Σόσιαλ Σεκιούριτι Φάκινγκ Νάμπερ 2

Τι να πω πια. Και πως να το πω δηλαδή. Στα αγγλικά δεν μπορώ να βρίσω. Δεν είναι το ίδιο, δεν ξαλαφρώνω. Να τους πάρω τηλέφωνο και να τους πω "fuck you"? Πολύ νερόβραστο. Άμα δεν πεις το ΑΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΩΡΗ ΑΧΡΗΣΤΗ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ ΧΑΡΧΑΛΩ δεν το ευχαριστιέσαι. Δεν γεμίζει το στόμα σου. Και τι να κάνω, να βρίζω μόνος μου? Το έκανα, αλλά δεν μου προσφέρει κάτι. Θέλω και να σταματήσω να βρίζω ρε γαμώτο. Τέλος πάντων.

Που λέτε, την περασμένη Τρίτη, παίρνω τηλέφωνο στο γραφείο. Το σήκωσε μια κοπέλα. Δεν μου ακούστηκε ηλίθια και ήταν πρόθυμη να με εξυπηρετήσει. Τι γίνεται με την αίτηση μου, λέω, πάει ένας μήνας (μη σας γαμήσω τίποτα - συνέχισα από μέσα μου). Μισό λεπτό, μου λέει. Μπορώ να σας βάλω στην αναμονή να κοιτάξω? Πολύ ευχαρίστως λέω. Έρχεται μετά από δύο λεπτά. Δεν υπάρχει η αίτησή σας, μου λέει. Ελάτε αύριο με όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Κόκκαλο εγώ. Λέω ευχαριστώ και το κλείνω. Άμα δεν το έκλεινα θα με άκουγε όλη η Αμερική και δε λέει. Ακόμα δεν ήρθα, θα κάνω κακή εντύπωση.

Την επόμενη μέρα φυσικά και δεν πήγα. Γιατί δεν έχω μέσω και βαρέθηκα να υποχρεώνομαι. Αφού ηρέμησα λοιπόν, τους ξαναπήρα. Το σήκωσε μια άλλη, πιο μεγάλη μου ακούστηκε , με γυαλλιά. Κάπου στα 50. Λέω το ίδιο τροπάρι. Αφού της έδωσα την άδεια να με βάλει στην αναμονή, επέστρεψε με άλλα νέα. Ναι, μου λέει, η αίτησή σας έχει κολλήσει στο immigration office. Και πρέπει να περιμένουμε. Καλά λέω, πως γίνεται εμένα να κόλλησε και οι άλλοι να έχουν ξεμπερδέψει. Δεν έχω ιδέα, λέει. Φυσικά και δεν την πίστεψα.

Την τρίτη μέρα λαμβάνω γράμμα. Με χθεσινή ημερομηνία. Που έλεγε ότι έχουν λάβει την αίτησή μου στις 11 Σεπτέμβρη (2 βδομάδες νωρίτερα δηλαδή) και ότι θα πάρει άλλες δύο βδομάδες. Τους παίρνω τηλέφωνο. Το σηκώνει μια 30-35 χοντρή με μουστάκι, καστανή και ασπρουλιάρα. Και πολλές ελιές. Μου λέει ότι θέλει άλλες δύο βδομάδες. Τη ρωτάω γιατί λέει το γράμμα 11 Σεπτέμβρη αφού έκανα αίτηση 28 Αυγούστου? Α τόσο μας πήρε να την επεξεργαστούμε, λέει. Και γιατί χτες δεν μου είπατε τίποτα στο τηλέφωνο, αλλά μου στείλατε γράμμα? Α δεν ξέρω τι σας είπε η συνάδελφος. Μάλιστα. Και γιατί σας πήρε δύο βδομάδες να στείλετε το γράμμα όπου απλά με ενημερώνετε ότι λάβατε την αίτησή μου? Δεν ξέρω, μου λέει, δεν τα κανονίζω εγώ αυτά. Μάλιστα.

Τι πραγματικά έγινε: Χάσανε την αίτησή μου. Τα μαλακισμένα. Και όταν τους πρωτοπήρα τηλέφωνο, μετά ψάξανε και την βρήκανε. Την προώθησαν γρήγορα γρήγορα. Την άλλη μέρα μου λένε μια μαλακία ότι και καλά κάπου έχει κολλήσει. Εν τω μεταξύ στέλνουν το γράμμα με ψέυτικη ημερομηνία να μην καρφωθούν. Την τρίτη μέρα αφού έλαβα το γράμμα και προώθησαν την αίτηση, μου το παίζουν κινέζοι, όλα είναι μια χαρά, τι ωραία τι καλά, απλά παίρνει χρόνο. Το ότι προχτές δεν υπήρχε αίτηση? Άσχετο! Το ότι χτες ήταν κολλημένη με το immigration office και ταυτόχρονα σου στείλαμε γράμμα ότι είναι ΟΚ? Ασχετο! Το ότι σε θεωρούμε μαλάκα και ηλίθιο, σαν τα παιδιά μας, και χάφτεις ότι σου λέμε? Εννοείται!!

Ε άντε και γαμηθείτε. Που από τα πολλά κατεψυγμένα πάθατε ψύξη στον εγκέφαλο και δουλεύει σποραδικά και αν. Ζώα.

Μωρέ χίλιες φορές Ελλάδα. Τουλάχιστον οι δικοί μας δημόσιοι υπάλληλοι είναι μεν άχρηστοι, αλλά βρίσκουν δικαιολογίες της προκοπής! Δεν περιμένουν να χάψεις την κάθε μαλακία, σέβονται το Έλληνα πολίτη!

Που κατάντησα! Να μου λείπουν οι δημόσιοι υπάλληλοι της Ελλάδας!