Φόροι μουνίτσες

Ήταν που σήμερα θα έπαιρνα χαρά, Cούλα, κατάλαβες? Όλη η εβδομάδα, έλεγα, σκατά πήγε, η Παρασκευή θα με αποζημιώσει. Δεν μπορώ να πω, με αποζημίωσε.

ΦΥΤΡΩΣΕ ΑΡΧΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΤΑΪΣΕ.

Δεν τα έχω χάσει, Cούλα, μια χαρά είμαι. Απλά. Τα έχω πάρει με τους πούστηδες τους αμερικάνους και τις φορολογίες τους. Που σε τζενέρικ φάρμακα να τα φάνε.

Δεν νομίζω να στο έχω πει στο παρελθόν, αλλά μπορεί να είσαι και εξοικειωμένη με το αμερικάνικο σύστημα φορολογίας, δεν ξέρω τί ανωμαλίες κουβαλάει ο καθένας μέσα του.

Εδώ χάμω (που πιο χάμω δεν πάει λέμε) πλερώνουμε δύο είδη φόρους. Έναν φέντεραλ που πάει στον Ομπάμα να κάνει μπάρμπεκιου στο Ιράκ, και ένα στο Κονέκτικατ να σπρώχνουν ακόμα περισσότερο χιόνι στο αμάξι μου του χρόνου.

Από τον ρημάδη τον μισθό μας κόβουν αυτό που ΝΟΜΙΖΟΥΝ. Συνήθως κόβουν λίγο περισσότερο απ'όσο πρέπει. Αλλά δεν παραπονιέται κανείς. Γιατί Κατά Μάρτη μεριά (κακή ώρα) κάνουμε τα χαρτιά μας εμείς όλοι οι σκληρά εργαζόμενοι , υπολογίζουμε πόσα βγάλαμε, πόσος φόρος πρέπει να μας μπει στον κώλο, εεεεεε, να πληρώσουμε εννοώ, και τέλος πάντων βγαίνει η επιστροφή φόρου.

Καλά μέχρι εδώ? Τα έπιασες όλα? Έλα ρε Cούλα, πρόσεχε! Άσε τους καφέδες, μην με εκνευρίζεις περισσότερο!!!!

Οι Κινέζοι λοιπόν... Ναι, οι ΚΙΝΕΖΟΙ, αυτοί φταίνε για όλα! ΑΥΤΟΙ έχουμε μια κάποια συνθήκη δεν ξέρω τι ΣΚΑΤΑ έκανε ο τσιντσαντσον πρωθυπουργός που δεν το έκαναν οι δικοί μας, και έχουν λιγότερο φόρο στην Αμερική. Το ίδιο ισχύει και για Ινδία και για σχεδόν ΟΛΕΣ τις χώρες.

Αλλά όχι για την Ελλάδα. Εμάς μας κατήργησαν την βίζα, λες και αυτό ήταν το πρόβλημά μας. Να πάμε διακοπές στην Αμερική. Εμείς δεν έχει συνθήκη, δεν έχει κοκό.

Οι κινέζοι λοιπόν, που έχουμε ίδιο μισθό και δώκαμε ίδιους φόρους, πήραν πίσω ένα ΧΙΛΛΙΑΡΙΚΟ (τώρα αυτό μάλλον με ένα Λ γράφεται αλλά δεν ξέρω, διόρθωσέ με). Χίλλια δολάρια. Να τα κάνουν τι? Περισσότερα γκατζετάκια! Αγόρασαν το Ipad2 την επόμενη μέρα!!!

Πάω κ εγώ σήμερα, περίμενα τέσσερις ώρες να ετοιμαστούν οι ΓΑΜΩφόροι, από τις 8:30 το πρωί μέχρι μετά τις 12. Με καλούν. Πάω. Βλέπω το πρώτο χαρτί, το φέντεραλ. Επιστροφή φόρου: 116.

Έλα μου?

116

Δεν μπορεί, λέω, θα ξεχάσανε το μηδενικό στο τέλος. Όχι. Δεν το ξεχάσανε. Δεν υπάρχει μηδενικό στο τέλος. Αυτά είναι 116 δολάρια.

Εντάξει, λέω από μέσα μου, δεν πειράζει. Τουλάχιστον δεν έχω να δίνω και πίσω.

Αμ δε.

Πιάνω και το χαρτί για το Κοννέκτικατ. Επιστροφή φόρου: 0

Ωραία πράματα.

Γυρνάω σελίδα.

Οφειλόμενο ποσό: 294

Έλα μου?

294

Να δώσω 294?

294

Αχά.

Κατάλαβες? Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ο Έλληνας που δεν έχει συνθήκη για τους ΓΑΜΩφόρους να πληρώσει και έξτρα, και οι άλλοι οι σχιστομάτηδες να πάρουν ΧΙΛΛΙΑ! ΧΙΛΛΙΑ!

Ενταξει, δεν φταίνε τα παιδιά, δεν τους κατηγορώ. Τι φταίνε αυτοί που γεννήθηκαν Κινέζοι. Πλακίτσα.

Οι Αμερικάνοι οι ΑΝΩΜΑΛΟΙ φταίνε. Που φορολογούν τους φοιτητές με τον χαμηλότερο μισθό στη χώρα (βάσει έρευνας αυτό, όχι αερολογίες).

Εύχομαι, όταν στείλω την επιταγή να εκραγεί το κτήριο το βράδυ (μην πεθάνει και κανείς και το έχω βάρος στη συνείδησή μου, με ξέρεις άλλωστε είμαι ζωόφιλος) και να καούν όλες οι επιταγές που έλαβαν να μην εισπράξει τίποτα το Κονέκτικατ.

Πάει τελείωσε, δεν κάθομαι στο κωλοχανείο όταν τελειώσω. Θα επιστρέψω Ευρώπη (Ευρώπη είπα, όχι Ελλάδα, δεν είμαι ΤΟΣΟ απελπισμένος).

Πάω να ηρεμήσω γιατί έχω και εξετάσεις. Που κακό χρόνο να έχουν ΟΛΟΙ όσοι ήρθα σε αυτή τη Γη για να δυσκολεύουν τις ζωές των άλλων.

Γαμώτο.