Σπάστα όλα

Ο Κώστας, κατα μπλογκόκοσμον Νάσια, το κατέχει το θέμα της εξάτμισης μέντα:

ξενιτεμένε φίλε,όταν λες κλάνω μέντες,σημαίνει ότι ο αέρας που διαχέεται στην ατμόσφαιρα από την εξάτμιση,είναι δροσερός,υγιής και έχει το άρωμα μέντας...

Κώστα, τσάκω μια ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ με άρωμα μέντας και μην ανησυχείς για την προέλευση της μυρουδιάς, σήμερα δεν φοβάμαι και οι μέντες είναι όντως μέντες. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που είπες και όπως βλέπεις το έκαμα προσωρινά περιγραφή στο ιστολόγιο.

Τι ήθελα και το μελέταγα ρε συ Κώστα το νοσοκομείο και το ακριβό βρακί? Όχι πες μου τι ήθελα και το μελέταγα ο γρουσούζης!

Ήρθαν εχτές δυο άσχετοι από μια εταιρεία, να μου επιδείξουν ένα μηχάνημα υπερήχων πάνω στις γουρούνες. Τι τους θέλω τους υπερήχους μη με ρωτάς γιατί κι εγώ δεν ξέρω γιατί πάω και μπλέκω με ό,τι ζαβό και λοξό κυκλοφοράει στο εμπόριο. Σκέφτομαι, ποια από τις δύο γουρούνες να πιάσω για το τεστ.

Περένθεση. Τις γουρούνες φέτος τις λένε Κίλι και Φίλι, εκ των δύο νάνων από το Χόμπιτ. Κλείνει η παρένθεση.

Τις τρώω που τις τρώω, ας προσποιούμαι τουλάχιστον ότι τις τρώω από μια σταλιά μοβόρους πολεμιστές κι όχι από μια σταλιά γουρούνες

Λέω, η Φίλι τσιρίζει και κλωτσάει, η Κίλι μόνο κλωτσάει άρα θα πιάσω την Κίλι τουλάχιστον να μην κουφαθώ κι'όλας. Την πιάνω την καριολίτσα, αρχίζει κλασικά τις κλωτσές, δέκα λεπτάκια μας πήρε όλα κι'όλα να της κάνουμε υπέρηχο, αλλά έλα που μόλις έπεσε το κρύο τζελάκι πάνω της, αφηνίασε? Άρχισε ΚΑΙ να τσιρίζει, και να βγάζει αφρούς τους οποίους σκούπιζε πάνω μου, και να χέζει (κι'αυτό πάνω μου, δεν τίθεται), και να κωλοχτυπιέται λες και της κάνανε εξέταση προστάτη που δεν έχει κιόλας.

Κι'εγώ έτσι τις καλημερίζω

Να μη στα πολυλογώ, πέρασα πολύ ωραία εχτές, και τις έφαγα καλά - δεν έχω παράπονο. Σήμερα που ξύπνησα είχα έναν πόνο ΝΑ πάνω στην σπλήνα, χωρίς μελανιά, και λέω κοίτα να δεις η αντίχριστη που μου έσπασε το πλευρό. Αποφάσισα ότι πρέπει να πάω για ακτίνες, και ξέρεις ε! Το ακριβό σώβρακο ήταν στα άπλυτα! Πήγα με το δεύτερο!

Όχι ότι είχε καμία σημασία βέβαια, γιατί η νοσοκόμα ήταν μια νεοτάτη δεσποινίδα ούτε καν 60 λέμε, να χαίρεσαι να σε παλαμουτιάζει και να σε ρωτάει "εδώ πονάς? εδώ? εδώ πονάς? πουθενά δεν πονάς ρε μαλάκα? εδώ πονάς?".

Τελικά δεν το'σπασα, λίγο την σπλήνα μου χτύπησε λέει, αλλά νταξ, δουλεύει. Ο γιατρός άρχισε να μου εξηγεί τις δράσεις και τις περενέργειες των αναλγητικών, να του λέω τα ξέρω μάνα μου φαρμακοποιός είμαι κι ας μη μου φαίνεται, όχι κάτσε να στα πω να μου λέει το λέει ο νόμος, μα μας τα'πανε μας τα'πανε σε λέω άσε με να πάω στη δουλειά μου που μ'εχετε εδωνα μέσα δυο ώρες λες και είμαι ετοιμοθάνατος, έλα και με έχει κόψει η λόρδα λέμε. Τελικά έκατσα και μου τα'πε.

Με περιποιήθηκαν όμως δε λέω, γιατί έβαλα επίτηδες φούτερ με το σήμα του Πανεπιστημίου απάνω. Έτσι είναι οι αμερικάνοι, τα εκτιμάνε κάτι τέτοια. Κι εσύ όταν έρθεις κατα δω να πάρεις να βάλεις αντίστοιχα αν χρειαστεί να πας σε καμια υπηρεσία. Ξέρεις τι γραφειοκρατία έχω γλιτώσει χάρη στη μπλούζα από τον πόλεμο των άστρων? Άκου που σου λέω.

Σήμερα μου έδωσα ρεπό από τις γουρούνες, τις έχω σιχαθεί πια. Το μόνο καλό είναι ότι σταμάτησα να τους ράβω συνολάκια, αυτές θα παραμείνουν τσίτσιδες και θα πεθάνουν νέες όπως ακριβώς τους αξίζει.

ΥΓ: Κάναμε και στους αρουραίους υπέρηχο, αλλά αυτά τα κακόμοιρα ούτε κλωτσάνε ούτε δαγκάνε μόνο χέζουνε και ενίοτε κατουράνε.