Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Μαγική Σκόνη

Άντε ρε, αφού βλέπω σας άρεσαν οι ανέκδοτες ιστορίες από το πολύχρωμο παρελθόν μου (τι είπα πάλι) πάρτε και άλλες τρεις. Πριν προχωρήσουμε να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι καθόλου περύφανος για καμία από τις τρεις, σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες.

Αυτή την Κυριακή, μη χάσετε στον Αμερικλάνο της Κυριακής. Το τσογλάνι που έδειρε και μετά μπινελίκωσε τη γιαγιά του και κόντεψε να σκοτώσει τον παππού του. Σε υπερπολυτελή κασετίνα. Δώρο πέντε μαντιλάκια πάμπερς για τους αναγνώστες με ακράτεια κατα τη διάρκεια του γέλωτα.

Καλοκαίρι μεταξύ τρίτης και τετάρτης δημοτικού. Διακοπές στο εξοχικό της γιαγιάς και του παππού. Εγώ κάθε μέρα έπαιζα με κάτι δευτεροξάδερφα. Σε κάποια φάση βρήκαμε κάτι παλιές κιμωλίες και μιας και καλλιτεχνική φλέβα στο σόι ΔΕΝ υπάρχει, αντί να ζωφραγίσουμε αποφασίσουμε να τις τρίψουμε όλες πάνω σε μια πέτρα και να μαζέψουμε τη σκόνη. Τη λέγαμε μαγική σκόνη και φαντασιωνόμασταν ότι είχε τη δύναμη να καλεί ξωτικά από το υπερπέραν. Μετά από λίγο καιρό η σκόνη έγινε κάτι σαν λεφτά. Όπιος είχε περισσότερη σκόνη ήταν το αφεντικό. Εννοείται ήμουν το αφεντικό.

Ένα βράδυ μετά το φαΐ καθόμασταν στη βεράντα μπόλικα άτομα. Ξαφνικά, βλέπω τη γιαγιά μου με το τάπερ που είχα τη Μαγική Σκόνη μέσα να τα έχει πάρει γιατί νόμιζε ότι σκόπευα να κάνω το σπίτι μωβ (μωβ ήταν η σκόνη). Πάνω στο φόβο της μη της μαγαρίζω το σπίτι, την πετάει τη σκόνη από το μπαλκόνι. Την είδα στιγμιαία να λαμπυρίζει στο φως του φεγγαριού και μετά πουφ, κάθηκε. Και μαζί της είδα να χάνεται όλη η δύναμή μου, το αφεντιλίκι μου.

Από αφεντικό με κατήντησε Μαρία της γειρονιάς. Νομίζω μετά το τελευταίο ποστ μπορείτε να φανταστείτε τι ακολούθησε.

Με πιάσαν τα νεύρα μου. Άρχισα να τσιρίζω. Όλοι γύρω μου να μου κάνουν αέρα να με συνεφέρουν. Η γιαγιά είχε πάθει σοκ, δεν ήθελε η γυναίκα να με ταράξει κιόλας. Τα σεμεδάκια της πήγε να σώσει. Εγώ να μην μπορώ να ανασάνω και να τσιρίζω

- ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕ!
- Δεν πειράζει, λέγανε οι ξαδέρφες, θα κάνεις άλλη καλύτερη!
- ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΟΙ ΚΙΜΩΛΙΕΣ ΓΑΜΩΤΟ!!!
- Θα σου πάρουμε άλλες Αμερικλάνε μου!
- ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΝΕ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΜΩΡΗ, ΗΛΙΘΙΑ ΕΙΣΑΙ??
- Σταμάτα παιδί μου, δεν το ήθελε η γιαγιά!
- ΤΟ ΗΘΕΛΕ, ΤΗΝ ΕΙΔΑ! ΠΟΥΤΑΝΑΑΑΑΑ!!! ΠΟΥΤΑΝΑ!!!

Έρχεται η μάνα μου, μου σκάει μια χαστούκα να ηρεμήσω και με βάζει να ζητήσω και συγνώμη. Εννοείται συγνώμη και σκατά να με ταΐζανε δεν θα έλεγα, αντιθέτως μου ζήτησε η γιαγιά συγνώμη! Το θέατρο του παραλόγου.

Σταματήστε επιτέλους τα τς τς τς τς τς, μέχρι εδώ ακούγονται! Εντάξει, έβρισα τη γιαγιά μου, δεν έπρεπε, και έκτοτε τα έχουμε βρει! Σταματήστε τα τστστστσ ρε είπα!!

Τα επόμενα δύο περιστατικά δεν αφορούν μπινελίκωμα αλλά βία. Γενικά είμα κατά της βία αλλά μικρός μερικές φορές ε μου ξέφευγε.

Στο σπίτι της προαναφερθήσας γιαγιάς. Εγώ ήμουν νήπιο. Πριν το περιστατικό με την σκόνη. Η μάνα μου είχε πάθει ψύξη και η γιαγιά της έκανε μασάζ. Μπαίνω στο δωμάτιο, βλέπω τη μάνα μου στο πάτωμα μπροστά στη γιαγιά να βογκάει από το μασάζ. Ήμουνα νήπιο λέμε, η έννοια του μασάζ δεν είχε εγκατασταθεί ακόμα. Νόμιζα την έδερνε. Ήρεμα ήρεμα, πάω δίπλα στη γιαγιά μου, γυρνάει με κοιτάει χαμογελαστή (που να φανταστεί τι θα γινόταν) και ΜΠΑΜ της σκάω χαστούκα. Μένει με ανοιχτό το στόμα. ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ!

Δεν μου κρατήσανε κακία, αλλά θυμάμαι πολύ γέλιο. Πολύ όμως. Τι τράβηξε όμως και αυτή η γιαγιά. Είναι και συνονόματη με μια από εσάς που ξέρω ότι θα το διαβάσει αυτό. Δεν λεω πια νια νια νια νια νια.

Και τέλος, να σας πω και για τον παππού. Όχι τον άντρα της γιαγιάς από πάνω, τον άλλο. Στο χωριό. Στο χωρίο που μεγάλωσα. Κάτι μου είχε κάνει, δεν θυμάμαι τι. Βασικά κάτι άλλο είχε κάνει εκείνη την Κυριακή και δεν του μιλούσαν όλοι. Σε μένα δεν θυμάμαι τι. Μάλλον με πρόσβαλε. Δεν τις σήκωνα τις προσβολές, με πιάναν τα νεύρα μου και νόμιζα πως ό,τι και να κάνω ήταν δικαιολογημένο. Ήμουν πολύ μικρός και πάλι, σίγουρα πριν την τρίτη δημοτικού.

Τέλος πάντων. Ότι και να μου είχε κάνει, δεν δικαιολογούσε να πιάσω πέτρα και να την πετάξω από την πόρτα της κουζίνας πάνω του. Ευτυχώς ο στόχος ήταν και είναι του κώλου και δεν τον πέτυχα αλλά πέτυχα τον τοίχο από πάνω του. Σκεφτείτε να την είχε φάει στο δόξα πατρί? Μικρή ήταν, ένα καρουμπαλάκι θα έβγαζε μόνο, αλλά το ξύλο που θα έτρωγα ούτε να το φανταστώ. Και το χειρότερο, θα το άξιζα κιόλας!

Αυτό πάντα με δαιμόνιζε. Όταν κάποιος με τιμωρούσε για κάτι που δεν έκανα ή έκανα αλλά καλά έκανα και το έκανα, δεν με πείραζε γιατί ήμουν υπερόπτης. Αν το άξιζα όμως με πείραζε τα μάλα και μπορούσα να σκάσω από το κακό μου!

Αυτά για το σκοτεινό παρελθόν μου. Ότι μάθατε μάθατε, τα υπόλοιπα δεν λέγονται. Συγνώμη αλλά δεν γλίτωσα την αστυνομία τόσες φορές με όσα έκανα για να με μπαγλαρώσουν τώρα! Σε καμια 15ρια χρόνια που θα έχουν παραγραφεί το συζητάω!

Καλημέρα σας!

15 σχόλια:

  1. Παιδοψυχολόγοι δεν υπηρχαν τοτε;
    χαχαχα

    Εγώ θυμαμαι μια φορά ειχα πεταξει στον αερα ενα ποτήρι. Όχι από νεύρα, αλλά μου έκατσε στο μυαλό πως θα ήταν στον αέρα ένα ποτήρι γεμάτο νερό!

    Εκείνο το άτιμο πήγε κι έσκασε στο μετωπο της γιαγιας και την τρεχανε για ραμματα.

    Ξυλο δεν εφαγα αλλά από τότε άρχισαν να συζητάνε για παιδοψυχολόγο!!! Γι' αυτο ρώτησα αν το σκέφτονταν και για σένα!

    :))))

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θέλω πολύ να γνωρίσω τα παιδια που θα κανεις. Θέλω σαν τρελη να τα γνωρίσω λέμε. Κια κοιτα να κανεις πολλα. Αυτο το γονιδιο πρεπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να διαιωνιστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Coula: (Το ήξερα ότι ησυνονόματη της γιαγιάς μου θα σχολιάσει πρώτη, το ήξερα!) Δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς να με πάει σε γιατρό γιατί πολύ απλά οι παρέες μου ήταν τρις-χειρότερες και εγώ ήμουν σχεδόν πάντα το καλό παιδί (συγκριτικά)!

    @ΓκΔ: Κοίταξε να δεις, δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ, όχι δεν μπορώ να το πω :ρ

    Την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά μιλάμε είσουν τρελό τερατίδιο!!!
    Εγώ μια φορά μόνο έβρισα τη μητέρα μου και πρίν προλάβω να τελειώσω τη λέξη που ξεστόμησα έφαγα απίστευτη χαστούκα απ΄την αδερφή μου που ήταν ακριβώς δίπλα μου...Ήταν και η πρώτη φορά που έφυγα απ΄το σπίτι .Τετάρτη δημοτικού πήγαινα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχαχαχα.... είσαι φοβερός!!!!! Φιλιά από Ελλάδα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ήμασταν συνάδελφοι. Εγώ στις διακοπές έπαιρνα τούβλα από ένα οικόπεδο που χτιζόταν δίπλα στο σπίτι της γιαγιάς μου και τα πετούσα στο ανοιχτό παράθυρο στο δωμάτιό της. Μέχρι που με πήρε πρέφα η μεγάλη ξαδέρφη μου και με πλάκωσε στο ξύλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω με την αγαπημένη Γ&Δ. Μπορώ να υιοθετήσω ένα αν θες. Ή να γίνω νονά του. Αλλά σίγουρα όχι γιαγιά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πού έχεις εξαφανιστεί εσύ, τρελέ επιστήμονα; Είσαι καλά ή σε φάγανε λάχανο τίποτα ινδο-κινέζοι επειδή τους έβρισες την κουζίνα;
    Ούτε Θενκσγκίβινγκ, ούτε Χριστουγεννοανάρτηση... ερωτεύτηκες βρε άτιμο ή απλά δεν προλαβαίνεις;
    Δε βαριέσαι, διαβάζω τα παλιά και παρηγοριέμαι κάπως...
    Πίσω στην Ελλάδα, από αύριο ξεκινάει η νηστεία για τα Χριστούγεννα.... αλλά με αυτά τα ξενέρωτα που τρως εκεί, δε χρειάζεται να νηστέψεις κιόλας...

    Φιλιά, ξενιτεμένε!
    Να σε προσέχεις και να σε αγαπάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά Χριστούγεννα με υγεία και χαρά σε σένα και τους δικούς σου!! Χρόνια πολλά! Να περάσεις υπέροχα τις γιορτινές μέρες! Φιλάκια πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. *Χρόνια πολλά bad boy!=P
    Να παραμείνεις ένα υγιές και χαρούμενο ''τέρας''! Kissάκιααα!!!*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όταν λέω εγώ ότι τα παιδιά είναι του Σατανά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αμερικλανάκι,

    Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη και κουλαμάρες ως το φουλ!

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Dorian: Όχι και εγώ τη μάνα μου δεν θυμάμαι να την βρίζω. Ίσως καμιά φορά να έτυχε αλλά δεν το θυμάμαι αλλά δεν μετράει. Η μάνα μου όμως με ήξερε και δεν θα τολμούσε ποτέ να πετάξει την σκόνη μου!

    @Leviathan: Καλό.... χρόνο! Χαχαχα καθυστερημένος όσο δεν πάει.

    @Σταυρούλα: Είμαι! Παγωμένα χιονισμένα φιλιά από την Αμερική!

    @γάτα: Τς τς τς. Τι ανατροφή ΘΕΕ ΜΟΥ! Ακούς εκεί! Αν ήμουν εγώ στη θέση της γιαγιά, θα την έκανα μαύρη... την ξαδέρφη!

    @Aurelia: Μ'αρέσει το όνομά σου! Κοίταξε, για υιοθεσία δεν αποκλείεται γιατί αν μου μοιάσουν θα το σκέφτομαι συνεχώς!

    @Pompeia: Με φάγανε τα πειράματα με τα γουρούνια (κανονικά και μεταφορικά γουρούνια/συνάδελφοι), άσε! (Επίτηδες έλειψα για να κάνετε επανάληψη στα παλιά)

    @Leviathan: Καλή χρονιά και σε σένα, νομίζω το ξαναείπα και από πάνω αλλά δεν βαριέσαι.!

    @cibussi: Στις διαταγές σας :ρ

    @τεμπελχανείο: Δεν είναι! Τα παιδιά είναι αυλογία και ας πετάνε τούβλα, εντάξει??

    @Κούλα: Καλή χρονιά γλυκιά μου!!

    @γάτα! Καλή (χμ) γατόνικη χρονιά! Με μπόλικα πουυυυρ πουυυυυρ (στον ήχο μιας γάτας όταν τη χαιδεύεις αναφέρομαι, όχι στο κλασιμο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή