Αιχμάλωτος

Σήμερα θα κάνω ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ σε δύο άτομα ένα μπλογκ, γιατί είναι και οι δύο απίστευτες, οι σκασμένες. Επίσης παρατήρησα ότι ήμουν ο δεύτερος αναγνώστης τους έβερ και πολύ συγκινήθηκα! Ακόμα κλαίω! Αναφέρομαι βεβαίως βεβαίως στο πλυντήριο και το σαλιάγκι των οποίων οι δυο τελευταίες αναρτήσεις-συζήτηση δεν ήταν απλώς αστείες (γεμίσαμε αστείους πια) αλλά και απολαυστικές.

Μετά τους προβληματισμούς περι μπάζων, επιστρέφω σήμερα με κάτι ΤΙΣ πιο ανάλαφρο. Πρώτ'απ'όλα να πω ότι ναι το ξέρω χάθηκα αυτές τις μέρες. Όσοι με έχουν συνηθίσει να τους πρήζω στο εμεσέν και στα ράδια και στα τουήτερζ αυτές τις μέρες πέσανε σε βαθειά κατάθλιψη άμα θες να ξέρεις. Κι'ας μην τους φαίνεται, κι'ας μην το παραδέχονται!

Έχει που λες βρε πλυντήριο και συ βρε σαλιάγκι από την Τρίτη που τη γράφω αυτήνα εδώνανε την ανάρτηση. Έχω αλλάξει δεκαοχτώ θέματα, τα έσβησα όλα το ένα μετά το επόμενο και τελικά δεν έχω τι να γράψω. Κάθε μέρα πάω νέα ανάρτηση επεξεργασία τσουπ τσουπ τσουπ γράφω μια γραμμή βλέπω ότι δεν κολλάει με τα προηγούμενα, τα σβήνω και κοιτάω την οθόνη σαν ηλίθιος. Έχω τι να γράψω, αλλά δεν έχω όρεξη να το γράψω, με πιάνεις? Και αν δεν έχω όρεξη, δεν έχει νόημα γιατί δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά δεν γράφω για εσάς!

Την περασμένη βδομάδα είχα μια τεράστια αναφορά να κάνω, για την οποία φυσικά έκανα πειράματα και έγραφα ταυτόχρονα πίνοντας καφέδες μέχρι την τελευταία στιγμή. Μιλάμε για τρελό τρέξιμο και δεν είχα χρόνο όχι να γράψω, ούτε να κλάσω. Μπαρμπούνι έγινα! Την Πέμπτη ήμουν αιχμάλωτος όλη μέρα στο γραφείο της καθηγήτριας μαζί με την Κινέζα να ενώσουμε κομμάτια, να τα κάνουμε να τα ράνουμε, μετά η αναφορά δεν ανέβαινε στο ίντερνετ και πάθανε τέσσερα εγκεφαλικά έκαστη, εγώ ήξερα ότι έφταιγε το μέγεθος του αρχείου που ήταν γκουμούτσα αλλά δεν με αφήνανε να το μικρύνω, τελικά ήρθε ο Κινέζος το μίκρυνε και το στείλαμε το ρημάδι. 10 το βράδυ απελευθερώθηκα!

Στο μεταξύ, στις 6:30 είχα διαλογισμό και έπρεπε να βρω τρόπο να το σκάσω για μια ωρίτσα. Πήγε η καθηγήτρια στην τουαλέτα, το'βαλα στα πόδια και όταν γύρισα είχε βγάλει κάτι ωραιότατους αφρούς από το στόμα... μούρλια! Ας πιει ξυδάκι!

Αλλαγή θέματος, το ξέρω ότι σου αρέσει το νέο φόντο του μπλογκ. Το ξέρω ρε πλυντήριο σου λέω, το βλέπω στο βλέμμα σου. Ξέρεις, σκέφτηκα αφού δεν τα'χω τα δολάρια να τα βλέπω στο πορτοφόλι ή μάλλον στον λογαριασμό μου, ας τα βάλω στο μπλογκ να τα βλέπω σε φωτογραφία και να χαίρομαι! Και αισθητικά δηλαδή δε με χαλάει, στο'χω πει άλλωστε ότι το πράσινο είναι το αγαπημένο μου χρώμα.

Και κάτι τελευταίο! Την Τρίτη που σας έρχεται η apple θα ανακοινώσει το νέο iPhone! Χέστηκες σαλιάγκι? Σκουπίσου μάνα μου μην συγκάψεις! Εγώ πάντως δε χέστηκα καθόλου. Έχει δύο χρόνια τώρα που τυραννιέμαι με το γελοίο το blackberry και την ακόμα πιο γελοία εταιρεία που για να πιάσει σήμα πρέπει να κάνω έκκληση στην iΚαμπάνα. Αλλά όχι πια, με το που βγει το νέο άιφον τσακίζομαι και το παραγγέλνω. Δεν πα να είναι νέο ντιζάιν, παλιό ντιζάιν, αναβαθμισμένο, υποβαθμισμένο, απευθυσμένο, όσο και να κάνει, ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ θα το πάρω. Και θας σας πρήξω τα ούμπαλα μόλις μου'ρθει. Εγώ προειδοποίησα.