρόδο το κλίμα είναι τροπικό, λογικά θα πιάσουν τα δέντρα. Ενδιαφέρον. Γιατί άμα το καλοσκεφτείς, ποια άλλη χώρα μπορεί να το κάνει. Η Ιταλία έχει μαφία, δεν τους αφήνουν. Η Ισπανία εκτός έχει ταυρομαχίες δεν μπορεί να ασχολείται άσε που έχει καλό ποδόσφαιρο, ε δεν μπορεί να τα έχει όλα. Τώρα θα μου πεις, και στη Ρόδο να κάνουμε φυτίες κακαόδεντρων, Γερμανοί θα τις αγοράσουν στο τέλος. Όπως κάνανε και με τα ξενοδοχεία. Δεν πειράζει, αρκεί να μη σταμαατήσουν να φιάχνουν Κίντερ.
Αρκετό παραλήρημα έριξα όμως, επιστροφή στην πραγματικότητα τώρα. Πάω να βγάλω τα σπορτέξ έξω γιατί λέει το κρύο σκοτώνει τους μύκητες και ξεβρωμάνε.
ΥΓ: Και άμα ξεκινήσει το αμάξι το πρωί με τέτοιο πουτσόκρυο να με χέσεις.
ΥΓ2: Ωραίος ο τίτλος, ε!