Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Επεράσαμε όμορφα

Η ElenaG παίζει να άφησε το πιο κουφό σχόλιο στην ιστορία του Αμερικλάνου:
.
Ρε Έλενα, τι θες να πεις μάνα μου? Αν ήταν .- θα το καταλάβαινα σαν τελεία και παύλα. Μήπως ήθελες να πεις τέλεια, βαριόσουν να πληκτρολογείς και είπες να το κάνεις αφηρημένη τέχνη? Όπως και να'χει πάρε μιαν ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ (χωρίς τελεία) για το σκατουλάκι που άφησες!

Γύρισα λοιπόν από το κάμπινγκ, πίσω στην ρουτίνα τις δουλειές το άγχος την απελπισία και την μιζέρια. Μη το γελάς καθόλου, έχει πέσει πολύ μιζέρια στην Αμερικλανούπολη. 200 πράγματα να κάνεις να τρέχουν τα πρότζεκτς να καταφτάνουν οι ημερομηνίες παράδοσης η μία πριν την άλλη και τα νεύρα τέντα. Πάλι καλά που περιστοιχίζομαι από καταδεκτηκούς κακόμοιρους κινέζους και έχω να ξεσπάω αλλιώς θα είχαμε πρόβλημα.

Όπως φαίνεται από τη μιζέρια που με περικύκλωσε και καταβρόχθησε Δευτεριάτικο, το Σαββατοκύριακο πέρασα τέλεια. Την Παρασκευή 5 ώρες οδήγηση πτώμα έγινα, πάλι καλά που δεν οδηγούσα δηλαδή. Φτάσαμε μεσάνυκτα και κάτι, ωραία θερμοκρασία και, ε σαν ορίτζιναλ φυσιοδήφες, πιάσαμε φακούς (εγώ το κινητό γιατί φακό ξέχασα) και στήσαμε σκηνές. Τι χαρά, μα τι χαρά όταν τις είδαμε σηκωμένες (για τις σκηνές μιλάω). Μπαίνουμε για ύπνα κατα τη μία, μετά από μισή ώρα ανοίγουν οι ουρανοί.

Μιλάμε για καταποντισμό κατακλυσμό καταιγισμό όλα τα κατα-κενό-ισμός γίνανε μαζεμένα. Ευτυχώς οι τέντες ήταν μέσα στα δέντρα και δεν μας πήρε ο αέρας να μας σηκώσει, αλλά όλη νύχτα μέχρι τις 8 το πρωί βαρούσε. Μωρέ μπράβο υποδοχή.

To πρωί άρων άρων να τα μαζέψουμε και να μετακομίσουμε σε ενα μεγάλο μέρος εκεί που γινόσαντε τα προγράμματα και τα λοιπά και κοιμάσαντε 200 άτομα χύμα. Εκεί όμως είναι σκληρά κάτω και πιάστηκε η μέση μου για να μην πω τίποτα άλλο. Βασικά θα το πω, ο κώλος μου πιάστηκε. Τι να κάνεις όμως, παρα να κοιμάσαι μέσα στα νερά καλύτερα να πιαστεί ο κώλος σου.

Γενικά η κατάσταση είχε πολύ λάσπη, καφετί γίναμε όλοι, πολλά σαλιγκάρια και πολλές -πάρα πολλές- αράχνες. Μέχρι και στο αμάξι μετά τις μαζεύαμε, ενώ βρήκα και μία να περπατά πάνω μου όταν πια έφτασα σπίτι. Αν δεν γίνω σπάιντερμαν τώρα δεν θα γίνω ποτέ.

Έγιναν και άλλα ευτράπελα. Το Σάββατο ήμουν στην ομάδα να μαγειρέψουμε μεσημεριανό. Δεν ξέρω ποιος υπολόγισε άτομα και μερίδες, όσα μας είπε κάναμε, τι λάχανα έκοψα τι πατάτες τι κοτόπουλα τσιγάρισα ούτε που ξέρω. Τόσο φαΐ δεν έχω ξαναμαγειρέψει, και δεν έχω μαγειρέψει και λίγο. Έλα όμως που δεν έφτασε? Αναγκαστήκαμε να δίνουμε στον κόσμο μισή μερίδα και ζητούσαν κιάλλο, δεν έχει μάνα μου να τους λέω, σόρρυ, εκεί αυτοί ερχόσαντε για δεύτερη μερίδα. Το βράδυ το αντίθετο, μας περίσσεψαν κάπου 300 σουβλάκια κεμπάπ. Φάγαμε μέχρι που σκάσαμε, μετά έφαγα 5 σουβλάκια για σνακ, μιλάμε κόντεψε να μου βγει από τη μύτη το φαί. Ήταν πολύ ωραία όμως ρε γαμώτο, με μπόλικα μπαχαρικά, γαμούσανε.

Έτυχε να έχουν και μερικοί γενέθλια οπότε βγήκαν και κάτι τούρτες. Με το φαΐ μέχρι τα μάτια εγώ να προσπαθώ να αρνηθώ τούρτα και να μη μου βγαίνει. Δεν έχει ξημερώσει ο Θεός τη μέρα που θα πει όχι ο Αμερικλάνος σε τούρτα μάνα μου, τι να κάνουμε. Έφαγα και ένα κομμάτι τούρτα, μετά έφαγα και ένα ακόμα από μια άλλη διαφορετική γιατί φαινόταν ωραίο, και για το δρόμο πήραμε μερικά σουβλάκια να μασάμε όσο έπαιζε η μουσική το βράδυ.

Περιττό να σου πω ότι το επόμενο πρωί έγινε της μουρλής στις τουαλέτες.

Αυτά που λες, πήγα, ξεπάγιασα, ήλιο δεν είδα, έγινα μούσκεμα, λασπώθηκα, έφαγα μέχρι σκασμού, κοιμήθηκα σε λάσπη και σε πάτωμα, χρησιμοποίησα χημική τουαλέτα, ξέρασα και λίγο, έγινα τροφή για αράχνες, με λίγα λόγια πέρασα τέλεια. Ανυπομονώ να ξαναπάω σε λίγς βδομάδες.

Θα σου τα πω και πιο στρωτά άλλη μέρα, τώρα τρέχω και δε φτάνω, άσε που είναι ακόμα πιασμένος ο κώλος μου και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.

17 σχόλια:

  1. Ε, άμα δεν έχει marshmallows μην ξαναπάς. Τσάμπα να τραβιέσαι δηλαδή για σκηνάκια;
    Ρε πάντα έβλεπα τις αμερικανιές και αναρωτιόμουν τι γεύση και υφή έχουν αυτά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εμ μόνο εδώ θα ρίχνει καρεκλοπόδαρα στα καλά καθούμενα?!
    και για ποιό λόγο μαγειρεύατε και τρώγατε τόσο? έχω χάσει αναρτήσεις μου φαίνεται :ο

    πάντως αφου το διασκέδασες πάλι καλά, εγώ θα είχα πάθει εγκεφαλικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο!!!!!!!! Πολύ χαίρομαι που το καταδιασκέδασες!!!! Άντε και την άλλη φορά καλύτερα!!!!! Φιλιά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ολα τα ειχες τι αλλο ηθελες!! :P

    Μαρουλοφιλακια!

    *περιμενω τα υπολοιπα ευτραπελα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφού είσαι ανάποδος μάνα μου!
    παραδέξου το!!!!Τόσα σχόλια στη . βρήκες να κανεις ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ
    Όχι πως δεν το περίμενα!!!Ήμουν σίγουρη!
    Λοιπόν έβαλα . γιατί δεν είχα διάθεση να γράψω!
    Όχι θα σου το έλεγα και θα με σχολίαζες πάλι!!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!

    Είναι αργά τώρα θα επανέλθω!

    A! χάρηκα που πέρασες καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγω σου ειπα να κανεις κάμπινγκ διακοπών,όχι κάμπινγκ για υποψήφιους Ράμπο:))

    ακου λάσπες,αραχνες,σαλιγκάρια!Ευτυχώς που υπήρχαν τα σουβλάκια και οι τουρτες,αλλιώς σε φανταζομαι να τρως αράχνες τιγκα στην πρωτεϊνη:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σα να αλλάζουμε γνώμη σιγά-σιγά για τους Κινέζους ή μου φαίνεται;
    Σε λίγο θα σου είναι κι απαραίτητοι να μου το θυμηθείς.
    Θυμάσαι εκεί στον άλλο καουμπόι το Λούκι Λουκ τι καλοί και ευγενικοί ήταν; Με τον καλό τους το λόγο πάντα, πρόσχαροι κι ευγενικοί. Όχι σαν εμάς τα βαριά πεπόνια.
    Κι εδώ θυμάμαι την ανάρτησή σου στο σούπερ μάρκετ αλλά πάλι δε μπορώ να δικαιολογήσω την ελληνική μαγκιά..
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με το στρατό μαζί πήγες; Ή με κανενα καπη;

    μα τοσος κοσμος;;;;;

    Αυτο δεν ηταν κάμπινγκ, η επέλαση των βαρβάρων ήταν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και ρηματακια με καταληξη -σαντε δεν υπάρχουν μάνα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλε τι καμπινγκ ηταν αυτο, να μου πειτε που να ρθω!

    βεβαια δεν ξερω να,ε τοστ,αναλατο ρυζακι και μακαρονια τα φτιαχνω ρ αδερφε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να υποψιαστω οτι δεν εχεις κανει στρατιωτικο ακόμα γιατι τετοιες εμπειριες σαν τη δικη σου είναι μονιμη κατασταση στις ασκησεις (ειδικα το καλοκαιρι).
    Μια καλη προπονηση ηταν για το μελλον.

    Α!Στο ελληνικο στρατο δεν υπαρχουν χημικες τουαλετες .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άτιμη καθημερινότητα που μας κατατρώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κατασκήνωση ή στρατόπεδο ήταν;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. έστησες σκηνή μέσα στη νύχτα, κόντεψες να πνιγείς, κοιμήθηκες με άλλους χίλιους, μαγείρεψες και έμεινες νηστικός, μαγείρεψαν άλλοι και έφαγες μέχρι σκασμού, έγινες σνακ στις αράχνες, έφαγες γκουρμέ σαλιγκάρια, κρύωσες, πιάστηκες, ξερασες, και πέρασες φανταστικά.

    πόσο μαζόχας είσαι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @tempelxaneio: Τέτοια έφαγα μια φορά μόνο μικρός, εδώ δεν τα έχω δοκιμάσει ούτε στη φωτιά τα έκανα ποτέ, τέτοιες αμερικλανιές δεν κάνω!

    @Λουνίτα: Εγώ πάντως ακόμα δεν σε καταλαβαίνω χαχαχαχ

    @Σταυρούλα: Να'σαι καλά :)

    @Μαρούλω: Θέλω κι'άλλα, είμαι αχόρταγος, δεν φαίνεται? μουχαχαχαχα

    @Έλενα: Χαχαχαχχαχαχα να σου πω, να αφήσεις και άλλα σημεία στίξεως(?)!

    @VAD: Αράχνες τηγανητές με σιρόπι, δεν κακό δεν κακό!

    @AnD: Σου φαίνεται! Η γνώμη μου είναι η ίδια ακριβώς εδώ και πολύύύύ καιρό (αν και όχι αυτή που αφήνω να φανεί εδώ χαχαχ)

    @Κούλα: Κείθε στη δυτική Πελοπόννησο υπάρχουν, εντάξει?

    @Μαρούλι: Τοστ ανάλατο ρύζι και μακαρόνια... όχι πολύ φοβάμαι δεν μας κάνεις αλλά άσε τα στοιχεία σου και θα σε ενημερώσουμε αν προκύψει κάτι χαχαχαχαχαχα

    @Έβιλ: Καλά υποψιάζεσαι δεν έχω πάει και δεν κόβομαι να πάω κι'όλας! Γι'αυτό δάγκωσε τη γλώσσα σου!

    @Κιτσομήτσος: ΟΕΟ?

    @Ουφ!: Κατασκήνωση καλέ, και πολύ ωραία μάλιστα!

    @ΑπαράδεΧτος: ΑΜΠΑ επιστρέψαμε στην μπλογκόσφαιρα??

    @Ρία: Ναι, μερικές φορές παρουσιάζω συμπτ΄βματα μαζοχισμού, ισχύει. Ό,τι έχει ο καθένας, καλό είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γαματη εμπειρια φαινεται! Να την επαναλαβεις οπωσδηποτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή