Χαμογελάτε, είναι όντως μεταδοτικό

ΦΗ αγαπητή Cούλα ισχυρίζεται ότι δεν είναι καλά. Και σαν να μην φτάνει αυτό, κάθεται και μας παραγγέλνει χαμόγελα. Πως είναι δυνατόν να φανταστείς ότι κάποιος που λυσσάει να κάνει τους άλλους να χαμογελάνε χρειάζεται χαμόγελα? Κάτι σαν μετάγγιση ας πούμε? Δεν ξέρω για εσένα, Φούλη, αλλά εγώ δυσκολεύομαι να το φανταστώ. Και να πεις ότι η φαντασία μου είναι τίποτα μικρή.

Βοθρώνα είναι η κουφάλα.

Όχι, όχι δεν θα ξεφύγω. Πίσω στο θέμα μου.

Η Cούλα όμως με έκανε να σκεφτώ κάτι πράγματα σχετικά με τα χαμόγελα. Και το γέλιο. Και τα ψεύτικα χαμόγελα. Και το ψεύτικο γέλιο.

Διότι τι είναι το χαμόγελο αγαπητή μου Φούλη? Το έχεις σκεφτεί ποτέ? Δεν είναι απλά μια κίνηση των μυών του προσώπου σου χριστιανή μου, σύνελθε. Αυτό που σε ρωτάω είναι τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι ένα χαμόγελο?

Πότε χαμογελάμε?

Όταν είμαστε χαρούμενοι. Χαίρω πολύ. Δεν με πιάνεις, το νιώθω. Χαμήλωσε τη μουσική ρε παιδί μου να κατάλαβεις τι θέλω να πω.

Το χαμόγελο, το πραγματικό χαμόγελο, βγαίνει από μέσα σου. Είναι κάτι που υπάρχει ΗΔΗ μέσα σου. Το έχεις ρε παιδί μου εκεί και κάθεται και μαζεύει σκόνη. Και όποτε για κάποιο λόγο είσαι χαρούμενη, βγαίνει στην επιφάνεια. Μπορεί να το αφήσεις να βγεί λίγο, και να έχεις ένα μειδίαμα στα χείλη που λένε και οι συγγραφείς βιβλίων περιωπής. Μπορεί να το αφήσεις να βγεί και πάρα πολύ και να φτάσουν τα χείλα σου μέχρι τα φρύδια.

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που το αφήνουν να βγαίνει πιο εύκολα και είναι συνέχεια με ένα ηλίθιο χαμόγελο στη μούρη. Αυτοί με εκνευρίζουν. Παν μέτρο άριστο λέμε.

Υπάρχουν και μερικοί σφιχτοκώληδες που δεν το αφήνουν με την καμία να βγει. Αυτοί είναι οι ξινοί, τους ξέρουμε όλοι.

Όπως και να είναι ο καθένας όμως, και όποια και να είναι η περίσταση, το χαμόγελο είναι αυτό που είναι και προϋπάρχει. Βγαίνει και ανταλακλά τα μέσα μας.

Όχι τα συκώτια σου ρε Φούλη, σταμάτα να σκέφτεσαι τι θα μαγειρέψεις για μεσημέρι!

Εντάξει, το λύσαμε αυτό? Το πιάσαμε? Χαμόγελο = κάτι από μέσα σου. Πως είναι το φως από τον ήλιο? Έτσι. Άμα μέσα σου είσαι στις μαύρες σου, δεν βγαίνει με τίποτα. Δεν πα να χτυπιέσαι.

Πάμε και στο γέλιο τώρα. Τι είναι το γέλιο. Τι, τι είναι. Ναι ρε Φούλη, αυτό που κάνεις όταν βλέπεις Λαζόπουλο, εντάξει. Αλλά τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι?

Τι οδηγεί στο γέλιο?

Γελάμε επειδή είμαστε χαρούμενοι? Όχι. Μπορεί να γελάσουμε όταν είμαστε σε κατάθλιψη? Ναι. Μπορούμε. Γιατί μπορούμε, Φούλη?

Γιατί το γέλιο δεν βγαίνει από μέσα μας. Το γέλιο είναι αντίδραση σε κάτι το εξωτερικό. Εσύ μπορεί να είσαι του θανατά σε κατάθλιψη (μακρυά από μας, το ξέρω), αλλά άμα σε βάλω κάτω και σε αρχίσω στα ανέκδοτα, θα δεις για πότε γελάς.

Το γέλιο είναι κάτι σαν καθρέπτης. Σαν το φεγγάρι ας πούμε. Δεν βγαίνει απλά από μέσα μας, αλλά είναι μια αντίδραση.

Δυστυχώς, αντιδρούμε συνέχεια. Ό,τι και να συμβεί, εμείς σαν μαλάκες αντιδράμε. Δεν μπορούμε να είμαστε παρατηρητές. Τέλος πάντων, αυτό είναι άλλη κουβέντα.

Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να αντιδρούν σε όλα με γέλιο. Χαχαχα. Και χαχαχαχ. Και πάλι χαχαχαχα. Χαχάξις και ξερώς, χαζοχαρούμενο. Είναι ψεύτικο και εσύ που το κάνεις είσαι βλάκας. Όταν γίνει κάτι άξιο γέλιου κάτσε και γέλα, αλλά αν σου λέω ότι μου βγήκε η πίστη να βρω πάρκιν, τι μου το πετάς το χαχαχα, χάχας είσαι?

Υπάρχει, δυστυχώς, και το ψεύτικο χαμόγελο. Αυτό που όντως είναι απλά μια κίνηση των μυών της μουτσούνας σου και τίποτε παραπέρα. Αυτό δεν υπάρχει λόγος καν να το συζητήσω.

Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ. Πως μπορώ να δώσω χαμόγελα σε κάποιον? Δεν μπορείς να δώσεις φως στον ήλιο, γιατί ούτως ή άλλως εκεί είναι. Μπορείς όμως να δώσεις μια κλωτσά σε όποιον χρειάζεται να κουνήσει τον πισινό του και να βγεί από την σκιά.

Δεν ξέρω, με πιάνεις? Καλά, ε, έτσι και με έπιασες σου βγάζω το καπέλο εδώ και τώρα. Το λέω γιατί μόλις διάβασα τι έγραψα και δεν με κατάλαβα τι θέλω να πω.

Τι να κάνω όμως ρε Φούλη, δεν είμαι συγγραφέας γαμώ την τρέλα μου. 12 έγραψα έκθεση, να ορίστε το λέω. 12,7 για την ακρίβεια, αν θυμάμαι καλά.

Στην έκθεση στα αγγλικά όμως είμαι άριστος. Σκέψου στάνταρ που έχουν οι άχρηστοι, το ελληνικό 12 ισούται με αγγλικό 20.

Αυτά είχα να πω για τα χαμόγελα. Είναι μέσα σου και όταν τα νιώθεις να λείπουν, απλά έχε πίστη στον εαυτό σου. Όπου να'σαι θα βγουν στην επιφάνεια.

Μέχρι τότε, όμως, βολέψου με γέλιο. Δόξω τω θεώ υπάρχει πολύς κόσμος πρόθυμος να μας βομβαρδίζει με δικαιολογίες να χαμογελάμε, όλο και κάποια θα πιάσει.