Η υγρή ζεστασιά του τώρα

Μπήκες στη ζωή μου ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενα. Δεν θα πω πως στον ουρανό σε έψαχνα και στη γη σε βρήκα, γιατί δεν σε έψαχνα καλή μου. Οι μοίρες μας ένωσαν στο πλεκτό τους, μετάξι και κουρέλι γίνανε ένα και μοιράστηκε το μετάξι λίγη από την ομορφιά του.

Έτσι και προχτές, την πρώτη μας φορά, η ομορφιά σου με γέμισε, η ζεστασιά σου με αγκάλιασε και η απαλότητά σου με μεταμόρφωσε.

Είναι μεγάλο πράγμα να μπορείς να μεταμορφώσεις κάποιον και να απομακρύνεις όλη τη βρωμιά του. Όταν με αγγίζεις αγαπημένη μου νιώθω πως το κρύο του πριν και του μετά δεν έχουν σημασία: μόνο η υγρή ζεστασιά του τώρα μετράει.

Χτες το βράδυ ενώ σε περίμενα να ετοιμαστείς, σε κοιτούσα και σκεφτόμουν. Έβλεπα τα καυτά σου υγρά να μαζεύονται και ένιωθα το δέρμα μου να αποζητά τη γεύση τους. Καθόσουν εκεί σχεδόν ακίνητη, κι'όμως τόσο γεμάτη υποσχέσεις για όταν γίνουμε και πάλι ένα. Δεν άντεχα την αναμονή, αγαπημένη μου, και δεν σου κρύβω ότι παρ'ολίγον να αφήσω τις ορμές μου να με κυριεύσουν και να ενωθούμε εκεί επι τόπου.

Σε ένιωθα να με περιβάλλεις ακόμα και αργότερα, αφού αποχωριστήκαμε και πήρε ο καθένας το δρόμο του. Απόψε δεν ξέρω αν θα μπορέσω να αντέξω το μαρτύριο. Είναι μαρτύριο να σε έχω για τόσο λίγο. Είναι μαρτύριο η ένωσή μας να περιτριγυρίζεται από σκοτάδι και κρύο, αντί να τα κατανικά η ζεστασιά της. Είναι μαρτύριο να μην έχω ρεύμα και ζεστό νερό από το Σάββατο, γαμώ το φελέκι μου, και να πλένομαι κάθε βράδυ με σένα, αγαπημένη μου, που σε γεμίζω από το εργαστήριο και σε χρησιμοποιώ στο σπίτι υπο το φως των κεριών.

Οσο μαρτυρικός είναι ο αποχωρισμός μας, ωστόσο, τόσο απολαυστική είναι η ένωσή μας, αγαπημένη μου... νταμιτζάνα.

Η Αγαπημένη μου

ΥΓ: Το ότι θα ερχόμουν στην Αμερική και θα έφτανα να πλένω τον κώλο μου με τον κουβά, ε όχι αυτό δεν το περίμενα.