Οι 10 εντολές για το 2012

Η Ρία ήταν η πρώτη που σχολίασε για το 2012 και μάλιστα ενθουσιάστηκε κι'όλας, ενώ έδωσε και εύστοχες ευχές:

ουάου!
είμαι η πρώτη που σχολιάζω για το 2012!
καλή χρονιά φαρμακοτριφτάκο, με υγεία, με πλήρη κατανόηση της εντροπίας, με αγάπη και λιγότερους κινέζους!

Οπότε Ρία, ας θεωρήσουμε ότι στα γραφεία του Αμερικλάνος Α.Ε. έγινε το κοπή το πίτα και σου έλαχε το φλουρί. Εννοείται ότι μέσα το φλουρί δεν είχε νόμισμα, γιατί το νόμισμα κοστίζει και λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά την πρώτη του έτους ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ.

Έτσι που λες, δεν μου αρέσουν οι λίστες. Δεν τις μπορώ καθόλου, με αγχώνουν και μου δημιουργούν τύψεις. Δεν μπορώ ρε παιδί μου να ξέρω ότι κάπου υπάρχει ένα κομμάτι χαρτί, ή έστω ένα μάτσο μπάιτς, που να λέει πάνω τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω. Όσες φορές προσπάθησα να κάνω λίστα, είτε για μία μέρα είτε για μια βδομάδα είτε για ένα εξάμηνο, κατέληξα πάντα στο ίδιο σημείο: την μουτζούρωσα, την έσκισα, την έριξα στην τουαλέτα και τράβηξα καζανάκι! Δεν γίνεται ρε παιδί μου σου λέω να έχω στο νου μου ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, φρικάρω, πως το λένε.

Μπαααααααα.

Φέτος όμως, λέω να το προσπαθήσω. Δεν θα θέσω στόχους για το 2012, εννοείται, απλά θα μου θέσω κάποιες... πρακτικές που έτσι και τις κάνω, θα με χέσω. Θέσω - χέσω, το'πιασες?

Παραμονή Πρωτοχρονιάς λοιπόν, έφαγα τον σκασμό (κλασικά πράγματα). Μέσα στον σκασμό ήταν ταραμοσαλάτα, λίγα φασόλια, δυο είδη κρεάτων, μια πίτα, ό,τι γλυκό κυκλοφορούσε στο σπίτι και τα περίχωρα, ό,τι γλυκό είδα σε καφετέρια, καφέδες, και δεν θυμάμαι τι άλλο. Α ναι, έφαγα και λίγο μίγμα βασιλόπιτας. Ε όπως καταλαβαίνεις και είναι φυσικό αλλά και επόμενο, ο νέος χρόνος με βρήκε πάνω στη λεκάνη της τουαλέτας σε σχήμα κεραυνού. Τι να σου κάνει και αυτό το πεπτικό, ό,τι μπόρεσε το απορρόφησε... τα άλλα έπρεπε κάπου να πάνε.

Εκεί που καθόμουν και περίμενα το νέο έτος να μου μπει από στιγμή σε στιγμή, ενώ τα αποφάγια να βγαίνουν δέκα ανα στιγμή, μου ήρθε η φλασιά για τη λίστα του νέου χρόνου. Κάτσε αναπαυτικά και διάβασε τι μαλακίες ΔΕΝ θα κάνω φέτος:

Τέρμα το Facebook στο εργαστήριο. Όχι κύριε, που αντί να βασανίζεις αρούρια κάθεσαι και κάνεις like σε ότι ποστ βρεθεί μπροστά σου.

Τέρμα το μπλογκινγκ στο εργαστήριο. Αντί να μαθαίνεις τι εστί εντροπία, μαθαίνεις τι έκανε ο τάδε και ο δείνα.

Τέρμα το youtube στο εργαστήριο. Δεν με νοιάζει αν ανέβασε νέο βίντεο ο RWJ και θες να το δεις, να περιμένεις την προκαθορισμένη ώρα για να το δεις.

Το ίντερνετ κλείνει στις 11 το βράδυ. Ειδικά όταν έχω δουλειά και χρειάζομαι ίντερνετ. Τότε κλείνει από τις 10.

Τέρμα ο δεύτερος καφές/δικαιολογία για βόλτα και κρουασάν το μεσημέρι. Αν θες να παρεις λίγο αέρα, να βγεις έξω. Αν θες να γουρουνιάσεις, να φας χωρίς καφέ.

Τέρμα το άνοιγμα του άιφον το πρωί πριν σηκωθείς από το κρεβάτι. Δεν θα σε έχω να παίζεις angry birds μέχρι τις 11 πάλι!

ΔΕΝ θα στείλεις τους φόρους σου τελευταία στιγμη. Αφού το ξέρεις ότι πάντα μπάχαλο τα κάνεις και τρέχεις και δε φτάνεις.

Τέρμα το εργαστήριο τις Κυριακές. Να ζοριστείς τις καθημερινές κύριε, τις Κυριακές θέλω να ξεκουράζομαι. Κατα προτίμηση εκτός κονέχτικατ.

ΔΕΝ θα αφήνεις τα ρούχα να τελειώσουν και να πηγαίνεις στο πλύσιμο χωρίς σώβρακο. Δεν βολεύει καθόλου, δεν το καταλαβαίνεις?

ΔΕΝ θα αλλάζεις θέση στα έπιπλα κάθε 15 μέρες. Τα ζάλισες πια, άσε που μερικές φορές ξεχνιέμαι το βράδυ και κουτουλάω δώθε κείθε.

Και που'σαι, μιας και ξεκινήσαμε, κάνε και λίγη δίαιτα! Ανέβα και λίγο πάνω στο ρημάδι το ποδήλατο, 400 δολάρια διακοσμητικά στο σαλόνι.

Ρία, ρώτα με σε παρακαλώ σε κανα μήνα αν ακολούθησα κανέναν κανόνα! Ρώτα ρε παιδί μου εσύ και βλέπουμε.