Θεσσαλλλλλλλλλλλονίκη

Σήμερα δεν έχει ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ γιατί δεν τα διάβασα τα σχόλια μανίτσες μου. Δεν έχω ίντερνετ την τύχη μου μέσα. Δηλαδή έχω, αλλά περιορισμένο! Εδώ που μένω δεν έχει αλλά έχει η ξαδέρφη μου κάτω, της οποίας το ασύρματο έχει εμβέλεια του κώλου και φοβάμαι να της το φτιάξω γιατί θα γίνει καμια στραβή και θα μείνει στο τέλος χωρίς ίντερνετ και θα με ξεχέσει!

Τέλος πάντων, κατάλαβες ότι έχω πάθει στέρηση. Ω! στέρησηηηηη Ω! στέρησηηηηη μ’αρέσεις πώς μ’αρέσεις. Πλάκα σε κάνω, δεν μ’αρέσεις καθόλου. Τι σκατά το έχω το αϊφόν αμα είναι να μην μπορώ να βλέπω τα ιμέιλζ? Να μη βλέπω το φεισμπούκ? Το τουήτερ? Ξέρεις πόσα βίντεα ανέβηκαν στο γιουτγιούμπ από προχθές? Ξέρεις πόσοι ινδοκινεζοαμερικάνοι με ψάχνουν? Κι’εγώ τι κάνω?

Κάνω βόλτες στη Θεσσαλλλλλονίκη, πίνω σαλέπι, τρώω τσουρέκια με κάστανο, μπουγάτσες με τυρί, μπουγάτσες με κρέμα, κανταΐφια, αφρικάνες, έφαγα και μισό γουρούνι για μεσημεριανό και κόντεψα να κάνω ραγάδες στο στομάχι από το φούσκωμα. Σουβλάκια και γύρους δεν έφαγα ακόμα, με κρατάω να φάω στη Ρόδο! Άσε πέρασα χτες έξω από ένα σουβλατζίδικο στην Αριστοτέλους, στάζανε τα λίπη από τον ξεροψημένο γύρο, λίγο έλειψε να με σηκώσει η μυρωδιά στον αέρα και να αναπαραστήσω αμερικάνικο καρτούν του 30.

Ένα θέατρο ήθελα να δω ρε γαμώτο, όποιο να’ναι, αλλά δεν μου κάθεται. Δεν μου κάθεται γαμώ τα προγράματά τους. Δεν έχει Δευτέρες, δεν έχει ούτε Τρίτες. Εμ εγώ μάνα μου Δευτέρα και Τρίτη κυκλοφορώ Θεσσαλλλλλονίκη μόνο! Τις Τετάρτες και τις Πέμπτες να τις βάλετε στον πωπό σας. Να τις βάλετε στον πωπό σας και μετά να τις βγάλετε και να τις φάτε. Κοινώς, να φάτε σκατά.

Απόψε συνεχίζω το road trip στη Βόρεια Ελλάδα και πάω Ανατολικά. Έλεγα να πάω και κατα Κωνσταντινούπολη μεριά αλλά δεν μπορώ ρε συ, νυστάζω όλη μέρα, εκτός από 12-6 το πρωί!!! Μέχρι τις 23:59 κοιμάμαι όρθιος, και από τις 00:01 ανοίγει το μάτι σαν πιατάκι του γλυκού! Γλυκό βερίκοκο με δροσερό νεράκι και τσαγάκι του βουνού.

Και για να επιστρέψω στο συνηθισμένο κλίμα του Αμερικλάνου, δηλαδή στη μίρλα, να σε ενημερώσω ότι έχω χάσει πάσα ιδέα. Πάσα. Όχι τέτοια πάσα μάνα μου, άσε κάτω την μπάλα, αμέσως εσύ, Τζόρνταν. Πέρα από τα φαγητά και τους ανθρώπους, τίποτα δεν μ’αρέσει. Τους ανθρώπους όχι γενικώς, στους δικους μου αναφέρομαι. Τους υπόλοιπους τους εύχομαι να φάνε σκατά!

Μα να πάω να πάρω κάρτα σύνδεση για το κινητό, αφού ξέχασα το PIN της άλλης, και να με κοιτάνε λες και τους χρωστάω... Να θέλω να πάρω ένα μπουφανάκι και να έχουν οι πωλήτριες αλλά κυρίως οι πωλητές ένα ύφος λες και χέζουν κουράδες πράντα και ντίζελ? Α σιχτίρι δηλαδή. Βλλλάχοι. Γιούφτσοι! Ε γιούφτσοι!

Τέλος πάντων. Ηρέμησε Αμερικλάνε. Φάε λίγο τσουρεκάκι κάστανο του τερκενλη, έλα μάνα μου, εεεεεεετι.

Ωστόσο ετοιμάσου εσύ που κάποιο κουσούρι έχεις και διαβάζεις Αμερικλάνο, γιατί αυτές τις γιορτές θα πέσει πολύ μίρλα! Θα σας τα πρήξω θα σας τα κάνω ζέπελιν.

Τώρα αυτή την ανάρτηση πότε θα την ανεβάσω, δεν ξέρω. Δεν τα πάμε καλά με τα ιντερνέτια στη μαμά πατρίδα, κανένα δεν μου κάθεται.