Μύγες Τσετσε

Έχει γίνει χαμός εδώ μέσα. Δεν καταλαβαίνω. Τα σκουπίδια τα βγάζω κάθε βράδυ έξω. Φαγιά έξω δεν αφήνω. Στον ρημάδι τον νεροχύτη ρίχνω χλωρίνη. ΤΑ ΜΥΓΑΚΙΑ ΑΠΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΘΕΛΟΥΝ! Ας μου πει κάποιος. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Εντάξει, δεν είναι και πάρα πολλά, αλλά ένα, ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΗΛΙΘΙΟ, να δεις να κάτσει πάνω σε φαΐ, άντε να το φας μετά. Το τρώς? Δεν το τρως! Και ξέρετε τι έπαθα? Όχι ξέρετε? Πήρα τούρτα σοκολάτα! Η οποία είναι κλεισμένη μέσα σε πλαστικό κουτί! Βγάζω από το ψυγείο, ανοίγω, πάω να κόψω, ήταν σκληρή. Άστη λέω κανα τέταρτο να μαλακώσει. Κλείνω. Έρχομαι μετά από ένα τέταρτο. Τι βλέπω. Ένα μυγάκι κλεισμένο μέσα να κάνει πάρτυ. Πάνω στην τούρτα ΜΟΥ. Πότε πρόλαβε και μπήκε μου λέτε? Και μισή ώρα εκεί μέσα... βάλε με το μυαλό σου τι έκανε. Κλανιές χεσίματα κατουρήματα εμετούς... Πάει η τούρτα. Ευτυχώς που πρόλαβα να φάω τη μισή.

Τι έγινε εν τω μεταξύ με αυτή την τούρτα. Την Κυριακή το βράδυ που γύριζα από τα ψώνια έβρεχε και είχα δεκάδες τσάντες και την τούρτα στο χέρι. (Ναι ρε, από την Κυριακή μέχρι σήμερα έφαγα μισή τούρτα, τι θες τώρα. Τις μπουκιές μου μετράς? Το Σάββατο έκανα ποδήλατο και την έκαψα προκαταβολικώς!). Λοιπόν. Είχα ένα σωρό ψώνια που λέτε, άλλα σε τσάντες άλλα εκτός. Είπα να τα μεταφέρω πάνω σε δύο φάσεις. Εδώ να σας ενημερώσω ότι μένω σε δάσος, πίσσα σκοτάδι. Από το σπίτι μου δίπλα έχει μία φάρμα με αγελάδες και από την άλλη μεριά έχει εκπαιδευτήριο σκύλων.

Σκεφτείτε τώρα φάση. Εγώ με τη τσάντα στην πλάτη, άλλες 2-3 στα χέρια, ένα πακέτο προσούτο με την τούρτα σοκολάτα από πάνω και να ψάχνω τα κλειδιά να μπω. Από κάτω να "βλέπεις" τον κάμπο και τους λόφους μέσα στα σκοτάδια και ταυτόχρονα να ψιχαλίζει. Και ξαφνικά. ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ. ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ. ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ. Ναι. Αυτό. Αφηνίασαν οι αγελάδες. Δεν ξέρω τι πάθανε. Εγώ ξέρω κόντεψα να παράξω και δεύτερη τούρτα σοκολάτα. Η ανατριχίλα σε όλο της το μεγαλείο. Πάει αυτό, μπαίνω μέσα. Πάω κάτω για τη δεύτερη δόση. Εκεί που άνοιγα το αμάξι αρχίζουν τα σκυλιά. ΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ. ΑΡΦ ΑΡΦ ΑΡΦ ΑΡΦ ΑΡΦ. ΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ. Και στο καπάκι τα ζώα από τους γύρω θάμνους να πετάγονται και να τρέχουν να σωθούν. Μαζί κ εγώ. Παρατάω τα πάντα όλα και το αμάξοι ξεκλείδωτο και τρέχω πάνω σφαίρα. Α σιχτίρ.

Καλή η ζωή στο δάσος, δε λέω, έχεις και την ησυχία σου και τον καθαρό αέρα βλέπεις και κανα ζωάκι να ανοίγει η καρδιά σου αλλά... Τι να το κάνεις? Άμα είναι να σε πηγαίνει ΝΑ? Και για να μη λέτε ότι υπερβάλλω δείτε τι δείχνει το google earth.

Πάρτε και μια γενικότερη άποψη:

Καταλάβατε τώρα? Δεν ξέρω, το πιάνετε το δράμα μου? Όλα αυτά τα πράσινα, είναι δέντρα και θάμνοι! Δεν έχω πρόβλημα με τη χλωρίδα! Κανένα! Αλλά και λίγη πανίδα στα δύο πόδια δε με χαλάει! Εκτός και εν είναι αρκούδα, που και από αυτό έχουμε. Τη λίμνη ευθεία πάνω τη βλέπετε? Μέχρι εκεί κάνω ποδήλατο και πίσω. 4 μίλια. Πιο πολύ δεν μπορώ, σόρρυ.

Σκεφτόμουνα επίσης (άσχετο) να φτιάξω ένα blog παράλληλο με τούτο που να γράφω αραιά και που στα αγγλικά. Να τους τα χώνω τους κερατάδες τους αμερικάνους που ούτε φέτα δεν ξέρουν να φτιάξουν και τρώω κραφτ σίνγκλς με τον αρακά. Τι λέτε? Πείτε μου καμια γνώμη και καμιά ιδέα αν έχετε!