Ε κοτζάμ ήπειρο άλλαξα. Φυσιολογικό είναι να διαταραχθούν οι διατροφικές μου συνήθειες. Σήμερα θα σας περιγράψω τι έχει βιώσει μέχρι σήμερα το στομάχι μου, αλλά και ο ουρανίσκος μου! Και πιστέψτε με, έχουν περάσει πολλά. Πάρα πολλά. Άγιασαν τα ευλογημένα! Ο Άγιος Πατσάς και η Αγία Γλωσσοκοπάνα!
Τα φαγητά πράγματα που έρχονται πλέον σε επαφή ο Άγιος Πατσάς και η Αγία Γλωσσοκοπάνα, ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Πρώτον τα πράγματα που μαγειρεύω μόνος μου και δεύτερος αυτά που αγοράζω έτοιμα ή μαγειρεύουν άλλοι. Θα ξεκινήσω από τη δεύτερη κατηγορία.
Έχουμε και λέμε. Κινέζικα. Είναι τα πιο "βρώσιμα". Όχι όλα βέβαια, μόνο τα γλυκόξινα, με σως ανανά, με σως sweet fire, αυτά. Και όλα με συνδυασμό μόνο στήθος κοτόπουλο.
Αλήθεια, το ξέρατε ότι στην Κίνα δεν τα τρώνε αυτά? Τρώνε άλλες λιχουδιές όπως πόδια. στομάχια, σκουλήκια, και άλλα ωραία. Το γλυκόξινό τους είναι ζάχαρη και ξίδι. Μπισκότα τύχης δεν υπάρχουν στην Κίνα. Βασικά, για να καταλάβετε πόσο διαφορετικό είναι το πραγματικό κινέζικο από αυτό που ξέρουμε, στα κινέζικα εστιατόρια εδώ υπάρχουν δύο διαφορετικά μενού, ένα για Κινέζους και ένα για τους υπόλοιπους!
Πάμε στα Αμερικάνικα. Ο ντίαρ Γκοντ. Αυτοί οι Αμερικάνοι, δεν φτάνει που είναι έτσι όπως είναι,δεν ξέρουν να μετράνε, δεν ξέρουν να βγάζουν SSN στην ώρα τους, δεν ξέρουν να οδηγούν με ταχύτητες, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ! Πραγματικό σοκ. Διότι εγώ ήξερα τα Friday's με τα ωραία burgers κλπ. Και ανυπομονούσα να τα δοκιμάσω ορίτζιναλ. Αλλά όοοοοχι, σιγά μην ξέρανε να φτιάχνουν φαΐ της προκοπής. Τα μπιφτέκια τους είναι βαριά σας πέτρες. Οι πατάτες είναι 90% ακρυλικό. Τα φασόλια -που τόσο αγαπάνε στο Νότο απ'ότι φαίνεται- είναι γλυκά και μπλιαχ. Τα χοιρινά παϊδάκια έχουν μια γλυκιά γλίτσα πάνω.
Όλα είναι γλυκά, αλλά όχι με καλό τρόπο όπως τα κινέζικα. Είναι σαν να μπέρδεψαν τη ζάχαρη με το αλάτι. Τη σαντιγί με την μαγιονέζα. Την κρέμα βανίλια με τη μουστάρδα. Tο φαΐ με τα σκατά του σκύλου ρε παιδί μου, πως το λένε. Δεν βγάζουνε τη φλούδα από τις πατάτες πριν τις κάνουν πουρέ. Και εγώ το ανίδεο ζώον νόμιζα ότι ήταν μπέικον. Που δεν μου αρέσει κιόλας. Αλλά αυτοί το λατρεύουν. Μέχρι και αποσμητικό αυτοκινήτου με μπόχα μπέικον έχουν. Το καλαμπόκι τους είναι πιο γλυκό και από το ζαχαροκάλαμο.
Πάμε παρακάτω. Ινδικό. Όχι, όχι όχι όχι δεν τρελάθηκα ακόμα. Δεν πήγα σε Ινδικό εστιατόριο. Να πάω να πληρώσω για να καεί το μέσα μου? Μπρίτς! Το πρώτο βράδυ όμως όταν έφτασα, από το δρόμο μου ήρθε μια μυρωδιά... όχι ακριβώς άσχημη, αλλά για κάποιο λόγο άρχισαν να τρέχουν τα μάτια μου και να βήχω. Υπέθεσα ότι τίποτα εργασίες με αέρια θα κάνουν? Τέσπα, πάω μέσα στο σπίτι και Ω! μα οποίαν έκπληξις! Ήταν το φαγητό! Φασολάδα με ρύζι και ψάρι! Έφαγα μισό κιλό ρύζι για να σβήσω τη μισή κουταλιά φασολάδα. Αν συνέχιζα έτσι, θα στούμπωνε ο κώλος μου.
Μια άλλη φορά πήγα σε ένα σπίτι και δόξα με τω Θεώ παρήγγειλαν πίτσα, δεν μαγείρεψαν. Έκατσα και εγώ φανερά ανακουφισμένος που δεν θα έκλανα κάρυ φλογοβόλο όλη νύχτα, και δέχτηκα λίγα ινδικά σνακς! Ω Παναγία μου! Δεν ήταν μόνο η κάψα, ήταν και ότι δεν το περίμενα! Κάτι σαν πατατάκια μικρά ήταν! Τελικά μάλλον συμπιεσμένη σκόνη κάρυ/σκόρδο/πιπέρι με λίγη πατάτα να τα κρατάει μαζί.
Ε όπως καταλαβαίνετε έκτοτε δεν ξαναδέχτηκα ινδική λιχουδιά, και όποτε Ινδός/Ινδή μου προσφέρει κάτι, δεν πα να είναι και κέικ, ρωτάω: spicy?? Πλέον με μάθανε και δόξα με που δεν έχουν χιούμορ γιατί αν ήμουν εγώ στη θέση τους θα μου τάιζα φωτιά και θα γελούσα σαν το κακιασμένο ρακούν! Πλέον η μόνη μου επαφή με το Ινδικό είναι η μπόχα από τον φούρνο μικροκυμάτων στο εργαστήριο. Τι να κάνω, τόσα χρόνια έχει μείνει. τρέχω κάθε μέρα να ζεστάνω πρώτος το φαΐ μου! Και έχουν και θράσος! Λένε ότι πάλι καλά που βρωμάει ο φούρνος μπας και πάρει και λίγη γεύση το φαΐ μου! Τους το βάζεις στον κώλο, έτσι καυτό όπως είναι, ή όχι??
Ιταλικό. Μαντόνα μία! Ο Θεός να το κάνω Ιταλικό αυτό το πράμα! Πολύ ωραίο το μέρος, ωραία σερβίτσια και φρέσκα σκόρδα να τρίψεις στο ψωμί σου και λάδια και όλα. Αλλά οι σάλτσες είναι από κονσέρβα, έτοιμες. Εκατάλαβά τους. Και δεν είναι και τίποτα της προκοπής μάρκα. Σκυλοβρωμάνε τα 5 κιλά βασιλικά για να καλύψει το σιχαμερό λουκάνικο και το τυρί. Απαπα.
Και φωτιάααα. Και είμαι και μαλάααακαας... Εκεί βρήκα να κεράσω δύο συμφοιτητές μου όταν αγόρασα το αμάξι για να τους ευχαριστήσω για τη βοήθεια. 70 δολάρια 3 άτομα και έμεινα και νηστικός. Άμα έχεις το κοκκαλάκι της νυχτερίδας όμως ε? Ε??
Αυτά για τα έτοιμαααα.....
Την πρώτη κατηγορία, αυτά που μαγειρεύω μόνος μου θα σας τα πω άλλη μέρα. Τεράστιο κατάντησε το ποστ, μη σας κουράσω κιόλας? Ε?
Πάρτε μια γεύση όμως από κάτι το οποίο έφτιαξα 100% μόνος μου, έτσι για να σας ανάψω!
Εεε μα τι την θες την περιπλάνηση στα άλλα κράτη; υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το Ελληνικό σουβλάκι;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου,να στείλω χοχλιούς;
Γύρνα παιδάκι μου στην Ευρώπη να φχαριστηθεί το αντεράκι σου λάδι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως Μεξικάνικα και ινδικά, τα λατρεύω... τα ιταλικά έτσι όπως τα περιέγραψες... τα σιχάθηκα!
Άσε που τώρα μου τρεχουν τα σάλια με τα σουβλάκια σου μεσημεριάτικο!! :)))))
καλη τυχη...η θα γυρισεις γουρουνι η μοντελο...αναλογως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά στα σουβλάκια είσαι μάστορας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πολύ το καυτερό όντως είναι κάπως για το στομάχι. Αλλά το ελαφρώς πικάντικο δεν το αλλάζω με τίποτα.
Η ελληνική κουζίνα είναι η καλύτερη, τα λέω εγώ συνέχειαααααααααα :))))
Καλησπέρα :)
Καλά έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό γιατί περίμενα να είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα αλλά από ό,τι διαβάζω δεν! Anyway, τώρα θα φάω την σαλάτα μου με φρέσκα μαρούλια βιολογικά, λάδι από το χωριό, ρίγανη από το χωριό επίσης και χοντρό αλάτι. Τα φασολάκια είναι από τον κήπο της γιαγιάς μου και οι ντομάτες είναι από αυτές που το ζουμί κυλάει στην παλάμη σου και καίγεσαι. Είπες τίποτα;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Φούλη: να στείλεις μόνο την μυρωδιά σε ένα βαζάκι σε παρακαλώ, γιατί τρελένομαι για τη μυρωδιάτους όταν είναι κοκκινιστοί!
ΑπάντησηΔιαγραφή@manetarius: Πολύ χαίρομια που σου τρέχουν τα σάλια :)
Και εμένα μου άρεσε το Ινδικό που είχα δοκιμάσει, αλλά άμα φας από Ινδό ορίτζιναλ, σου βγαίνει το καφάσι!
@mariposa: Γουρούνι θα γυρίσω, μιας και θα ασχοληθώ και ερευνητικά πάνω τους!
@Ανεμοδούρα: Λες να παρατήσω τη φαρμακευτική και να πάω στη Νέα Υόρκη να γενώ σουβλατζής?? Πέφτει πολύ φράγκο ακούς!
@the elf at bay: Καλώς σε βρήκα! Κάτι είπα. Για την ακρίβεια: Α το σιχαμένο κωλόφαρδο πλάσμα! Με τα συμπάθειο πάντα. Καλή όρεξη!
Καλά τώρα, όλος ο κόσμος το ξέρει ότι το Ελληνικό φαγητό δεν συγκρίνεται με τίποτα.... τους ξέρεις όλους αυτούς, όταν έρχονται στην Ελλάδα, πως κάνουν, ειδικά για μουσακά.... Πάντως, να σου πω, εμένα τα πικάντικα μου αρέσουν, αν και την ινδική κουζίνα δεν την βρήκα τόσο καυτερή όπως την περιγράφεις, στο Ντουμπάι που πήγα φέτος το καλοκαίρι. Τώρα ή εγώ τα τρώω τόσο καυτερά που δεν το κατάλαβα ή επειδή ήμασταν τουρίστες τα έκαναν πιο ανάλαφρα.... εδώ δεν ξέρω να σου πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘες να σου στείλω κατσικάκι στο φούρνο με πατάτες να λυγδώσει το αντεράκι σου;
Καλημέρες από Ελλάδα!!!!
pantws o guros einai polu diashmos sto Amerika, eidika sto chicago,
ΑπάντησηΔιαγραφήse sugkrish me mas edw sth kentrikh eurwph opou exoume gemisei me kempap :) :) :) :) :)
pantws exete kai ta 8alassina miam miam miam
kala pernas, mhn masas :)
Exw psofisei sto gelio me tis gadtrimargikes sou empeiries!
ΑπάντησηΔιαγραφήHliana