Γενεθλιο-ξενάγηση

Νααααααα ζήσεις Αμερικλάνε, και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα...

Άστο να πάει στο διάλο.

Σήμερα μιας και ο Αμερικλάνος πήρε τα τρία του (χρόνια) θα την ΑΠΕΥΘΥΝΩ επί τρία:

Πρώτη ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ στην Sparkling Blue γιατί έστειλε το πιο ωραίο στιχάκι για μαλάκες:

Ανέβηκε στο δέντρο, να κόψει μανταρίνι
και πήγε ο μαλάκας και έκοψε νεκταρίνι.

Mου θυμίζει όταν ήμανε μικρός και ανέβαινα στα δέντρα να κόψω χρυσόμηλα (άγουρα βερίκοκα)(άστο μάνα μου, μην το ψάχνεις) και αντί για χρυσόμηλα έκοβα την καλημέρα με τους φίλους μου που και καλά κρατούσαν τσίλιες αλλά σκατούλες μια ζωή με πιάνανε οι γριές-ιδιοκτήτριες και με δέρνανε.

Δεύτερη ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ στον Ινβίκτους Τύραννους γιατί με έκανε σταυρόλεξο και πρώτη φορά στη ζωή μου με κάνουν σταυρόλεξο αλήθεια σε λέω και μάλιστα με έβαλε στο τρία καθέτως και ξέρεις ότι εμείς οι λέφτεροι οι προ-άντα τα εχτιμάμε αυτά.

Και τρίτη (μακρύτερη) ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ σε εμένα γιατί έχω γενέθλια σαν Αμερικλάνος και επίσης σκέφτηκα ωραίο όνομα για μπουγάτσα στην Πολωνία:

Κιεμπάσα με κρέμα.

Το'πιασες? Κιεμπάσα??? Εεεεεε??? Το πολωνέζικο λουκάνικο??? Ε??????

Ναι.

Μιας και σήμερα γιορτάζω, θα σας κάνω μια μικρή ξενάγηση στο γραφείο μου. Να δείτε τι βλέπω όλη μέρα, πέρα από τη φάτσα της Κινέζας η οποία δεν μου μιλάει αυτή την περίοδο γιατί τη βοήθησα εμμέσως να ανακαλύψει ότι στο δυτικό κόσμο έχουν πέραση οι ξανθιές με μεγάλα... προσωπικότητα και άμα της ξαναπω ποτέ τίποτα να με χέσεις.

Τι έλεγα μωρέ! Ναι. Οι φωτογραφίες. Κοιτάτε εσείς οι ΑΠΕΥΘΥΝΣΜΕΝΟΙ να δείτε. Στο γραφείο μου υπάρχουν ένα δυο τρία πράγματα που δείχνουν κάποια στοιχεία για μένα.

Πρώτα πρώτα βλέπουμε να αχνοφαίνεται το όνομά μου, και όποιος έχει απορία πώς λέγεται μπορεί απλά να ακολουθήσει προς τα που δείχνει το μεσσαίο μου δάκτυλο και να ξεστραβωθεί να διαβάσει:

Άμα το πάρεις λίγο προς τα δεξιά φαίνεται πόσο ήρεμος άνθρωπας είμαι και ότι καφεΐνη ούτε που να βάλω στο στόμα μου:

Το ίδιο ισχύει και για το αλάτι, το οποίο αν δεν είναι ΚΑΛΑΣ σαν αυτή που τσιρίζει ούτε που να το φτύσω (επίσης το ρίχνω πίσω από την πλάτη μερικών μερικών αλλά δεν ξεκουμπίζονται):

Το πλέον προφανές θα έλεγα είναι ότι σαν Έλληνας σέβομαι τη γνώμη και τις ελευθερίες εν γένει των άλλων. Ευτυχώς η μούρη μου στη φωτό από πίσω δε φαίνεται, αλλά απολαύστε την καθηγήτρια και έναν άσχετο Ινδό:

Επίσης φαίνεται ότι δεν είμαι καθόλου προληπτικός και το φυλαχτό που μου έφερε η καθηγήτρια από το Θιβέτ για το παλουκοδιαγώνισμα που'ρχεται το Δεκέμβρη ούτε που φαίνεται, ένας Θεός ξέρει σε ποια γωνιά το έχωσα:

Και φυσικά η άγρια χλωρίδα που κοσμεί το ράφι μου δείχνει ξεκάθαρα ότι οι γονείς μου είναι αγρότες και ότι μεγάλωσα μέσα στα κολοκυθάκια (αν και δεν τα έτρωγα)(η οποία χλωρίδα έχει να δει νερό από πριν μου τη δώσουν τον περασμένο Ιούνη)(δεν πειράζει όμως, έβαλα όπως βλέπεις από πίσω τις μεγάλες δυνάμεις να τον κρατάνε ζωντανό)(χρειάζεται ένας κάκτος για όταν θέλω να πετάω κάτι αιχμηρό στον Ινδό όταν περνάει και μιλάει εκνευριστικά στα Ινδικά)(μάφιν δεν του ξαναπετάω γιατί προχτες μου το'φαγε ο μαλάκας και ήταν με κομματάκια σοκολάτας):

Αυτό το επόμενο δε φαίνεται ξεκάθαρα, αλλά χεστήκαμαν γι'αυτό έχουμε άλλωστε τόση έκταση εκεί που πρέπει, για να γράφουμε όσους και όποιους χρειάζεται. Εδώ βλέπουμε την κορνίζα παύλα μπομπονιέρα της πριγκίπισσας παύλα βαφτισιμιάς της Κούλας, στην οποία θα βάλω τη δικιά μου ΠΙΟ πριγκίπισσα βαφτισιμιά η οποία κοσμεί ήδη το γραφείο με το ημερολόγιο της τάξης της το οποίο αχνοφαίνεται κάπου παραπάνω:

Και τέλος, αφήνω να φαίνεται και λίγο μπλακ χούμορ:

Πολύ πράμα ρε παιδί μου αυτό το γραφείο, και αυτά που σας έδειξα δεν είναι όλα. Καλά λένε ότι το έχω παρακάνει με τα σκατουλάκια αλλά να σου πω κάτι? Πριν τρία χρόνια, αμέσως πριν γεννηθεί ο Αμερικλάνος, το γραφείο μου ήταν ένα γκρίζο σκατό με ένα λάπτοπ, ένα βιβλίο μαθηματικών, ένα φυσικοχημείας και ένα εργαστηριακό τετράδιο. Μ'αρέσει να επηρεάζω τα περίχωρά μου τι να κάνουμε.

ΥΓ1: Το βλέπετε ότι ο μπλόγκερ γαμιέται πάλι και μου βγάζει κάτι κενά ΝΑ να χάσκουν ανάμεσα στα αριστουργήματα που γράφω αλλά τι να κάμω? Θέλουν κι αυτά τον αέρα τους να πούμε.

ΥΓ2: Η εεκπληκτική ευχετήρια κάρτα είναι φτιαγμένη από τους μόνους καλούς (καλούς είπα, όχι νορμάλ) Κινέζους που ξέρω - όχι για να μη λέτε ότι είμαι τίποτε ρατσιστής.

ΥΓ3: Σε μια φωτογραφία φαίνεται μισό ζακετάκι αρουραίου με το αξεσουάρ του απάνω - όποιος το βρει κερδίζει ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ.

ΥΓ4: Να με συμπαθάτε που δεν είναι νεσκαφές ο καφές αλλά μου τελείωσε και το επόμενο πακετάκι από Ελλαδιστάν δεν ξέρω πότε θα γίνει. Ελληνικό δεν ξαναφτιάχνω στο εργαστήριο γιατί την άλλη φορά μοσχομύρισε ο τόπος και θίχτηκαν τα Ασιάτικα γιατί λέει δεν είμαστε καφετέρια.

ΥΓ5: RESPECT MY AUTHORITAH!!!!

ΥΓ6: Τι κάνεις τρία χρόνια τώρα στην Αμερική Αμερικλάνε? Διακόσμηση στο γραφείο μου! Πρόμπλεμ?