Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Αδελφοκτόνος

A ρε VAD, να'σαι καλά με έκανες και γέλασα τον Αμερικλάνο:
Δηλαδή,έτσι όπως σε κάνανε,άμα σε δει η δικιά σου γυμνό,τι να καμαρώσει,κώλος πάνω,κώλος κάτω,χέσε μέσα:)))
Το είπες ωραία και το καλύτερο είναι ότι δεν σε έχουμε συνηθίσει με τέτοια! Με έπιασες αδιάβαστο και η τιμή είναι μια ξεγυρισμένη ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ.

Και μιας και μιλάμε για... κώλους πάνω κώλους κάτω, ας μιλήσουμε και για κωλό...παιδα!

Ρωτάω σήμερα τον προκομένο τον αδερφό μου καμιά ιδέα για ανάρτηση και μου είπε να μιλήσω για τον αξιολάτρευτο αδερφό μου! Αχααχαχαχαχα αυτό θα κάνω λοιπόν, σιτ μπακ ριλάξ εντ εντζόι, οκέι?

Ήμουν 6μισι χρονών και είχα λυσσάξει. Όλοι οι φίλοι μου είχαν αδέρφια, ο ξάδερφος παύλα κολλητός είχε μικρό αδερφό τον οποίο δέρναμε και ξεθυμαίναμε. Εγώ γιατί να μην έχω?? Τους είχα πρήξει τους γονείς μου, κάντε αδερφό κάντε αδερφό. Όταν μου ανακοίνωσαν ότι επιτέλους θα αποκτήσω αδερφάκι, άρχισα να προσεύχομαι να είναι αγόρι γιατί τις γυναίκες δεν τις δέρνουμε.

Ήμουν θρησκευόμενο παιδί με αρχές εγώ.

Ταυτόχρονα με τη μάνα μου γκαστρώθηκαν και άλλες τρεις θείες - ζήλια ψώρα κιετς. Για να μη ζηλεύουμε οι μεγαλύτεροι, μας παραμύθιασαν ότι τα νέα μωρά φέρνουν δώρα στα αδέρφια τους! Λάδωμα από μικροί. Ένας ξάδερφος ζήτησε χρονόμετρο, εγώ ζήτησα αρμόνιο.

Μα βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου, δεν χωράει το αρμόνιο! Πρέπει να είναι μικρό για να χωράει στην κοιλιά της μαμάς! Χέστηκα, εγώ αρμόνιο θέλω! Το καλό που του θέλω να φέρει αρμόνιο!

Ήρθε πρώτα ο ξάδερφος με το χρονόμετρο. Όταν είδα ότι όντως τα μωρά φέρνουν δώρα εκστασιάστηκα, μιλούσα κάθε μέρα στην κοιλιά της μάνα μου και του έλεγα πως το θέλω το αρμόνιο, χρώμα χαρακτηριστικά, όλα.

Ένα μεσημέρι του Ιουνίου, ενώ έκανα μάθημα αγγλικών με τη θεία μου, στις 3:30 (πο πο λεπτομέρεια που θυμάμαι) χτυπάει το τηλέφωνο, έρχεται λέει ο αδερφός σου. Κάτσε εκεί με τη θεία και θα τον δεις μετά. Πάω το βραδάκι στο μαιευτήριο, βλέπω το σκατό μέσα στο κρεββάτι, αρμόνιο πουθενά. 

Μη μου πεις ότι δεν έφερε αρμόνιο, λέω στον πατέρα μου. Κοίτα μου λέει κάτω από το μαξιλάρι του. Χρονόμετρο. Τον κοιτάω και τον ρωτάω, καλά παιδί μου, κουφό είσαι? Αρμόνιο ζήτησα, χρονόμετρο ήθελε ο Λούλης.

Όπως βλέπεις VAD, δεν ξεκινήσαμε καθόλου καλά! Και συνεχίσαμε στο ίδιο μοτίβο! Τα πρώτα τρία χρόνια ήταν πολύ ωραία, είχα να ασχολούμαι. Το τι πάνες άλλαζα, τι ταίσματα τι βόλτες δε λέγεται. Με βρήκε η μάνα μου μικρό και με εκμεταλευόταν. Μια μέρα όταν ήταν ενός, τον κουβαλούσα και έφαγα τούμπα! Τώρα που το σκέφτομαι, έτσι εξηγούνται πολλά...

Μετά τα τρία, έχασα τα ηνία του σπιτιού, αφού πλέον κάναμε επίσημα ό,τι ήθελε ο μικρός. Αγόρασα game boy από ξάδερφο ονόματι Μάνο? Ο μικρός απαιτούσε να έχει συνέχεια το μπομπόι Μάνου και έτσι και με έβλεπε να τo κρατώ, έβαζε τα κλάματα από αυτά χωρίς ανάσα μέχρι που γινόταν μπλε. Έπαιζα το βράδυ μόνο, αφού κοιμόταν!

Δεν ήμουν ζηλιάρης μεγάλος αδερφός, αν και έπαιρνε όλα μου τα πράγματα, και γενικά υποστηρίζω μέχρι και σήμερα ότι είχα ΠΑΝΤΑ δίκιο σε όλους τους εκατοντάδες καβγάδες, εκτός από μία φορά που είχα μεν δίκιο αλλά του έσκισα μια αφίσα της ΑΕΚ και το έχασα γαμώτο. Ήταν μικρός και έκλαιγε πέντε ώρες, ενώ εγώ έκαψα τα δάκτυλά μου από την τριβή!

Μια φορά, ήθελε το τηλεκοντρόλ και έλεγε συνέχεια ΑΚΙΟ! ΑΚΙΟ! Αυτό είναι το ξόρκι από το Χάρι Πότερ για να κινείς πράγματα. Αφού με έπρηξε ΑΚΙΟ και ΑΚΙΟ, του το πέταξα στην κεφάλα! Μετά έκλαιγε, το ήθελα πίσω, δεν μου το έδινε, και τον μπουγέλωσα! Ακόμα θυμάμαι το σοκ στη φάτσα του, δεν τοπίστευε ότι έφαγε μπουγέλο και αμέσως από σοκ πέρασε σε χαμόγελο λέγοντας ΤΩΡΑ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΤΣΕΣ.

Επίσης κλασικοί διάλογοι:
Αμερικλάνος: Μααααα, θέλω τοστ!
Μούλικο: Μααααα, θέλω τόστ!
Αμερικλάνος: Μαααααα, μόνο τυρί βάλε μου!
Μούλικο: Μααααα, μόνο τυρί!
Αμερικλάνος: Μαααα, βάλε και ντομάτα!
Μούλικο: Μαααα, και ντομάτα!
Αμερικλάνος: Μαααα, τελικά θέλω κορν φλέιξ!
Μούλικο: Μααααα, κορν φλέιξ κάνε μου, με μίλκο!
Αμερικλάνος: Κι εγώ με μίλκο τα θέλω!
Μούλικο: Ου ρε, δεν ντρέπεσαι να με αντιγράφεις?
Αμερικλάνος: Μικρέ σκάσε!
Μούλικο: Εσύ να σκάσεις μααααα με λέει να σκάσω!!!
Αμερικλανομάνα: Βγάλτε το σκασμό και οι δύο και φάτε σκατά!
Τελικά εγώ έφτιαχνα για μένα, ο μικρός μυξόκλαιγε ότι θέλει κι αυτός, και τι αδερφός είμαι που δεν του φτιάχνω και αυτού και λοιπά, η μάνα μου με ανάγκαζε να του φτιάξω και του έφτιαχνα. Επίσης έφτυνα μέσα! Αυτό δεν το ξέρει, τώρα από εδώ θα το μάθει.

ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ 

Ευτυχώς που είχαμε πάντα δικά μας δωμάτια. 15 μέρες μόνο χρειάστηκε να μείνουμε στο ίδιο δωμάτιο, και το ξύλο που έπεφτε κάθε βράδυ δε λέγεται! Εγώ γαμώτο είμαι 7μισι χρόνια πιο μεγάλος, και δεν μπορούσα να τον δείρω όπως έπρεπε και του άξιζε, αλλά αυτός βαρούσε στο ψαχνό ο κερατάς!

Μια φορά πήγαμε οικογενειακώς διακοπές δυο βδομάδες και όταν γυρίσαμε με το που μας βλέπουν οι γειτόνοι μαζεύονται και λένε πόσο ήσυχα ήταν τόσες μέρες, τους κακοφάνηκε η ησυχία και βαρέθηκαν! Τους είχαν λείψει οι καθημερινοί καυγάδες στις 7 το απόγευμα! Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε μέρα στις 7 μας έπιανε μανία και τα κάναμε λίμπα.

Και το χειρότερο, όταν άρχισε να μιλάει με έλεγε χαχάλη, το οποίο και μου κόλλησαν τα ξαδέρφια μου! Πέρασε δεκαετία για να φύγει η ρετσινιά! Γι'αυτό και όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω έλεγα μοναχοπαίδι! Το πρόβλημα είναι ότι πριν γίνω μοναχοπαίδι θα έπρεπε να γίνω αδελφοκτόνος και όσο να πεις, θα μου χαλούσε το ίματζ.

Όπως και να'χει VAD, ξέρεις πως είναι τα αδέρφια. Όσο και να σκοτώνεσαι δεν αλλάζει τίποτα. Ειδικά όταν είναι μόνο δύο όλοι κι'όλοι! Οι Κινέζοι οι πιο πολλοί δεν έχουν αδέρφια και δεν νιώθουν. Άσε που επιμένουν ότι είναι καλύτερο να μην έχεις, γιατί είσαι αφεντικό! 

Αυτό ισχύει, μέχρι τα 8 μου ήταν η χρυσή περίοδος, ο λόγος μου νόμος στο σπίτι. Ήθελα παιχνίδι με μαγνητάκια γιατί τα είδα στο νήπιο? Πήγε ο πατέρας μου στην πόλη την ίδια μέρα να μου φέρει! Τα χριστούγεννα είχα πέντε δώρα, πέντε μέρες κάθε μέρα από ένα! Ναι, το παραδέχομαι, ήμουν απίστευτα κακομαθημένο, σωροί τα παιχνίδια, και ό,τι έβλεπα έπρεπε να το αποκτήσω!

Αλλά μετά τον ερχομό του ακατανόμαστου, κόπηκαν αυτά μαχαίρι! Όλα μου τα υπάρχοντα κατασχέθηκαν και πέρασαν σε νέα χέρια, ενώ ήμουν πλέον πολίτης δεύτερης κατηγορίας! Από βασιλιάς κατάντησα δούλος! Εντάξει, υπερβάλω, αλλά τότε έτσι μου φαινόταν.

Αυτά είχα να πω για τον αξιολάτρευτο αδερφό μου, αν και βασικά έχω πολλά -πολλά- ακόμα, αλλά ας κρατήσουμε και ένα επίπεδο ρε παιδί μου. Μας έχει ακούσει όλη η Ρόδος και κατα καιρούς η Πάτρα, ας μη μας μάθει και η μπλογκόσφαιρα.

ΥΓ: Η Cούλα μέσα από το μεσημεριανό δέκα πλην ένα συνεντευξίασε τον Αμερικλάνο εδώ. Αν δεν έχεις τι να κάνεις, πάνε διάβασε! Να σημειωθεί μόνο ότι τότε που τα έγραφα είχα εξετσατική και δεν ήμουν σε τέλεια πνευματική κατάσταση!

18 σχόλια:

  1. χαχαχαχα τέλειο το τι ξύλο έπεφτε και μεταξύ εμού και του αδερφού μου δεν λέγετε. Βέβαια, εγώ είχα πάντα τη δικαιολογία "είμαι κορίτσι" ενώ ο bro "είμαι μικρότερος" ..

    Κατάλαβες, όταν μεγάλωσε τις έκοψα τις μαγκιές γιατί δεν με έπαιρνε άλλο. !! Αυτά ήτανε χρόνια! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό πάντως που τσακώνονται όλα τα αδερφια κάθε μέρα (χωρίς λόγο) μου φαίνεται πλέον πολύ παράξενο! τι είχαμε να χωρίσουμε?

    *απ τη θέση του 2ου παιδιού έχω να πω οτι απ τη στιγμή που ανοίγεις τα μάτια βλέπεις τα υπάρχοντα του άλλου τόσο λαχταριστά τη στιγμή που εσύ ακόμα δεν έχεις τίποτα κ έτσι ίσως εξηγούνται όλα χαχαχα
    **με έβαλες σε σκέψη. θα μιλήσω κ εγω μια μέρα για την αγαπημέεενη μου αδερφή!

    καληνύχταααα απο εδώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό να του σχίσεις την αφίσα της ΑΕΚ δεν θα στο συγχωρέσω και εγώ...
    Καλημέρα αμερικλάνε, κάτσε τώρα στην εξορία του Αδαμ και μη μου πεις ότι δεν σου λειπει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κανονικά θα επρεπε να σου κάνω Αντ-απευθυνση απ'το μπλογκ μου,αλλά όπως ειδες στη σημερινή μου αναρτηση μπαινω σε φάση ελαχίστου μπλογκοριλάξ:)
    -Το λοιπόν,που λεει και κάποιος φίλος,είπες,"δε σ'εχουμε συνηθίσει σε τετοια",απάντηση,"πάει,χάλασα και γω εδω μέσα"!!!:)Η φράση περί κώλου πάνω,κώλου κάτω,ειναι πνευματική ιδιοκτησία φίλου απο πολύ παλιά,που την απηυθυνε σε φαλακρό της παρεας,ο οποίος μας αφηγούνταν πως εκανε γυμνισμο στα νιάτα του!
    -Μέσα από τους παιδικούς σαματάδες δενονται τ'αδερφια και μη μου πεις όχι...
    -Μόνο δύο;Μια πεντάδα ήμαστε,ζωη νά'χουμε:)
    -Μ'αρεσει που κρατάς επίπεδο:)(προτελευταια παράγραφος)
    -Για την προς Coula συνεντευξη επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ δι'αναρτησεως άμα τη επιστροφή μου στα μπλογκια,δε μου γλυτώνεις με τίποτα:)
    Καλή Πατρίδα,ρε,πάμε Ελλάδα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένες οικογενειακές στιγμές!
    Εγώ συμπονώ τον αδερφό σου δεδομένου πως ειμαι κι εγώ το δεύτερο παιδί της οικογένειας!
    Εχουμε και λέμε: Το αποπαίδι είναι το δεύτερο και όχι το πρώτο!
    Έχεις νιώσει το να σου φοράνε συνεχώς τα ρούχα του πρώτου; Το να σου δίνουν τα παιχνίδια του πρώτου; Το να σε θέλουν να είσαι όπως το πρώτο;
    Εχεις νιωσει να αδικείσαι παράφορα επειδή το πρώτο υποτίθεται είναι μεγαλύτερο και έχει δήθεν πάντα δίκιο; Ε όχι, δεν έχετε πάντα δίκιο!

    Ασε που στατιιστικές έρευνες απέδειξαν πως τα δεύτερα παιδιά βγαίνουν πάντα πιο έξυπνα και πιο εύαισθητα!

    ΥΓ Αμερικλανοαδερφέ, σε καταλαβαίνω και είμαι απόλυτα με το μέρος σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μολις διαβασατε την μια πλευρα της ιστοριας.Το ποτηρι με το νερο δεν θα το ξεχασω,σου ευχομαι μια ζωη να μπλεκεις με Κινεζους!
    Οσο για τι φτυσιμο..εγω φταιω ρε που μια φορα εκανα κατι αναλογο αλλα με κατι πρασινο ;) και ειχα τυψεις μετα.Να ευχαριστισω την Coula που δειχνει να με καταλαβαινει απολυτα! ενα παραδειγμα: στο δωματιο μου εχω μονο ενα επιπλο δικο μου τα αλλα ειναι τα παλια του Χαχαλη.Ασε που η μαμα λεει συνεχεια "Διαβαζε! ειδες ο αλλος? ΕΜΙΣΤΗΜΟΝΑΣ(μη χεσω)" και περιμενει και απο εμενα να περναω οολα τα μαθηματα τις εξεταστικης.

    Καλημερα!
    Αγανακτισμενος αδερφος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ απολύτως με την Coula. Απόδειξις της εξυπνάδος των δευτεροτόκων: αυτή και εγώ (ή, για μεγαλύτερη σιγουριά: αυτή)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δε θυμάμαι τον εαυτό μου χωρίς την αδερφή μου. βλέπεις ήμουν μόνο δύο χρονών όταν έσκασε μούρη στο σπίτι...

    αλλά θυμάμαι καλά ότι έπρεπε να τη βοηθάω σε όλα. και όταν άρχισε το δημοτικό η μικρή, περάσαμε πολύ καλά. αρχόντισσα η ρία. η μικρή είχε μαθησιακές δυσκολίες και τη διάβαζε η μαμά.

    τέλειωνα αμέσως και έβγαινα στο δρόμο χειμώνα καλοκαίρι. όταν πήγαμε γυμνάσιο πηγαιναμε σε διαφορετικά. γιατί άραγε;

    είμαστε ήρωες τα πρώτα παιδιά σε μια οικογένεια. και περνάμε και γερό σοκ με την εμφάνιση του καινουργιου μωρού.

    αλήθεια, θα ξαναφάς από αυτά που θα σου στείλει ο αδερφός σου στην αμερική; γιατί αυτός σημερα έμαθε πως έφτυνες στο φαί του. αν αυτός δεν περιοριστεί στο να φτύσει μόνο;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τί να σου πω, μοναχοπαίδι είμαι. Είχα πάντως μπόλικα ξαδέρφια να πλακώνομαι :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είπες σ'άκουγε όλη η Ρόδος! Πρώτη φορά ακούω τη φράση! Δεν είμαστε δα και πολλοί!
    Θαυμάζω τις εκρήξεις ειλικρίνειας !
    Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Αγανακτισμενος αδερφος
    Χαχα καλά που του εκανες του χαχαλη,πράσινο εεεε... αυτό το επιστήμονας(μη χέσω) πολύ μου άρεσε, δε βλέπεις, κάνει διατριβή στους Κινέζους!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Always Wrond D: Όπως κ εγώ με ένα ξαδερφάκι μου πουμεγάλωσε και έγινε σουγκλάκος!

    @Λουνίτα: Τα δεύτερα παιδιά είστε ζηλιάρηδες, τελείωσε! Να την τιμάς και να τη σέβεσε την αδερφή σου, όχι σαν τον δικό μου!

    @ΦΟΥΛΗ: Ο γύρος και το γαριδάκι συμιακό μου λείπουν, τα άλλα παλεύονται!

    @VAD: Όι λαομόν, πέντε? Πο ρε πανηγύρια που θα πέφτανε! Να σου, για τη συνέντευξη να είσαι τζέντλ, είχα εξεταστική λέμε!

    @Cούλα: Όλα τα δεύτερα (δεύτερα, πφ, δευτεράτζες) παιδιά βλέπω ενώνεστε ενάντια στα καμάρια (βλ. πρώτα)!!

    @Αγανακτισμένος: Παλιοψέυτη, πότε μου έφερες έστω και ενα ποτήρι νερό! Τεσπα, δεν το συνεχίζω για να μην σκοτωθούμε και στην μπλογκόσφαιρα! Στην πλατεία να μην ξεχάσεις να κατέβεις, αγανακτισμένε!

    @Κωνσταντίνος: Κι'αλλος δεύτερος, γαμώτο μα πόσοι είστε πια? Οι πρώτοι πάντως είμαστε πιο πολλοί!

    @Ρία: ΠΕΣΤΑ ΠΕΣΤΑ ΠΕΣΤΑ! Είσαι τυχερή που δεν σε θυμάσαι χωρίς την αδερφή σου, εγώ με θυμάμαι και αναπολώ χαχαχαχαχα

    @συννεφούλα: Καλά και τα ξαδέρφια, αλλά δεν είναι το ίδιο, δεν σου ανήκουν!

    @Κώστας Π.: Αφού μας άκουγε, ψέματα να πω. Θα μας ακούσατε και μέχρι τις Καλυθιές, στάνταρ!

    @ΦΟΥΛΗ: ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΕΚΝΟΝ ΒΡΟΥΤΑ ΟΧΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΦΟΥΛΗ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΘΕΙ!!! ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΦΙΣΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σωστη η Αμερικλανομανα.Τι τραβηξαν παντως αυτες οι μανες μας με εμας κ τα αδερφια μας,αφου δε μας εκαναν ευθανασια παλι καλα....θυμαμαι να ειμαστε στο αμαξι κ η μανα μου να κραταει με το αριστερο χερι το τιμονι κ με το δεξι να βαραει εμας (κυριως τον αερα βαρουσε βασικα,γτ επρεπε να κοιταει κ στο δρομο) στο πισω καθισμα το οποιο για λογο που δν θυμαμαι ειχαμε μετατρεψει σε Χιροσιμα με τη σιστερ.Παντως η αληθεια ειναι οτι τα πρωτοτοκα ειμαστε αδικημενα,αλλα τι να κανουμε,ειμαστε υπερανω εμεις,δν το κανουμε θεμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Coula. Και επίσης, έχω να προσθέσω ότι τα δεύτερα είναι πιο εξελιγμένα μοντέλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο αδερφός μου γεννήθηκε όταν ήμουν 6.5 Δεν τον ήθελα με τίποτα αλλά σήμερα πετάω τη σκούφια μου να΄χα τουλάχιστον άλλα δυο αδέρφια.Γι' αυτό αποφάσισα τουλάχιστον να κάνω πολλά παιδιά.Έναν πλαστικό please! :P

    Υ.Γ. Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που δεν είναι επιτηδευμένα γλυκεροί και που δεν κωλώνουν να γράψουν αυτό που νιώθουν ακόμη κι αν είναι εντελώς αντίθετο με τα διάφορα χαζο-κλισέ. Νομίζω πως τον αδερφό σου τον αγαπάς πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @the_man: Χααχαχαχαχαχαχαχα τρομερή σκηνή! Είσαι τυχερός που δεν είχε κανα καμτσίκι πρόχειρο!

    @Κoueen: Θα σε παραπέμπψω στην τελευταία πρόταση του σχολίου που είναι από... ΠΑΝΩ σου.

    @Μάγισσα Κίρκη: Βλέπω είμαστε ανάποδοι! Εσύ δεν τον ήθελες στην αρχή και τώρα θες κι'άλλους, εγώ τον ήθελα στην αρχή και δεν τον αντέχω τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. φοβερό θέμα....είδες? εκεί που αναρρωτιόσουν , σου δωσε ενα θεμα....ανεξάντλητο!!!!!!
    Κι εγώ είμαι η μικρή από δύο παιδιά,
    το παράδοξο εδώ είναι οτι είμαστε του αντίθετου φύλου.
    Ξερω πολύ καλά, οτι κ ο αδελφός μου εφαγε ΜΕΓΑΛΗ ΦΡΙΚΗ οταν ανοιξε την κουνια να δει τι σκ... έχει μέσα....
    και πηρε μεγάλη απογοήτευση...
    καθώς οι πρώτες του λέξεις ηταν
    "Τι ν αυτό????? Μ' αυτό θα παίζω?????
    Απ την άλλη όντως δεν έδερνε γυναίκες....αλλά μ εμένα εκανε μια εξαίρεση....όταν κατάλαβε οτι μελανιάζω κ εχω αποδείξεις... απλά με "εδενε" χειροπόδαρα, κ μ' εκλεινε στην ντουλάπα (για πάντα????) Μην βιαστείς να πεις πως ήμουν ηλίθια που έμπαινα.
    1)με περνάει 8 χρόνια
    2)ήθελα ν' ασχολειται μαζί μου...
    κ να "μαγαπαει"....(αλλά μπααααα)

    Αλλα, οτι μου "ανοιξε" τον δρόμο, για πολλά..... μου τον άνοιξε!
    Σας αγαπαμε τρελά τους πρώτους ρε συ.....τρελλλλλααα!!!!!
    Απλα νομίζουμε οτι θα μας αντιπαθείτε για πάντα....κ "κλεινουμε"!(για πειτε τα αυτα με τον μικρό...)
    φιλιά Foxy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Στέλλα: Στην ντουλάπα ε??? Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό!! Γαμώτο, τώρα είναι λες αργά ε? 19 χρονών γάδαρος, άντε να τον πείσεις να μπει στην ντουλάπα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή