Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Βίσων σιτευτός

H αγαπητή Λόλα έχει πάθει ταράκουλο (ή και ταράκωλο, δεν ξέρω) με τον Αμερικλάνο, τόσο που της λείπει ασύστολα με μόνο 3-4 μέρες απουσίας:
Παιδια παει... τον χασαμε τον Αμερικλανο μας!
Αυτο-αναφλεχθηκε μετα τα κινεζικα βασανιστηρια! :Ρ
Εντάξει, το ερμήνευσα κάπως ελέυθερα και αυθαίρετα ίσως το σχόλιο (κατα πως με συμφέρει πάντα). Λόλα αν διαφωνείς, μπορείς να επιστρέψεις την ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ανα πάσα στιγμή, δεν υπάρχει πρόμπλεμ!

Δεν με χάσατε Λόλα. Η ιδέα και μόνο ότι μπορείς να με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα είναι αστεία. Εγώ μάνα μου είμαι σαν εσάνς παστής ρέγγας, δε φεύγω με τίποτα. Μισό λεπό.

ΤΙ ΗΛΙΘΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΙΝΕΖΑ ΘΕΕ ΜΟΥ. Έβαλε ολόκληρο αυγό στο φούρνο μικροκυμάτων για να το βράσει και εξεράγει. Ακόμα και τώρα που καθαρίζει αυγά από παντού επιμένει ότι μπορεί να το κάνει, απλά έτυχε. Το κινεζάκι από την άλλη άκρη του εργαστηρίου έβαλε τσιρίδα (να τονε δει η γυναίκα του να τον καμαρώσει η δόλια) και έσπασε μία φιάλη, γαμώ τα χέρια του (μεταφορικά μιλάω), 200 δολάρια έκανε. Μα σε τι τρελοκομείο δουλεύω? Από τη μία γελάω με το αυγό, από την άλλη κλαίω για τη φιάλη. Άχρηστοι παιδί μου, ούτε μια σωστή μαλακία δεν ξέρουν να κάνουν.

Τι έλεγα? Σάμπως θυμάμαι τώρα τι σκόπευα να γράψω? Δεν έχω πιει και καφέ σήμερα, όρθιος κοιμάμαι.

Σήμερα λοιπόν Λόλα θα σου μιλήσω για ένα θέμα πολύ κοντά στην καρδιά μου. Πραγματικά, είναι πολύ κοντά στη καρδιά μου. Αναφέρομαι φυσικά στο στομάχι μου. Έχω κατα καιρούς κάνει αναρτήσεις για φαγιά που τρώω εδώ, αυτά που έφαγα στην Ελλάδα πέρσι, κλπ. Σήμερα όμως, σχεδόν 2 χρόνια μετά έχουν αλλάξει πολλά στο θέμα φαΐ για τον Αμερικλάνο. Να και κάτι που η Αμερική οφέλησε.

Θα περίμενε κανείς ότι με το έρθει κάποιος στη χώρα των μακντόναλντς, θα το ρίξει στα μπέργκερ και τις πατάτες τηγανητές σε βούτυρο (και στα γκούντις σε βούτυρο τις τηγανήζουν παρεπιπτόντως, τους έχω δει), σε λαδερές πίτσες, παγωτά και τηγανητά τα πάντα. Όχι μανίτσα μου, καμία σχέση.

Οφείλω να ομολογήσω ότι αν το πάρω σφαιρικά το πράμα, πιο καλά μου αρέσει το φαΐ που τρώω εδώ παρά αυτό που έτρωγα στην Ελλάδα. Άσε κάτω την πέτρα μάνα μου, θα σου εξήγησω. Μα, άκου με σε παρακαλώ πρώτα, άσκουσον μεν πάταξον δε (χέστε με με τα με και τα δε, δεν ξέρω πως πάνε).

Εντάξει, μου λείπει η καλή φέτα και κυρίως μου λείπουν οι πίτες με γύρο και σουβλάκια. Αυτά όχι απλά μου λείπουν, αλλά κοντεύω να ξεχάσω τη γεύση του γύρου, τεσπα. Επίσης μου λείπουν τα καλά λαχανικά. Αντ'αυτών όμως, έχω να επιλέξω ένα σωρό άλλα πράγματα που παλιά τα σνόμπαρα ή και τα θεωρούσα αηδία.

Πλέον το κινέζικο και το ινδικό δεν είναι εξωτικά φαγιά για τον Αμερικλάνο, αφού κάθε μέρα σχεδόν τέτοια τρώει. Μιλάω βέβαια για κανονικό κινέζικο και ινδικό, όχι τις σαχλαμάρες που μας σερβίρουν στα κινέζικα στην Πάτρα πχ (τα οποία είναι πολύ νόστιμα αλλά όχι αυθεντικά, με πιάνεις?). Έμαθα να τρώω τόφου, δηλαδή πολτό από φασόλια σόγιας κομμένο σαν κρέας, έμαθα να τρώω κολοκυθάκια και μπάμιες και μελιτζάνες στα κινέζικα, και μαγειρεμένο λάχανο με μανιτάρια, και άλλα πολλά που παλιά ούτε να τα ακούσω δεν ήθελα.

Επίσης παλιά δεν ήθελα καθόλου τα μπαχαρικά, ούτε το κρεμμύδι. Τώρα με τα ινδικά τα έμαθα κ αυτά, και δώστου κρεμμύδια και σκόρδα και κόκκινα πιπέρια και μαύρα και τσίλι και δεν συμαζέυεται. Μια κούτα ΝΑ έχω στο σπίτι με μπαχαρικά από το ινδικό μαγαζί. Ομολογώ ότι ένα κοκκινιστό κοτόπουλο πλέον δεν με ικανοποιεί, μου φαίνεται άνοστο. Δεν είναι θέμα σνομπισμού, απλά μου φαίνεται άνοστο και καταλήγω να βάζω 200 μπαχαρικά μέσα.

Οπότε ναι, το λέω και το παραδέχομαι, μου αρέσουν τα φαγιά που τρώω. Και τα καλά αμερικάνικα μου αρέσουν, βρίσκεις απίστευτες μοσχαρίσιες μπριζόλες (30 δολάρια η μπριτζόλα) αλλά και βίσονα. Έφαγα την παρασκευή μπέργκερ βίσονα και ενθουσιάστηκα. Είναι ελαφρώς καλύτερο κρέας από το μοσχάρι, και μιας και κάνουμε και διαλογισμό και γιόγκες, άστο το μοσχάρι να πάει, κάνε βίσονα. Μου λέω.


Η πλάκα εν τω μεταξύ ποια είναι. Η μάνα μου μας έχει κακομάθει όλους στο σπίτι με τα φαγητά, ό,τι θέλουμε στο πιάτο και αν βαριόμαστε το φαΐ παίρνουμε και καμια πίτσα κανα σουβλάκι για ποικιλία. Εγώ δεν έτρωγα ποτέ χορταρικά και γενικά πράσινα πράματα, όσο κι αν με παρακαλούσε γονατιστή. Τώρα όποτε τολμήσω να της πω ότι έφαγα πχ χοιρινό με κολοκύθι και αρακά αρχίζει να φωνάζει ότι τα δικά της τα κολοκύθια τα σνόμπαρα 24 χρόνια και πήγα εκεί να τρώω τα αμερικάνικα. Έχει κι αυτή τα δίκια της ρε Λόλα, αλλά τι να κάνω δηλαδή, να μην τρώω κολοκύθι για να μην τη θίξω?

Άσε το άλλο που μου κάνει. Το ξέρει ότι κάνω μπόλικο φαΐ μια μέρα, συνήθως Κυριακή, και τρώω μεσημέρι από αυτό κάθε μέρα. Ξεκινάει Δευτέρα: τι τρως? Γιουβέτσι. Τρίτη: τι τρως? Γιουβέτσι. Πάλι? Τετάρτη: Τι τρως? Γιουβέτσι. Πάλι?? Πέμπτη: Τι τρως? Μάντεψε. ΡΕ ΠΑΛΙ ΓΙΟΥΒΕΤΣΙ, ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ, ΠΕΤΑ ΤΟ. Παρασκευή: Αποφασίσαμε με τον μπαμπά να σου στέλνουμε λεφτά για να τρως σαν άνθρωπος, όχι το ίδιο φαί κάθε μέρα. Δεν είναι τα λεφτά μάνα μου, βαριέμαι να μαγειρεύω κάθε μέρα.

Την καταλαβαίνω γιατί στο σπίτι απαιτούσα άλλο φαΐ το μεσημέρι, άλλο το βράδυ και όλα όπως τα θέλω, και εδώ τρώω τα πάντα και τα ίδια κάθε μέρα. Αλλά κάθε βδομάδα το ίδιο τροπάρι, πότε θα με μάθει επιτέλους?

Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές το σιχαίνομαι πια το φαΐ προς το τέλος, δεν αντέχω το ίδιο πράγμα ειδικά αν έχει τυρί και με στουμπώνει τη γλώσσα. Σήμερα πχ έχω γιουβέτσι (εξ ου και το παράδειγμα) το οποίο έφτιαξα την περασμένη Πέμπτη και το Σαββατοκύριακο ήμουν εκτός, δεν έφαγα. Τι να κάνω, να το πετάξω? Θα το φάω (μόλις τελειώσω την ανάρτηση) και θα πω κι ένα τραγούδι.

YΓ: Άκου να δεις τι θα γίνει. Θέλω στα σχόλια να χρησιμοποιήσετε τη φράση "μπανιστήρι" αλλά χωρίς να φύγετε από το θέμα. Δεν ξέρω πως. Το σχόλιο που θα τη χρησιμοποιήσει πιο ευφάνταστα αλλά παραμένοντας στο θέμα της ανάρτησης, θα πάρει ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ. Όχι τίποτ'άλλο, έχει πέρει βαρεμάρα!

21 σχόλια:

  1. Τα κινέζικα έχουν γεύσεις πολύ κοντά στις δικές μας και να τα προτιμάτε: π.χ. φίλος μου παντρεμένος εν Σαγκάη μου έχει πει ότι τρώει χελιδονοφωλιές (δηλαδή όχι τις ίδιες, αλλά μια σούπα από το σάλιο των πουλιών με το οποίο κολλάνε τη φωλιά). Μια άλλη φορά σε επίσημο τραπέζι η κεντρική πιατέλα είχε σκύλο. Αυτός δεν τον άγγιξε βέβαια, έκανε όμως μπανιστήρι τους Κινέζους που τον ξεκοκάλιζαν.
    Καλή σας όρεξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι σύμπτωση! Κι γω για ένα γεγονός παράφορου έρωτα έγραψα.......τότε που κοιμούνταν στις αυλές τα καλοκαιρινά βράδια! Το μπανιστήρι περνά τη μαύρη νησιώτικη βράκα και την ποδήρη φούστα!
    http://kallithenosentouki.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι μανά μου, όσο και να με δελεάζεις με τα ζαρζαβατικά σου μπάμιες κλπ, εγώ δεν θα υποκύψω σε μπανιστήρι,μα τι να δω μπάμιες,κινέζικες;; κάνε με τη σειρά σου τώρα εσύ μπανιστήρι, για το τι βγάζει ο τόπος μας εκτός τα λουκούμιαεδώ .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε Αμερικλάνε δεν την παλεύεις καθόλου, διότι αντί να φας την μπάμια σου σαν άνθρωπος σε ένα λαδερό με μπόλικη φέτα από δίπλα, έστω ένα κολοκύθι γεμιστό με μπόλικο αυγολέμονο, κάτι της προκοπής να γουστάρεις, πας και μου την τρώς μέσα σε κινέζικες μύξες που συνάδουν με την μπάμια παίρνοντας μπανιστήρι το αυγό της ηλίθιας Κινέζας. Κι επειδή είναι άνοστο ρίχνεις μέσα και 250 μπαχαρικά μπας και ταρακουνηθεί ο ουρανίσκος σου!
    Λοιπόν, το λ μπαίνει από εδώ και στο εξής σε παρένθεση. Μέχρι νεωτέρας θα είσαι Αμερικ(λ)άνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ το σκηνικό ήθελα να το φανταστώ αλλιώς. Εσένα να κάθεσαι σε μια πολυθρόνα αγκαλιά με μια κατσαρόλα γεμάτη με γιουβέτσι και να κάνεις μπανιστήρι την Κινέζα την ώρα που εκρήγνυται το αυγό στο φούρνο μικροκυμάτων, από τη δύναμη της έκρηξης εκτινάσσεται το πορτάκι του φούρνου και σπάει σε χίλια κομμάτια, θραύσματα της καρφώνονται στο ένα μάτι και σαν κερασάκι στην τούρτα της σκάνε και τα υπολείμματα του αυγού-άψητης ομελέτας στα ματωμένα μούτρα και μετά δεν θα μπορεί κανείς να την πλησιάσει επειδή θα βρωμάει πατόκορφα αυγουλίλα. Όμως ξαφνικά θυμάμαι ότι οι Κινέζοι είναι σχιστομάτηδες και δε χωράει να τους καρφωθεί η γκουμούτσα το γυαλί στο μάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ο Αμερικλανος κανει μπανιστηρι μια κινεζα να καταστρεφει αυγα κ φιαλες ενω παραπερα ενας βισων σιτευτος τρωει γιουβετσι.

    τελικα για νομπελ ειμαι,οχι για απευθυνση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. λοιπόν
    1 είναι πάταξον μεν άκουσον δε
    2Αυτό δεν είναι φαρμακοτριφτείο θέατρο κινεζοπαραλόγου είναι
    3Έλα τώρα Αμερικλανάκι σε τα μας.Αφου το φέρω και το ξέρεις ότι δε ΠΑΣ σε αυτά τα εστιατόρια για τα μπαχάρια αλλά γιατί κάνεις μπανιστηράκι στις Κινεζες μπορεί και στις Ινδές.Ένα έχω να πω :N-t-g-o-p-h soy satyre ;P
    ps τουλάχιστον τρώς καλά???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κάνω μπανιστηρι τη βλακεια που σε δερνει και ανακαλυπτεις τροπους να μας βασανιζεις....και πλήττω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μη μασάς, και εγώ αν, λεω άν, μαγειρέψω, δεν το πετάω το φαί, λυπάμαι τον κόπο που έκανα. θα το φάω και ας τρώω κάθε μέρα ψάρι πλακί για όλο το μήνα.

    τι έχει το γιουβετσάκι; μια χαρα φαί είναι και μετά γίνεται και πιο νόστιμο με την εσάνς μούχλας! χώρια που με τη μούχλα παίρνεις και τζάμπα άμυνα. και φαί και αντιβίωση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δε με χέζεις και εσύ και το μπανιστήρι σου?
    Αλλά με τόσα μπαχαρικά, που να πας τουαλέτα να με χέσεις?
    Μόνο προειδοποιητικές θα πέφτουν. Άσε σου λέω, το έχω ζήσει. Κωλοινδοί. Δυό μήνες υπέφερα.
    Αλλά βέβαια...
    Αυτοί είχαν γλυτώσει από το καθάρισμα της τουαλέτας, τι τους ένοιαζε?.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για να σε ταϊσουνε βίσονα,κόψανε κομμάτι απ'τον κώλο του,την ώρα που η...βισόναινα εκανε μπανιστήρι τι εχει ο βίσονας μπροστά απ'τον κώλο του:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ήμουν στην ίδια φάση με σένα. σπουδάζοντας Αγγλία έμαθα να τρώω μπαχαρικά, σκόρδα, κρεμμύδια πράγματα διαφορετικά. ότνα επέστρεψα πίσω η μάνα μου μου έλεγε ότι πήγα Ευρώπη να σπουδάσω και έμαθα την Ανατολή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τράβα σε ένα Whole Foods και αγόρασε από το χασάπικο ένα bison strip stake, ξέρεις αυτό το τεράστιο. Μια ωραία Κυριακή μεσημέρι κάνε κράτηση παρέα με τίποτα άλλους λιτοδίαιτους, ένα dining area (τραπέζι+ψησταριά ντε..) σε ένα State Park. Πάρε καρβουνάκια, άναψέ τα, ρίχτου αλατάκι, ριγανίτσα, προεραιτικά πατσάλειψέ το με λίγο Sweet Baby Ray's BBQ και ψήστο 10 λεπτά από κάθε πλευρά (ελληνιστί medium rare), χτύπα και ένα βαρύ κόκκινο Καλιφορνέζικο Merlot και μετά θα ξεχάσεις όλες τις μπάμιες και τα φασολάκια αυτού του ντουνιά. Καλή χώνεψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το ηξερα, το ενιωθα οτι αυτη η απευθυνση θα ηταν δικια μου! :ΡΡΡΡ

    Υ.Γ.Μπανιστηρι!
    Υ.Γ. του Υ.Γ: Για να μην γκρινιαζεις οτι δεν χρησιμοποιησα τη λεξη... οχι τιποτα αλλο... :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. οφθαλμολαγνεία και στα μούτρα σου βισονοφάγε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ΚωνΚατ: Αμάν ρε φίλε μου, όταν το διάβαζα έτρωγα το γιουβετσάκι μου, στο λαιμό μου'κατσε!

    @Κωστής: Είναι η εποχή μάλλον, για να δούμε τι έγραψες λοιπόν...

    @Φούλη: ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ τιν τούτο!!!!! Έχει και αγκάθια, άουτς.

    @ΗΩΣ: Καλά καλά, σήμερα έχω φάβα με μπόλικο κρεμμύδι και ελαιόλαδο! Το κέρδισα το λ πίσω?

    @δάκρυ: Χαχαχαχα εσύ έχεις χειρότερη φαντασία από μένα, να το θυμηθώ αν χρειαστώ νέα βασανιστήρια!

    @Δεμάν: Ναι, ναι, θες το πεντάκιλο ή το δεκάκιλο νόμπελ? Θα το φας εδώ ή να στο τυλίξω??

    @περσέας: Είσαι σίγουρος?? πρώτα το πάταξον? το θέμα είναι να γίνει πρώτα λίγο άκουσον για να αποφύγουμε το πάταξον! ΝΑΙ ΤΡΩΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!!

    @Κούλα: Χαχαχαχαχαχα είσαι τραγική. Χρησιμοποίησες τη λέξη-απεύθυνση με τον πιο αστείο τρόπο αλλά είσαι ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ. ΜΟΥΑΧΧΑΑΧΑΧΧΑΧΑ πάλι την έχασες την απεύθυνση!

    @Ρία: Εμένα μου λες? Με τη μούχλα από πάνω μοιάζει και γκουρμέ γαλλικό, δεν το συζητώ!

    @Νεφέλω: Μια χαρά είναι τα μπαχαρικά, εκτός κι αν σε πιάσει δυσκοιλιότητα... τότε καίγονται τα μέσα σου!

    @VAD: Χαχαχαχχαχαχαχα άκαρδοι αμερικάνοι, ξεκωλιάζουν βίσονες!!!

    @Μάνα: Ναι αλλά εσύ το παράκανες μάνα μου, το πήγες πολύ ανατολή με τα σούσι, πολύ ανατολή!!!

    @Κυκλοτέτοιος: Αυτό που λες είναι στου διαόλου τη μάνα, που να τρέχω? Άσε που ωμά δεν τα τρώω, δεν είμαι κανίβαλος!!!

    @Λόλα: Χαχαχαχ φτηνά τη γλίτωσες τη γκρίνια!

    @ΑπαράδεΧτος: Εγώ οφθαλμολαγνεία?? Να μη σώσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πού σκατά κολλάει το μπανιστήρι με την ανάρτηση ρε;; Ντάξει, ακόμα κι αν κολλάει, εγώ δεν το ξέρω, διότι δεν έκατσα να τη διαβάσω :D

    Μάλλον βαριέσαι υπερβολικά ρε Αμερι-κλάνω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Leviathan: ήταν πολύ ωραίο, ομολογουμένως! Θεός σχωρές τον το βισονάκο!

    @Τουίστεντ: Καλά ρε, δεν ντρέπεσαι να μη διαβάζεις??? Τι κάθομαι και τα γράφω ρε γαμώτο! Το μπανιστήρι δεν κολλάει, γι'αυτό και το έβαλα, για να σπάσουμε κ λίγη πλάκα αλλά πουυυυ να καταλάβεις... Άντε δες λίγο φάμιλι γκάι να θυμηθείς το χιούμορ σου. SNAP!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σε ξερω τι μουρμουρης εισαι και ειπα να σε προλαβω! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή