Μπαρμπούνι

Δεν σας ξέχασα! Ήταν χτες να κάνω ανάρτηση αλλά έφαγα το χρόνο μου διαλέγοντας νέα φόντα και χρώματα για το μπλόγκ, τι να γίνει τώρα. Την Πέμπτη που είναι θενκσγκίβινγκ θα του αλλάξω τα φώτα. Βασικά την Πέμπτη είμαι καλεσμένος σε δύο σπίτια για μεσημεριανό και βραδινό άρα μάλλον δεν προλαβαίνω. Την Παρασκευή είναι Black Friday και έχει τρελές εκπτώσεις, οπότε θα φάω τη μέρα μου σε ένα outlet θαμμένο στη Μασαχουσέτη. Το Σάββατο έχω να πάω βόλτα όλη μέρα.

Μ'αυτά και με κείνα, δεν προλαβαίνω ούτε να κλάσω! Πραγματικά όμως. Επειδή το εργαστήριο είναι μικρό για να κλάσουμε πάμε έξω (μην πάθουμε και ασφυξία), αλλά δεν προλαβαίνω και τις καταπίνω! Σαν μπαρμπούνι είμαι. Ειδικά όταν τρώω όσπρια, είμαι βόμβα έτοιμη να σκάσει. Σιχαμάρα, αλλά αλήθεια. Τι να πρωτοκάνω πια? Τις εργασίες? Προετοιμασία για τις εξετάσεις? Προετοιμασία για την παρουσίαση? Τις μαλακίες για τα γουρούνια? Τις μαλακίες στο τετράγωνο για τα αρούρια? Τις μαλακίες στον κύβο για το άλλο πρότζεκτ που έχω χτυπήσει αδιέξοδο και τραβάω τα μαλλιά του Κινέζου? Να τελειώσω τα βιβλία του Game of Thrones?

Άσε με μωρέ, δεν άντεξα την ανυπομονισία και διάβασα στην βικιπέδια τι γίνεται. ADD for the win bebe. Είναι ωραία ιστορία όμως και έτσι και σκοτωθεί η Daenerys θα γίνει χαμός, στο λέω.

Την Κυριακή πήγα βόλτα και έχασα την ηρεμία μου με κάτι που έγινε. Κάτι μικρό για εσάς αλλά εμένα μου την έδωσε. Δεν έπρεπε. Δεν έπρεπε να φωνάξω έτσι. Οι παρόντες ακόμα φοβούνται να μου μιλήσουν. Είχα δίκιο βέβαια, όπως πάντα. Πάντα έχω δίκιο. Και όποιος διαφωνεί να διαφωνεί από μέσα του. Μέχρι να ανακαλύψω πως διαβάζεις τις σκέψεις των άλλων. Τότε να μην διαφωνεί ούτε από μέσα του!

Δεν είμαι εγωιστής. Είμαι ψώνιο και αλαζόνας, τι να κάνουμε τώρα. Αν ξέρει κανείς το αντίδοτο για να γίνω ταπεινό χαμομηλάκι ας μου το πει και το πίνω (αρκεί να μην περιέχει αλκοόλ). Αμερικλάνε σκάσε γιατί το ξέρεις το αντίδοτο αλλά το αφήνεις για δεύτερο επιδόρπιο, μουλωχτό μπαρμπούνι.

Δεν έχει ούτε ροή ούτε θέμα η σημερινή ανάρτηση. Αλλά χέσε με ρε Αμερικλάνε πια που θες όλες σου οι ναρτήσεις να βγάζουν και νόημα. Όσο και να θες, δεν τα καταφέρνεις. Σήμερα γράφω αυτά που θέλω να πω χωρίς να με νοιάζει τι έγραψα πριν 4 δευτερόλεπτα.

Γαμήθηκαν τα πάντα όλα πάλι με τις μαλακίες της Κινέζας που πλήρωσα. Όχι αυτή τη φορά δεν φταίει το σχιστομάτικο, αλλά και πάλι έφαγα όλη την Παρασκευή και το μισό Σάββατο να τα φτιάχνω. Τι σημασία έχει ποιος κάνει την μαλακία, αφού ο μαλάκας τρέχει στο τέλος? Δεν είναι παιδί μου να τους εμπιστεύεσαι τίποτα.

Κουράστηκα να φωνάζω. Από τα 4 άτομα που συνεργάζομαι μόνο το ένα ακούει και δεν του έχω φωνάξει σχεδόν ποτέ. Ούτε δέκα φορές φέτος. Οι άλλοι τα θέλουν. Μα να σβήσουν το φούρνο χωρίς να με ρωτήσουν? Τον χρησιμοποιούσα γαμώ το στανιώ μου!

Μα να φάει τα μισά μου υλικά, κόστος πάνω από 1000 δολάρια, χωρίς να με ρωτήσει? Τι θα πω τώρα στον κέρβερο όταν πάω να ζητήσω νέα? Ότι τα έφαγε το μαλακισμένο? Και εγώ που ήμουνα? Α σιχτίρ. Δεν είναι να εμπιστεύεσαι κανέναν τελικά.

Πως μπορείς να τους μάθεις ότι δεν είναι όλα τα πειράματα το ίδιο? Όταν φτιάχνεις φαγητό για τον σκύλο, και να είναι δεύτερης διαλογής δεν πειράζει. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς φιλέ μινιόν και βιολογικά καροτάκια αν δεν σου περισσεύουν! Απλή λογική γαμώ το φελέκι μου!

Το φελέκι τι είναι? Φελλός δεν νομίζω, γιατί ο φελλός δεν έχει τρύπα. Γιατί μήπως έχει τρύπα το στανιώ?

Ξεκίνησα να γράφω πριν 4 ώρες και συνέχισα ανάμεσα σε βλακείες που κάνω εγώ, βλακείες που κάνουν άλλοι, και μια woopie pie με τον καφέ.

Ρε σεις, χτες ήπια ελληνικό καφέ μετά από αρκετό καιρό και με βάρεσε! Ο αμερικάνικος είναι νεροζούμι μπροστά του. Ούτε όταν ήπια το 5 hour energy τέτοια ταχυκαρδία τς τς τς τς. Και να πεις έβαλα πολύ? Μια κουταλιά γεμάτη. Την άλλη φορά θα βάλω και ζάχαρη. Μάλον όχι. Τον γλυκό καφέ τον καταπίνω μονομιάς, ενώ τον πικρό λίγο λίγο γιατί με απωθεί η πικρίλα.

Έχουμε ένα μικρό δωματιάκι που αυτόν τον καιρό δουλεύει ο Ιταλός μέσα. Σιχτίρ. Εκεί πήγαινα να κάνω διαλογισμό κάθε μεσημέρι. Τώρα που σκατά θα κάνω? Και αυτή η Κινέζα, δε λέει να πάθει καμια διάρροια να κάτσει στην τουαλέτα κανα μισάωρο να διαλογιστώ με την ησυχία μου.

Τι λες ρε Αμερικλάνε. Τώρα είναι λες και χοροπηδάς σαν αντίδραση που σου τάραξαν την ηρεμία. Ή θες να είσαι ήρεμος, ή θες να χοροπηδάς. Διάλεξε!!!!

Πο πο, διάβασα λίγο από αυτά που έγραψα και τρόμαξα. Τι σκατά γίνεται μέσα σ'αυτό το ακούρευτο πλην πανέμορφο κεφάλι επιτέλους?