Πλακόστρωτο ουααααα χχχχχφφτουυυυ

Σαν τρανός επιστήμον που είμαι, βλάκας είσαι και φαίνεσαι, με εξιτάρουν οι επιστημονικές προτάσεις και ιδέες σαν αυτή της Singularity:

Για πρακτική προτείνω να πας στον Νότιο Πόλο και να μελετήσεις την απορροφητικότητα των υπόθετων από τους πιγκουίνους.

Γι'αυτό Singularity σήμερα θα κάνουμε πείραμα ΑΠΕΥΘΥΝΣΗΣ. Εγώ θα σου τη βάλω κι εσύ θα μου περιγράψεις μετά την εμπειρία σου, μπας και βγάλουμε κανα δημοσιεύσιμο συμπέρασμα ρε παιδί μου. Έτοιμη?

Χτες που λες Singularity, πήγα σε ένα μέρος που είχα να πάω χρόοοοονια! Είχα να πάω χρόνια σε τέτοιο μέρος γιατί είναι ένα από τα λίγα πράγματα που με κάνουν να κλάνω πόμολα με γεύση μέντα. Αυτοί που δουλεύουν εκεί μέσα σπάνε πέτρες. Μα είναι να μην τους φοβάσαι?! Να σου έρχεται το τέρας που κάνει και θόρυβο να σπάει πέτρες!

Ελίζω να κατάλαβες σε τι αναφέρομαι, ε. Στον οδοντίατρο βέβαια! Ε ναι λοιπόν, φοβάμαι τους οδοντίατρους. Είναι όλοι σαδιστές και κακοί άνθρωποι που χαίρονται να μου βάζουν πράγματα στο στόμα προκαλώντας μου κύματα αναγούλας και αηδίας. Δεν στο έχω πει ξανα, αλλά στο λέω να το ξέρεις: ο Αμερικλάνος αναγουλιάζει με το τίποτα. Αυτά τα ξυλάκια που βάζουν οι γιατροί στο στόμα ήταν ο μπαμπούλας για μένα, ειδικά στα 5 μου που κάτι με τις αμυγδαλές είχα πάθει.

Αλλά δεν αναγουλιάζω μόνο όταν μπαίνουν πράγματα στο στόμα μου, ή όταν μυρίζω σκατά/πατσά/κινέζους/φαγητο-της-νεφέλως, όοοοχι, αναγουλιάζω και με την ιδέα! Στο μάθημα της ανατομίας για να καταλάβεις, όποτε μας δείχνανε τα μέσα του λαιμού με έπιανε γαργαλητο στο λαιμό, τον οποίο προστάτευα με χέρια κασκόλ βιβλία ό,τι υπήρχε πρόχειρο γελώντας νευρικά ενώ κατευθυνόμουν προς την έξοδο. Α σιχτίρι τα γράφω και γαργαλιέμαι στο λαιμό πάλι. Γενικά δεν έχω θέμα με αίματα και όργανα κλπ, βλέπω εγχείρηση ανοιχτης καρδιάς και τρώω ταυτόχρονα που λέει ο λόγος (γιος πρώην κρεοπώλη γαρ). Αρκεί να μην έχει να κάνει με ανθρώπινο λαιμό και καρωτίδα! Το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι ε? Το μήλο του Αδάμ! Δεν το συνεχίζω γιατί νιώθω το χρώμα μου να ανοίγει.

Όταν είχα πρωτοέρθει εδώ χάμω, έμενα όπως ξέρεις με κάτι Ινδούς. Ε, κάθε πρωί και βράδυ όταν καθάριζα τη γλώσσα μου, έκανα και το κλασικό ΟΥΑΑΑΑ ΟΥΑΑΑΑ ΦΤΟΥΥΥΥΥ ΟΥΑΑΑΑ, γιατί δεν είναι λίγο πράμα να μπαίνει αυτό το ματσούκι μέσα! Τις πρώτες μέρες οι Ινδοί τα παίξανε γιατί νομίζανε ότι πάσχω από νευρική ανορεξία και πάω στην τουαλέτα να ξεράσω τα πεντανόστιμα φαγητά που μαγείρευα! Τι ζώα Θεέ μου. Καλά, την μπάκα δεν τη βλέπανε? Τέσπα τους εξήγησα ότι όχι δεν πάσχω από νευρική ανορεξία, απλά αναγουλιάζω όταν πλένω τα δόντια μου. Επίσης αναγούλιαζα και στην ιδέα ότι μοιράζομαι το μπάνιο με τον βρωμιάρη αλλά αυτό δεν το ανέφερα.

Και τι θυμήθηκα τώρα! Παρ'όλο που αυτός ο ΜΑΛΑΚΑΣ ο Ινδός το ήξερε ότι αναγουλιάζω και με άκουγε κάθε μέρα να σείωνται τα μέσα μου, ξέρεις τι έκανε?? Ξέρεις τι έκανε το γαμ(*^# μου#$#&^(πανο?? Πετούσε τις ΜΥΞΕΣ του πάνω στο νιπτήρα!!! Ναι, ναι, έκανε ΧΜΦΦΦ ΧΜΦΦΦ και τις εξφεντόνιζε! Μια φορά πέταξε μία τεράστια πάνω στην ΞΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗ γαμΟ*&# το (&*^#$(#% που τον πέταγε. Α στο διάολο τα θυμάμαι και αναγουλιάζω. Με κοιτάει και η Κινέζα. Το τι εμετό έκανα τότε με την ξυρηστική δε λέγεται. Επίσης ανάμεσα στα αναφιλητά και τα ΟΥΑΑΑΑ ΦΤΟΥΥΥ έβριζα όσο πιο δυνατά μπορούσα και νομίζω το έπιασε το μήνυμα γιατί δεν το ξανακανε. Όχι ότι είχε καμία σημασία πλέον βέβαια, γιατί ήμουν μία βδομάδα πριν τη μετακόμηση.

Τι ήθελα να πω μωρέ και κατέληξα να μιλάω για τον κερατά πάλι? Α, ναι. Πήγα χτες στην οδοντίατρο μετά από 5 χρόνια! Όπως καταλαβαίνεις, η γυναίκα έπαθε φρίκη και έβγαλε τόση πέτρα που μπορούσε άνετα να πλακοστρώσει όλο το κονέχτικατ! Αλλά με πέθανε. Πόοοονος?? Καλά ο πόνος πάει στο διάολο δεν με πειραζε τόσο πολύ. Το άσχημο ήταν όταν έχωνε το ματσούκι μέσα μέσα και αναγούλιαζα, οπότε και κόντευε να μου απολεπίσει τη γλώσσα σαν ψάρι. Αφού είδε και απόειδε η γυναίκα, φώναζε μια βοηθό να της κρατάει το ρουφηχτήρι γιατί λέει η γλώσσα μου δεν την άφηνε να κάνει τη δουλειά της.

Εμ τι ήθελες μαντάμ? Ένστικτα είναι αυτά. Άμα εσένα η γλώσσα σου καλοδέχεται μαρκούτσα να μπαίνουν όλα μέσα, ΟΚ πάσο, δώσε μου το τηλεφωνάκι σου και όλα καλά. Ευγενέστατη πάντως η γυναίκα. Έπαθε μια ταραχή με τα φρύδια μου, τα οποία είναι παχια, ξέρεις, και όλο τα παίνευε. Και τί ωραία φρύδια που έχεις?? Πλούσια, καλοσχηματισμένα, φυσικά, μαύρα μαύρα! Και τα μαλλιά σου! Πυκνά, σκούρα, με μια υποψία μπούκλας, τέλεια! Λοιπόν αν δεν ήταν 100 χρονών και αν δεν ήξερα ότι αυτές τις μαλακίες τις έλεγε για να με κάνει να ξεχαστώ, θα πίστευα ότι μου την πέφτει.

Το χειρότερο βέβαια ήρθε μετά! Πρέπει λέει να μου πάρουνε 18, ΔΕΚΑΟΧΤΩ ακτινογραφίες τα δόντια μου! Και δώστου ΜΙΑ ΜΙΑ να μου χώνουν όχι απλώς μαρκούτσο αλλά ολόκληρη κατασκευή μέσα, να αναγουλιάζω να τρέχουν τα σάλια και να μου λέει η μαλάκω να μην κουνιέμαι! Έλα εσύ μωρή να αναγουλιάζεις χωρίς να κουνιέσαι άμα μπορεις! Α στο διάλο!!! ΔΕΚΑΟΧΤΩ, το καταλαβαίνεις?? Πρέπει λέει να ξαναπάω το Μάιο και μου είπε ότι προκειμένου να μην περάσω τα ίδια, πρέπει να κάνω γαργάρες με ένα φάρμακο και να κάνω νήμα όπως μου έδειξε σε όλα τα δόντια. Όπως καταλαβαίνεις, θα το λιώσω το νήμα και τις γαργάρες!

Γαμώτο, αναγουλιάζω και με τις γαργάρες!!!!