Τα Νούμερα. Κεφάλαιο τέταρτο.

"Λυπάσαι? Τι εννοείς λυπάσαι? Μίλα καθαρά!" Η Μαρούλω δεν άντεχε άλλη αγωνία
"Καλά, από που φύτρωσες εσύ? Δε σε θυμάμαι στη σκηνή του προηγουμενου επεισοδίου" Τι γίνεται εδώ μέσα επιτέλους? Αναρωτήθηκε η Μάρω
"Ε δεν θα κάτσω στην αφάνεια επειδή ξέχασε να με αναφέρει ο συγγραφεύς! Γεια σου Άσωτε, τι κάνς?" ^^

Η Κούλα δεν είχε κουράγιο να αντιδράσει στο θέατρο του παραλόγου που εξελισσόταν μπροστά της. Περίμενε υπομονετικά την απάντηση της Ρίας.

"Εννοώ ότι πάει ο Αμερικλάνος. Πάπαλα. Φινίτο. Μας άφησε χρόνους. Βλέπει τα παντζάρια ανάποδα." είπε η Ρία, με βραχνή τρεμάμενη φωνή. Τόσα χρόνια τοπ γιατρέσσα, τέτοιο νταράκουλο δεν έχει ξαναπάθει με ασθενή.

Όλοι μείνανε άφωνοι. Μερικοί λιποθυμήσανε κι'όλας, ονόματα δε λέμε προσωπικότητες δεν θίγουμε (ο περσέας λιποθύμησε)(έσκασε κάτω σαν καρπούζι).

"Μα δεν... δεν... δεν μπορεί. Αφού... αφού... τα είχαμε όλα σχεδιασμένα στην εντέλεια. Δεν μπορεί να... πέθανε. Τώρα πάνε όλα... στράφι... το ρεμάλι!!" Η Κούλα δεν ήξερε τι να σκεφτεί πια. Μέσα σε μερικά λεπτά άλλαξαν τα πάντα. Με τον Αμερικλάνο νεκρό, δεν μπορούσε να συνεχίσει το σχέδιό της. Το σχέδιό τους.

"Τι εννοείτε κυρία διευθύντρια?? Ποια σχέδια?? Δεν μας τα λέτε καλά! Ο Γκόλντεν που εξαφανίστηκε εν τω μεταξύ? Μα τι γίνεται εδώ μέσα τέλος πάντων!" Η Μάρω ήταν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

"Κούλα, έλα μαζί μου. Πριν πεθάνει το πτώμα μου ζήτησε να σου μεταφέρω κάτι "Τα μάτια της Ρίας ήταν ανήσυχα όταν το είπε αυτό. Περίεργο.
"Πάμε στο γραφείο μου" Η Κούλα οδήγησε τη Ρία στο γραφείο της που ήταν στην άλλη μεριά του κτηρίου, αλλά με το που μπήκαν βγήκαν γιατί μέσα βρωμοκοπούσε πατσαδίλα. "Αμάν αυτός ο Ίβολ, τώρα βρήκε να μου φτιάξει πατσά. Αφού το ξέρει ότι μόνο μετά από Αννούλα τον τρώω."

"Mόνο μετά από Αναγούλα?" Η Ρία δεν άκουσε καλά μάλλον.

"Κοντά έπεσες. Ρία, πάμε στην αίθουσα συσκέψεων, εκεί θα τα πούμε με την ησυχία μας."

Όταν έφτασαν όμως έξω από την αίθουσα συσκέψεων, άκουσαν κάτι ντάπα ντούπα και ένιωσαν τα πατώματα να τρίζουν. "Μα καλά, ποιος ακούει νον σέρβιαμ μέσα στο σταθμό? Νόμιζα ότι ήσασταν καψούρικος σταθμός Κούλα" Όσο περνούσε η ώρα, η Ρία μπερδευόταν όλο και περισσότερο.

"Ναι, είμαστε. Για να δω τι γίνεται εκεί μέσα. Ποιος τόλμησε να βάλει ροτινκράιστ στο βωμό του σουξέ?" Η Κούλα άνοιξε την πόρτα, και ο ήχος από το χαρντκορντεθμέταλ τραγούδι τις κατάπιε σαν πεινασμένη φάλαινα. Η ανατριχιαστική μουσική όμως ωχριούσε μπροστά στο θέαμα που βίασε τα μάτια τους.

Μέσα στην αίθουσα συσκέψεων, ένα gummy bear έκανε ανόσιο σεξ με έναν... σκατζόχοιρο. Το πράσινο γκαμιμπέρ είχε βάλει κάτω τον τεράστιο σκατζόχοιρο και του άλλαζε τα φώτα στο ρυθμό της μουσικής. Έκανε όμως και ο σκατζόχοιρος ό,τι μπορούσε. Ας πούμε ότι οι... βελόνες του δεν πήγαν χαμένες.

Μόλις αντιλήφθηκαν την ανοικτή πόρτα και τις δύο κυριούλες με στόματα ορθάνοικτα σαν σωλήνες φυσικού αερίου ο γκαμιμπέρ ξεκαβάλησε τον σκατζόχοιρο και αρχίσανε να τσιρίζουν.

"Καλά ρε ψυχασθενή, δεν σου είπα κάτι τέτοια να τα κάνετε μόνο σπίτια σας?? Και εσύ ρε Πορκούπω, δεν είπαμε θα την πετάξεις την στολή σκατζοχοιρίνας γαμώ το κέρατό μου μέσα γαμώ??" Πόσες φορές πρέπει να τους πιάσει στα πράσα να βγάζουν τις βελόνες τους πια αυτούς τους δύο?? Έχει και η υπομονή τα όριά της.

"Άσε μας ρε Κούλα, αφού το ξέρεις το βίτσιο μας" είπε ο Γκόλντεν βγάζοντας τη μάσκα του γκαμιμπέρ. "Και στο κάτω κάτω, το τι κάνω εγώ με το γυναικάκι μου είναι δικός μας λογαριασμός και δεν σου πέφτει λόγος. Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε, ορίστε μας!"

"Κάποιος να κλείσει αυτή τη μουσική ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΗΛΑΔΗ!" Τα τούμπανα της Ρίας είχαν λαφάξει μέσα στο κρανίο της από την ακουστική τρομάρα.

"Άσε μας βρε Ρία, δε βλέπεις τι λέει το άτομο? Φύγετε τώρα, έχουμε σοβαρή δουλειά με τη Ρία. Πάτε να βγάλετε τα μάτια σας αλλού."

Όταν έφυγε το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής και ηρέμησε λίγο και η Ρία η οποία είχε ταραχτεί η γυναίκα, μετέφερε στην Κούλα το μήνυμα του Αμερικλάνου. "Κοίτα να δεις Κούλα. Λίγο πριν του δώσω μορφίνη μου ζήτησε να σου πω να προχωρήσεις κανονικά με το σχέδιο. Είπε ότι τα νούμερα πρέπει να φύγουν όλα στην ώρα τους απόψε".

Η Κούλα δεν πίστευε στ'αφτιά της. Πως είναι δυνατόν να προχωρήσει το σχέδιο χωρίς τον Αμερικλάνο? "Τι λες Ρία? Ξέρεις τι λες?"

"Ιδέα δεν έχω, ότι μου είπε σου λέω. Και τώρα πρέπει να φύγω. Η αποψινή νύχτα φαίνεται ατελείωτη" Και ακόμα δεν είμαστε ούτε στα μισά, συμπλήρωσε από μέσα της.

Στο δρόμο της επιστροφής, μέσα στο 4Χ4 τζίπ με ειδικό συναγερμό για προστασία ενάντια σε τζιτζίκια, η Ρία σκεφτόταν τη στιγμή που της μίλησε ο Αμερικλάνος. Ήταν πάνω που ετοιμαζόταν να του κάνει ηρεμιστηκή ένεση στον μαρμάρινο πισινό του.

"Ρία, άκου." Είπε ο Αμερικλάνος, αρπάζοντας το μπράτσο της Ρίας πριν προλάβει να του κατεβάσει το σλιπάκι

"Μανούλα μου!!!"

"Μη φοβάσαι μάνα μου, άκουσέ με. Πρέπει να μου κάνεις μια χάρη, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου"

Η Ρία υποσχέθηκε να του κάνει τη χάρη γιατί του είχε αδυναμία του κερατά. Έβγαλε το iphone 5 από την τσάντα της και έστειλε το SMS.

Πίσω στο κτήριο του ΧΩΜΑradio, η Νεφέλω επέστρεψε το nokia 3110 κινητό της στην τσάντα της. "Εντάξει, όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο." ενημέρωσε τον διπλανό της.

"H Kούλα?"

"Το'χαψε σαν φρεσκοψημένο κουλούρι" είπε με αυτοπεποίθηση η Νεφέλω

"Από αυτά με το σησάμι?" τη ρώτησε ο διπλανός της

"Ναι ρε, μόνο με σησάμι. Πάντα με σησάμι"

"Ωραία. Βοήθησέ με τώρα να ξεπλύνω το αίμα της γουρούνας από πάνω μου, βρωμάω ολόκληρος. Είπαμε να μου ρίξετε λίγο αίμα για να κάνουμε εφέ, όχι κι'έτσι μάνα μου."

***********************************************

ΥΓ: Η εκπληκτική ανάρτηση-χώσιμο της Κούλας κατεβαίνει, παρά τις ενστάσεις του Αμερικλάνου γιατί ήταν πραγματικά απολαυστική, οπότε αναγκαστικά βγήκε και το αντίστοιχο κομμάτι της ιστορίας.