Ξύπνησε το πτώμα

Χάθηκα ε; Είμαι γαιδούρι, το ξερω! Αλλά είχα λόγους που σας έγραψα εκει που δεν πιάνει μελάνη, μην νομίζετε ότι το έκανα ελαφρά τη καρδία!!!

Πάντως αυτό που λένε για τη μελάνη... που δεν πιάνει... μύθος. Μη με ρωτάς πως το ξέρω, αλλά σου λέω είναι μύθος! Μούφα!

Πραγματικά δεν ξέρω πως πέρασαν έτσι οι δύο τελευταίες βδομάδες. Πριν μια βδομάδα ακριβώς ετοιμαζόμουν να δώσω. Τι τι να δώσω μάνα μου, εντροπία λεμε! Τι νόμιζες ότι θα έδονα, αίμα; Δεν ειμαστε καλά. Έχω υπόταση.

Και αφού ξεμπέρδεψα με την εντροπία η οποία μου έβγαλε τη ψυχή από όλες τις τρύπες της ύπαρξής μου, άρχισα τις ετοιμασίες. Έγιναν τόσα ευτράπελα, που έχασα το μέτρημα. Αλλά δεν θα υπεισέρθω τώρα σ'αυτά για τους εξής λόγους:

Α. Είμαι άυπνος.
Β. Δεν έχω χιουμοριστική διάθεση αυτή τη στιγμη γιατι εκτός από άυπνος είμαι και πτώμα.
Γ. Γράφω από το άιφον και δεν βολεύει καθόλου.
Δ. Βρίσκομαι σε ένα βανάκι με Ινδό οδηγό ο οποίος νομίζει ότι είναι στο Δελχί (το νέο, αυτό με τα αυτοκίνητα) και μας πάει σαπιοκάικο σε τραμουντάνα ένα πράμα.

Όχι έλα γράψε εσύ μάνα μου υπό τέτοιες συνθήκες!!! Δεν γίνεται.

Την επόμενη φορά που θα τα πούμε, θα τρώω σουβλάκια ταυτόχρονα. Μου το υποσχομαι!

Update: Έχω βαρεθεί τη ΖΩΗ ΜΟΥΥΥΥΥ!!!! Νυστάζωωωωωω!!!!