Πρόωρη εκσπερχιόνιση

Μου αρέσουν οι αναφορές σε μεγάλες προσωπικότητες και critically acclaimed ατάκες γιατί προσδίδουν έναν έτσι σοφιστικέ αέρα στο σχόλιο βρε αδερφέ:

"αγγίζουμε την τελειότητα" by Παναγιώτης Τόκος

αλλά κι'εσύ βρε Georgina, μη με ξεκινάς από τα βαριά, πιάσει κάτι πιο ελαφρύ μάνα μου.

Αυτό τον καιρό μου έρχονται φλασές από τα παλιά και σας έχω ταράξει στις αναφορές παλιών αναρτήσεων. Αλλά τι να κάνω ρε συ, σάμπως έχω επιλογή?

Πριν δύο χρόνια, χιόνισε στις 19 Οκτωβρίου (ας είναι καλά το μπλογκ αλλιώς σιγά μη θυμόμουν ότι χιόνισε Οκτώβρη). Μη φανταστείς τίποτα σοβαρό χιόνι, έτσι λίγο έριξε για ένα τεταρτάκι και μας άφησε μια πέτσα πα στα γρασίδια. Είχα ανεβάσει και φωτογραφία στην τότε ανάρτηση να πάνε δες την. Και, παρ'όλο που παραπονιόμουν, κατα βάθος το είχα χαρεί που χιόνισε γιατί δεν είχα ματαδει. Φέτος όμως δε χαίρομαι καθόλου γιατί έκτοτε είδα, είδα, είδα, Ε ΠΑΡΑΕΙΔΑ χίονι και εντάξει, φτάνει, δε θέλω άλλο. Στο Άμπου Ντάμπι θα μετακομίσω να γλιτώσω.

Σε νιώθω φίλε

Την περασμένη Πέμπτη που λες, βγαίνω κατα τις 7μιση από το διαλογισμό και βλέπω άσπρες κουραδίτσες να πέφτουν γύρω μου. Με κοντομάνικο και ζακετούλα εν τω μεταξύ ο δικός σου. Που να το φανταστούμε μάνα μου, όλοι με εποχιακά ήμασταν και μέσα σε δύο ώρες που έπεσε η θερμοκρασία υπό το μηδέν, ήρθαμε και παγώσαμε. Μέχρι να φτάσω στο εργαστήριο (5 λεπτάκια δρόμος μη φανταστείς) είχε γίνει η μαύρη ζακέτα άσπρη και τα χέρια μου κατακόκκινα από τη παγίλα. Μέχρι να φτάσω και στο αμάξι? Το είχε καλύψει το καλό μας το χιόνι και έκατσα ΜΕΣΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ να σκάβω. Ε α σιχτιρ. 

Έγινε η σκατούλα από πράσινη άσπρη

Σήμερα το μεσημέρι όταν ξύπνησα (Σάββατο είναι, εντάξει?) και ετοιμαζόμουν να φύγω, κάνω ένα έτσι έξω και τι βλέπω πάλι?

Έχε γεια, έδαφος. Τα λέμε το Μάρτη.

Άρα? Άρα σήμερα καθόμαστε μέσα σαν τα ποντίκια. Ήτανε να πλύνω ρούχα, πάλι τη μπετονιέρα θα χρησιμοποιήσω. Ήτανε να ψωνίσω και καινούριο μπουφάν, καλά αυτό δεν πειράζει. Ήτανε να πάω και από το εργαστήριο να πάρω κάτι βιβλία για τις εξετάσεις που έρχονται (η 9 Μαΐου ξαναχτυπά, ετοιμαστείτε), πάλι αδιάβαστος θα μείνω και θα το κωλοβαράω όλη μέρα. Οϊμέ!

Απόψε λέει μας έχει χιονοθέλλα και "πρωτοφανή για την εποχή καιρικά φαινόμενα". Άσπρο πάτο (a.k.a. τον ήπιαμε). Κοίτα ρε τι έγινε μέσα σε μία ώρα, κοίτα:

Να τρωγόταν τουλάχιστον...

Θα φύγω Georgina, θα πάω στη Φλόριντα. Στη Χαβάι, έστω. Δεν λέω, το Καλοκαίρι εδώ πάνω ωραίο είναι και δροσερό μέσα στα δέντρα και τον ίσκιο. Αλλά ο χειμώνας? Είπαμε να έρθει αλλά αυτός ήρθε, μας πήρε και μας σήκωσε! Μα χιονοθύελλα με το καλησπέρα σας? Ούτε ένα χιονόνερο πρώτα, λίγο κρύο να βολευτούμε μέσα στα μπουφάν μας πριν πιάσουμε τα φτυάρια ρε αδερφέ.

Έτσι ξέρω κι'εγώ

Άσε που χάρη στον τυφώνα Ιρένε δεν ήρθε το φθινόπωρο όπως έπρεπε και δεν πέσανε τα φύλλα από τα δέντρα (τώρα που το λένε και το παρατηρώ, ακόμα έχουν φύλλα και τα μισά είναι πράσινα - ήμαρτον) και τώρα με το χιόνι θα έχουμε θέματα με το ηλεκτρικό αλλά πως το συνδέσανε δεν ξέρω. Όταν αγχώνονται τα κινεζάκια δεν μιλάνε καθαρά και με μπερδεύουν. Αλλά έτσι και αποκλειστώ σπίτι με δίχως ίντερνετ να σερφάρω, δίχως ρεύμα να δω ταινία και δίχως τα βιβλία μου να διαβάσω (πως φαίνονται οι προτεραιότητες του ανθρώπου) θα φάω τα πόδια μου από τη βαρεμάρα.

Γαμώ τη βαρεμάρα μου ρε μάνα, άλλαξε μου πάνα λέμε!

Άσχετο. Χτες έβαλα στον Κινέζο να ακούσει το μαύρη μαύρη της Τσίλα και στο γαλλικό κομμάτι αναφώνησε ότι έχει πολύ ωραία φωνή και σοφιστικέ λόγια (δεν ξέρει γαλλικά αλλά νταξ) και ότι του αρέσει που πάντρεψε το έθνικ με το κλασσικό με τέτοιο αρμονικό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον δεν έχω άσπρες τρίχες πια, αφού μου πέσανε όλες με αυτά που άκουσα. Όχι για να μη λες ότι υπερβάλω όταν τον λέω μαλαπέρδα. Και μια που την ανέφερα, μισό να βάλω να ακούσω λίγο Τσίλα έτσι για το φινάλε.

ΟΚ, γράφω μεταΤσίλας. Αλήθεια, Georgina, εσύ αν είχες την επιλογή να μείνεις όπου θέλεις στον κόσμο, το κλίμα πόσο σημαντικό θα ήταν στην απόφασή σου? Θα προτιμούσες πχ να πας κάπου που κάνει 45 βαθμούς υπο σκιάν αλλά με πολύ χρήμα, να πας κάπου με τέλειο κλίμα αλλά και το σκατό παξιμάδι, ή κάπου που και οι φώκιες φοράνε παλτό αλλά με επαγκελματικές προοπτικές? Γιατί εγώ όταν ήρθα εδώ χάμω το κλίμα δεν το υπολόγισα, και ας μου τα λέγανε τα ξαδέρφια μου ότι θα σκάβω χιόνια, αλλά τώρα δεδομένων των απανωτών κύκλων ψήξης-απόψηξης που υφίσταμαι, δεν ξέρω αν θα το επαναλάμβανα. Θα πήγαινα στο Λοσάτζελες μπέμπε!

Μια τέτοια γάτα θέλω, κι'ας έχω αλεργία

Το μόνο καλό στη σημερινή ιστορία είναι η θέα που απολαμβάνω ενώ γράφω. Την έδειξα και στη μάνα μου από το skype και έσκασε από τη ζήλεια της, αλλά μετά χτύπησε το κουδούνι και ήρθαν τα σουβλάκια που παρήγγειλαν και αντιστράφηκαν οι ρόλοι.

Μια πολυθρόνα μου λείπει μόνο, πιάστηκε ο κώλος μου στο χαλί

ΥΓ: Πατάω δημοσίευση στα γρήγορα γιατί άρχισε να πέφτει το ρεύμα σιχτίρ.

Έχομε και Γκρούπιζ

O homemade μ'αρέσει που συνδυάζει και τις προηγούμενες αναρτήσεις στα σχόλιά του:

αυτό τώρα στο αμέρικα πως θα το έλεγαν....φακιν και ας κλαίω.....χαχα

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ φτου σου ρε, τι υποννοείς δηλαδή? Μην απαντήσεις (και πάρε μια ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ για να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό)

Πριν ξεκινήσω να λέω τις ασυναρτησίες μου σήμερα homemade, νομίζω πρέπει να πω ένα ευχαριστώ στην αγαπητή Πορκούπω. Τι γιατί μάνα μου, κάνε κλικ πάνω της να καταλάβεις. Έκατσε και μάζεψε όλα τα αντικειμενικά προσόντα μου, τα έκανε αχταρμά και τα δημοσίευσε! Διάβασε τι είπε, πραγματικά δηλαδή τέτοια ακριβή περιγραφή δεν έχω ματαδεί! Τα διάβαζα τη Δευτέρα στο μάθημα και με έπιασε νευρικό γέλιο, ρεζίλι έγινα πάλι. Ευτυχώς ο καθηγητής είναι λίγο κουφός και δεν παρατήρησε τα πνιγμένα χάχανα, μόνο οι Κινέζοι με είδαν και φρικάρανε γιατί μόλισ μισή ώρα πιο πριν τους είχα ξεχέσει επειδή ξεχάσανε να σβήσουν τα φώτα την Παρασκευή.

Ρεζίλι των σκυλιών έγινα, μην κοιτάς η γάτα είναι για εφέ

Βέβαια, δεν είναι μόνο η Πορκούπω που έκανε ανάρτηση όλη πάνω μου, έχει γίνει και στο παρελθόν. Τι διάολο, τόσες ΑΠΕΥΘΥΝΣΕΙΣ μοιράζω σε εξευτελιστικές τιμές, μια ανάρτηση δωθε κείδε την αξίζει ο Αμερικλάνος.

Τεσπα homemade, μισό να σοβαρευτώ (για λίγο). Με τιμάει τόοοοοοοοσο πολύ όταν βλέπω κάποιον να κάνει ανάρτηση για τον Αμερικλάνο και γελάνε τα μουστάκια που δεν έχω αλλά κοντεύω να αποκτήσω λόγω της βαρεμάρας που με δέρνει. Έχουμε και λέμε: Πορκούπω, Νεφέλω, Χριστίν, VAD, Δόχτωρας, Ζουζού και φυσικά η Cούλα (η οποία μου έχει ρίξει τέτοιο σπρώξιμο, ούτε χαλασμένο χόντα στην εθνική να ήμουν). Αυτοί μου έρχονται τώρα, αν ξέχασα κανέναν ε συμπαθάτε με μανίτσες μου, είναι γνωστό άλλωστε ο Αμερικλάνος τη μνήμη την έχει μικρή, δεν μπορεί να τα έχει όλα μεγάλα (46 νούμερο παπούτσι και μια μυτόγκα ΝΑ παρακαλώ).

Δεν μπορώ να τις κοντρολάρω πια αυτές τις γκρούπιζ

Έρχονται που λες για συναυλία οι κάτσε να δεις πως τους λένε... οι Taking Back Sunday. Εντάξει, δεν κόβομαι για τέτοια μουσική (αν δεν έχει το σχήμα μια Τσίλα να σου ρίξει δυο πενιές δεν λέει)(Μαζού, έστω!) αλλά με 7 δολάρια ακούω και Βίσση. Τρόπος του λέγειν. Έλα όμως που δεν υπάρχει ένας, ΕΝΑΣ άνθρωπος εδώ γύρω που να θέλει να πάει? Για τη συμφωνική της Βιένης που έρχεται βρήκα παρέα, για τη βραδιά τζαζ βρήκα επίσης, γι'αυτούς τους ξερακιανούς δεν βρήκα. Τι να πάω, και να είμαι σαν το αγγούρι? Θα αναγκαστώ να τραβολογήσω κανα κινεζάκι και πάει το ίματζ μου.

Πόσο με εκνευρίζουν όσοι μπαίνουν στο msn, λένε καλησπέρα είσαι εδώ και βγαίνουν μετά από ένα λεπτό? Κάτσε μάνα μου περίμενε και λίγο, δεν είναι προέκταση του χεριού μου το msn, έχουμε και δουλειές! Άσχετο.

Σεντονιάστηκε πάλι η ανάρτηση και κάτι άλλα που είχα να πω δε χωράνε, άσε που τα ξέχασα. Και αύριο μέρα είναι.

ΥΓ: Το άλλαξα το βιντεάκι γιατί το προηγούμενο λέει δεν ενφανιζόταν

Couλeen Amerikλanidou

Και μου το έλεγε εμένα η μάνα μου... να τις προσέχω τις τσαούσες θα με τυλίξουν! Να που τελικά έγινε. Πως από νέος ελεύθερος και ωραίος μετατράπηκα σε νέος ελεύθερος ωραίος και με παιδί, ούτε που το κατάλαβα!

Αυτέεεες, αυτέεεες φταίνε! Η Koueen και η Cούλα! Θέλανε παιδί και βγήκαν στη γύρα να ρωτάνε "πες μου πουλάν γονίδια, να μου πάρω λίγα". Αλλά δεν τις κατηγορώ. Ούτε τους κρατάω κακία που με κάνανε πατέρα ενώ είμαι ακόμα πάνω στο άθνος της ηλικίας μου, γιατί το παιδί μου μοιάζει και βγήκε σούπερ.

Τώρα τι άτομο θα παραδώσουμε στην κοινωνία με τέτοιες μανάδες και τέτοιο πατέρα, δεν ξέρω. Έχει και νονά, έχει και καθηγήτρια μαθηματικών. Είναι κοινωνικό το παιδί μας!

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε

Σήμερα δεν έχω θέμα ανάρτησης, θα το πάω "Αγαπημένο μου ημερολόγιο" ή μάλλον "Αγαπημένε μου Αμερικλάνε". Ναι ρε, θα μου δώσω ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, γιατί δηλαδή, στο πηγάδι κατούρησα?

ΔΕ ΡΙΝΓΚ

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε. Το ζήτημα με τα αρούρια είναι σε καλό δρόμο. Έβαλα τις φωνές σε δύο Κινέζες, κατέβασα τα μούτρα μου στην καθηγήτρια, εξαφανίστηκα μια μέρα, άλλαξα θέση σε ΟΛΑ τα γυαλλικά στο εργαστήριο και γενικά την περασμένη βδομάδα καταλάβανε όλοι ότι τα πήρα και κάνω βλακείες για να ξεσπάσω. Αρνήθηκα σαν γομάρι να αλλάξω την ιεραρχία στα γουρούνια, ανακοίνωσα με στόμφο ότι εγώ κάνω κουμάντο στα χοιρινά του εργαστηρίου και όποιος έχει πρόβλημα να πάει σε γιατρό (έστω σε κάποιον που κάνει το αγροτικό του). Το θέμα είναι σε αναμονή μέχρι να επιστρέψει η καθηγήτρια - έφυγε πάλι. Στο μεταξύ, με έχουν πάρει όλοι από φόβο.

Μίλησε κανείς?

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε. Χτες έκανα για τρίτη φορά στη ζωή μου γεμιστά. Η πρώτη φορά που είχα επιχειρήσει να φτιάξω, στην Πάτρα, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία μιας και αντί για γεμιστά βγήκε σούπα σε ταψί. Πριν δύο χρόνια που το ανέφερα αυτό το γεγονός στο μπλογκ, η καλή μου η ζουζου ανέβασε λεπτομερή συνταγή μπας και μάθω. Τα έκανα (τότε) και ήταν ΤΕΛΕΙΑ. Χτες όμως δεν ακολούθησα... ακριβώς την συνταγή. Έβαλα τριπλάσια ποσότητα κιμά με αποτέλεσμα να μου βγουν γιουβαρλάκια σε συσκευασία ντομάτα. Επίσης ξέχασα να βάλω πατάτες να τραβήξουν τα υγρά και έγινε το ταψί πισίνα πάλι. Σόρρυ ζουζού μάνα μου, την επόμενη φορά θα την ακολουθήσω τη συνταγή βήμα βήμα! Πάρε τώρα φωτογραφία που σου έταξα:

Απ'ολότελα, καλά και τα γιουβαρλάκια σε συσκευασία ντομάτα

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε. Την έχω καταβρεί με τα ιντερνετικά ράδια που έχωσα στο άιφον. Ακούω ειδήσεις από το ΣΚΑΙ το βράδυ πριν κοιμηθώ και έχω φρίξει όχι με το περιεχόμενο, αλλά με το σελέξιον, με πιάνεις? Όλο για την Μέρκελ, τον ΓΑΠ, την Ευρώπη κλπ λένε. Τι σκατά? Επίσης αυτός ο κατα τ'άλλα αχαϊρευτος Γκόλντεν μου έδωσε και δύο άλλους σταθμούς που ξέχασα πως τους λένε αλλά έχουν φάση. Στον έναν είναι κάτι σούργελα και σπάνε πλάκα. Επίσης ο ένας εκφωνητής έχει ίδια φωνή με τον Τριανταφυλλίδη, δεν μπογώ να σου βάλω άνω από τγία, αλλά ο Γκόλντεν διαφωνεί εντόνως και με κοσμητικά επιχειρήματα. Και, φυσικά, έβαλα τον σταθμό που κάνει εκπομπή η Αθηνά, αλλά είναι λέει 10-12 τα πρωινά, δηλαδή 3-5 το ξημέρωμα για μένα! Δεν βγαίνω μάνα μου!

3-5 το πρωί έχω άλλες δουλειές, δεν βλέπεις?

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε. Χτες είχε προβολή το Πανεπιστήμιο την τελευταία ταινία του Χάρι Πότερ. Ήρθανε δύο φίλοι μου από μακρυά, τους έκανα ξενάγηση στο Πανεπιστήμιο, φάγαμε, είδαμε την ταινία(ρα), μετά κάτσαμε και ένα δίωρο να την αναλύουμε και γενικά να φιλοσοφούμε πάνω στο Χάρι Πότερ. Και όποιος κοροϊδεύει και με πει ανώριμο, καθρεφτάκι και στα μούτρα του!

Ανώριμος είσαι και φείνεσαι και από τον κώλο σου κρέμεσαι

Αγαπημένε μου Αμερικλάνε. Έκοψα τον καφέ. όπως ξέρεις, στην Ελλάδα δεν έπινα καφέ εδώ τον έμαθα αλλά παρα έγινε το κακό. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορώ να δουλέψω χωρίς καφέ, δεν το δέχομαι. Εδώ δεν πίνω ούτε καν μπίρα γιατί είμαι ενάντια στη χρήση κάθε είδους ουσίας, θα κάθομαι να εξαρτώμαι από καφέδες? Το γύρισα στο τσάι.

May I have a cup of teeeeeaaaa pliiiiiiz

Αυτά είχα να πω, πάω τώρα στη βιβλιοθήκη να παραλάβω ένα βιβλίο που παρήγγειλα. Μιλάμε είμαι δεινός επιστήμον.

Φάκιν ψυχάκιας

Η ΛΙΑΚΑΔΑ τα πήρε άγρια με την προηγούμενη ανάρτηση, έβγαλε τα κέρατά της σαν γνήσιο κριάρι και πήρε τους δήθεν τρομοκράτες και τους σήκωσε, αλλά στο τέλος έκανε ωραία έξοδο:

Λιακάδα παραμένει λιακάδα

Έτσι μπράβο Λιακάδα, να μην ξεχνάς πως ό,τι και να γίνει, πρέπει να μη χάνεις τον... ήλιο σου. Θεώρησε αυτή την ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ σαν υπενθύμιση να μην σκλαβώνεσαι με νεύρα γιατί θα σε γεμίσουν σύννεφα και πάει η Λιακάδα!

Τι είπα πάλι

Θυμάσαι πριν δύο χρόνια που σας έλεγα για τους συγκάτοικους, τον Ινδό και την Ινδή, και τα παρατράγουδά τους? Μετά θυμάσαι που μετακόμισα και σας έλεγα πέρσι για τους Λιβανέζους από κάτω που κωλοχτυπιόντουσαν και τσίριζαν παίζοντας play station? Ε τώρα θα σου πω για το νέο γείτονα.

Είναι μάστορας στο επάγγελμα και πριν καν μπει στο σπίτι, του είχε αλλάξει τα φώτα. Τι πατώματα, τι τουαλέτες, τι νιπτήρες, τι κάσες, όλα τα άλλαξε ο κερατάς. Το ένα δωμάτιο το έκανε εργαστήρι και μου έπρηζε τα σκώτια κάθε βράδυ ντουπ ντουπ και γρρρρ γρρρρ.

Μα που σκατά τους πετυχαίνω

Τώρα που τελείωσε τα μερεμέτια είναι ήσυχος, εκτός από μερικά βράδια που αφήνει το MTV να παίζει όλη νύχτα και με εκνευρίζει. Ένα βράδυ έβαλα κι εγώ playlist με τραγούδια της Πάνια, έκανα το σπίτι Παρατράγουδα και δεν το ξανα'κανε.

Μαααααααύρη μααααααύρη τη τζοή μουυυυυ

Τη φωνή του την ακούω μόνο Παρασκευή Σάββατο Κυριακή που έρχεται η κόρη του. Χωρισμένος υποθέτω είναι και δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Πρώτον γιατί ένα βράδυ τους είδα και τους δύο όταν πήγα να κατεβάσω τα σκουπίδια και κόντεψα να πάθω ανακοπή από τη φρίκη

Μα τι εκφραστικό πρόσωπο

και δεύτερον γιατί το άτομο είναι ψυχάκιας. Όλη μέρα γκαρίζει στην κόρη του ότι δεν έκανε αυτό φάκιν καλά, εκείνο φάκιν καλά, δεν τον άκουσε όταν της έδινε φάκιν οδηγίες, το βράδυ δεν έκλεισε την φάκιν πόρτα του φάκιν μπάνιου και μπάινει φάκιν υγρασία στο σπίτι, ξέχασε να βάλει το φάκιν κινητό της πλήρως αθόρυβο και τον φάκιν ταράζει η δόνηση... φάκιν τέτοια. Και φυσικά τη λέξη φάκιν την έχει καραμέλα, δεν ξέρω αν το κατάλαβες.

Νέοι με μέλλον

Όχι Λιακάδα, να μην τη λυπάσαι την κόρη του γιατί εκτός από σκατομούτσουνη είναι και σκατόστομη και το τι λέει δεν περιγράφεται. Τι φάκιν τεμπέλη τον λέει, φάκιν άχρηστο, φάκιν άσχημο, γαμώ τη φάκιν τύχη μου που σε έχω για φάκιν πατέρα, θα φάκιν φύγω θα πάω στο φάκιν Μεξικό, δεν θέλω να φάκιν φάω, φακ φακ φακ.

Είναι ρε παιδί μου μια ευχάριστη ατμόσφαιρα εκεί κάτω

Σήμερα με ξυπνήσανε πρωί πρωί στις 11 και αν κατάλαβα καλά, αυτός τη βαρέθηκε την κόρη του και την πάει πίσω πακέτο στη μάνα της. Pack your fuckin' shit and get in the fuckin' car you fuckin' bitch! Έτσι έλεγε ο πατέρας την κόρη! Τέτοια ούτε εγώ με τον αδερφό μου δεν κάναμε πια. Αυτοί οι Αμερικάνοι, ούτε να τσακωθούν δεν ξέρουν! Χαλασμένες οικογένειες. Οι κοκκινολαίμηδες κανονικά έπρεπε να απαγορεύεται να αναπαράγονται, εγώ αυτό ξέρω!

-Θανάαααασηηηη το παιδί το έβαλες για ύπνοοοο?

Πριν μερικές μέρες ήρθα σπίτι αργά με δυο φίλους μου και εκεί που περπατούσαμε στα σκοτάδια ανάβει ο ψυχάκιας τα φώτα του, βγαίνει έξω και μας κοιτάει καλά καλά. Καλησπέρα, του λέω, ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, μου λέει με το μάτι να λαμπιρίζει. Φαντάσου τον τώρα με κουτάκι μπύρα στο χέρι, αξύριστο κόκκινο μούσι, μπλούζα τέως άσπρη με την κοιλιά να ξεφεύγει, παντελόνι δεν πρόσεξα (άσε που δεν τόλμησα να κοιτάξω). Τρέχουμε να φύγουμε, έγινε ο Αμερικλάνος και η κομπανία του καπνός.

Λες να κινδυνεύω?

Σκόπευα να του κάνω παρατήρηση γιατί καπνίζει και σκυλοβρωμάει το σπίτι αλλά φοβάμαι ότι θα του γυρίσει το φάκιν μάτι και θα με κάνει φάκιν κομματάκια. Πόσα και πόσα ακούγοντια για τρελούς αμερικάνους με καραμπίνες! Αυτοί οι ρέντνεκς ρε γαμώτο, τι σκατά θέλουν στο κονέχτικατ? Δεν το'ξερα ότι ευδοκιμούν και στο βορά.

Αν διαβάσεις σε καμια εφημερίδα "Έλληνας έγινε κομματάκια από το γείτονά του επειδή άφησε το ξυπνητήρι του να χτυπάει για 4 ώρες και του γύρισε το φάκιν μάτι", ξέρεις σε ποιον θα αναφέρεται!

ΥΓ: Τα περι ζακετίου του αρουραιου θα τα μάθετε εν καιρώ.

Γίναμε πρωτοσέλιδο πάλι

Καλημέρα, καλημέρα. Για μένα "καλημέρα", για εσάς "καλησπέρα", για άλλους "καληνύχτα" και για ΠΟΛΛΟΥΣ "τι καιρό σας κάνει σήμερα στην κοσμάρα σας". Πολύ το ζάλισα, μισό να πιω μια γουλιά τσαγάκι.

Σήμερα ήρθα νωρίς στη δουλειά, γιατί θέλω να προετοιμαστώ ψυχολογικά για το χαμό που θα γίνει το απόγευμα. Αλλά δεν θα μιλήσω γι'αυτό σήμερα, θα μιλήσω για κάτι άλλο. Όταν μπήκα στο εργαστήριο, βρήκα ένα αντίτυπο της εφημερίδας New York Times και τη λέξη Greece κυκλωμένη με ροζ μαρκαδόρο. Μου την άφησε η Κινέζα (η καλή, όχι αυτή που θα χάσει την παρθενιά της από τ'αφτιά το απόγευμα) γιατί διάβασε για το μπάχαλο στην Ελλάδα και ήθελε να με ενημερώσει. Επίσης σήμερα με ρωτάνε πάλι όλοι πως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα και τι κάνουν οι γονείς μου με ένα ύφος λες και πέθανε το σύμπαν και πενθούν για το τρίτο από τα δεξιά φεγγάρι του Πλούτωνα. Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Όσο το διάβαζα έκανα κάποιες χαζοβιόλικες σημειώσεις, και λέω να τις μοιραστώ εδώ γιατί ο Αμερικλάνος είναι ήδη σούργελο, μην κάνω και τον Μιχάλη...

Ανατρίχιασα όταν το είδα 

Μας πήρανε χαμπάρι, ή μου φαίνεται? Κάτσε μανίτσα μου και λίγο στον καναπέ σου, μην τρέχεις για ψύλλου πήδημα στα συντάγματα και στις βουλές! Είναι τελετουργικό, δεν το καταλαβαίνεις? Άκου τη τη δημοσιογράφαινα!

Η άποψη της νεολαίας του '40

Ούτε το όνομα του πρωθυπουργού δεν γράψανε σωστά. Αυτή την 70χρονη εξτρεμίστρια πολύ θα ήθελα να τη γνωρίσω πάντως. Γιαγιά Αντιγόνη εσύ είσαι, παραδέξου το.

Μη με γελούν τα μάτια μου, μη με γελούν τ'αγγλικά μου.

Ο δαίμον του τυπογραφείου 

Κι'άλλο τζόβενο, συνάδελφος αυτός. Έλα συνάδελφε φαρμακοποιέ, πες μας κι'εσύ πόσο πιέζεσαι οικονομικά. Το παιδί που σπουδάζει στην Ιταλία, καλά?

Κακιούλες

Γιατί άραγε?

Και τρίτο πιπίνι, ήθελα να'ξερα, γεροντόφιλες είναι οι συγγραφείς? Το καλό είναι ότι στην τελευταία παράγραφο σκιαγραφείται ο Ελληνικός λαός σαν να πάσχει από επιθέσεις πανικού. Αυτό φταίει για όλα κύριε δικαστά!

Ρε παιδιά, με το μαλακό κάτι τέτοια, σκεφτείτε και τους ομογενείς λίγο! Δεν μπορώ να με λυπούνται και να αναφωνίζουν όποτε συστήνομαι και λέω ότι είμαι από Ελλάδα. Εκνευρίζομαι και τους βρίζω μετά, δεν το καταλαβαίνετε?

Πφφφφφφφφφφφφ

Λεπίδες από πάγο

Πήραμε τα τρία μας. Τους. Δεν ξέρω. Μόνο τρία ήταν? Έχασα το μέτρημα.

Ένας Ινδός και μια Κινέζα κανανε μαλακία.

Α δεν έχει σημασία ποιος φοιτητής έκανε το λάθος κύριε πρύτανη (Από Έλλη ξεκινάει και σε ΝΑς τελειώνει πάντως)

Α δεν θα μπω στη διαδικασία να τιμωρήσω κανέναν κύριε πρύτανη, αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη (αλλά από εδώ και στο εξής ο Έλλη... ΝΑς χρήζει επίβλεψης, λέω εγώ τώρα)

Σήμερα έκατσα σπίτι γιατί έχω σαν αρχή να μην τσακώνομαι εκνευρισμένος. M'αρέσει να είμαι ήρεμος και αυτά που λέω να κόβουν σαν λεπίδες από πάγο.

3+5+2+2 = σιχτίρ

Έπρεπε να το καταλάβω από το πρώτο της μπινελίκι που διάβασα ότι η ΜΙΑ είναι στην πραγματικότητα η Αμερικλανομάνα:

Γιέέέέ μου ???? εσύ είσαι????? Αχ ρε παλιοτόμαρο εσύ είσαι????και έλεγα κάπου τον ξέρω.....ρε κάπου τον ξέρω.... βρε ρεμάλι από την μάνα σου κρύβεσαι?????δεν είσαι παιδί εσύ βρε θα με πεθάνεις ....άκου αμερικλάνος...όμως η μανούλα το ένστικτο βλέπεις....τι κρύβεσαι βρε γαιδούρι..από το πρωί έχουμε να μιλήσουμε...μου αμόλησες την ρουκέτα ...ότι έχεις πυρετό και με άφησες μες την αγωνία ....τι σε ρώτησα παλιόπαιδο ???ε????άμα έφαγες σε ρώτησα ..και τι ...και συ μου έκλεισες το τηλέφωνο....δεν πειράζει όμως ....θα με καταλάβεις μια μέρα αλλά θα είναι αργά.....για να ζητήσεις συγνώμη...........................
........... ωχ μου μυρίζει καμένο πάω να ανακατέψω το φαί....φαί θέλω εγώ τώρα η δηλητήριο.... έρχομαι...KAI ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ καμάρι μου και εξαφανιστείς μια μάνα την έχεις βρε που λαχταράει η ψυχή της για σένα....πήρες τίποτα για τον πυρετό καρδιά μου???όχι με άδειο στομαχάκι ψυχή μου...και ντύσου καλά ...κάνει ψόφο...έβγαλες το παπλωμα να σκεπάζεσαι....και να πετάς τα σκουπίδια είναι εστία μικροβίων....αμάν κάηκε....

Καλά ρε μάνα, άντε θα σε λέω ΜΙΑ για να μη σου χαλάσω το ίμεϊτζ, πότε πρόλαβες και άνοιξες μπλογκ? Και όλες αυτές τις εικόνες που τις βρήκες? Δεν μας τα λες καλά! Θα τα πω όλα στον μπαμπά! Ή, ακόμα χειρότερα, στη γειτονιά! Προς το παρόν πάρει μια ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ για να μη λες ότι τις δίνω εδώ κι'εκεί μόνο!

Θυμάσαι ΜΙΑ τότε στο σχολείο όταν ήμουν ακόμα που μια μέρα γύρισα από το φροντιστήριο και σας ανακοίνωσα ενθουσιασμένος ότι έμαθα τι εστί οξύ, τι εστί βάση και τι γίνεται όταν τα ανακατέβεις? Πότε ήταν αυτό άραγε? Νομίζω πρώτη λυκείου στην αρχη, άρα μιλάμε για το σωτήριο έτος 1999. Σήμερα, μετά από 3 χρόνια λύκειο, 5 χρόνια Φαρμακευτική, 2 χρόνια μάστερ και άλλα 2 διδακτορικό, σύνολο 12 χρόνια μετά (για όνομα, πόσο έχω φτάσει πια)(μην απαντήσεις, δεν σε συμφέρει) επέστρεψα από το Πανεπιστήμιο και αν ήσουν εδώ θα σου έλεγα ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα.

Φρέσκο πράμα

Έκατσα και για μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ώρα ο καθηγητής (Πανεπιστημίου) μας έλεγε ακριβώς τα ίδια που μου έλεγε η κουμπάρα μου στο φροντιστήριο το '99. Τι? Τι είπες? Πανεύκολες σπουδές και τζάμπα παραπονιέμαι ότι δεν προλαβαίνω να τα διαβάζω όλα? Μην με εκνευρίζεις βραδυάτικα και έχω ήδη δύο άσπρες τρίχες!

Αυτοί παιδί μου εδώ πέρα έχουν σύστημα για να μας κάνουν να γεράσουμε πριν της ώρας μας. Μας μιλάνε για βασικά πράγματα, λύνουν γελοίες ασκήσεις στο μάθημα, μετά μας δείχνουν κάτι λίιιιιγο πιο δύσκολο, μας βάζουν για το σπίτι κάτι πολύ πιο δύσκολο και στις εξετάσεις μας βάζουν ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΜΕ ΤΑ ΑΓΚΑΘΑΚΙΑ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ.

Σήμερα πραγματικά ένιωσα λες και μου μαθαίνανε να οδηγώ ποδήλατο με ροδάκια.

Στο τέλος του μαθηματος μας έδειξε πως να πάμε από το ποδήλατο με τα ροδάκια στο ποδήλατο χωρίς ροδάκια.

Για το σπίτι μας έβαλε να οδηγήσουμε τη μηχανή της Φούλης.

Στις εξετάσεις θα μας ζητήσει να οδηγήσουμε το Apollo 11 και να το προσεδαφίσουμε επιτυχώς στο Φεγγάρι.

Έτσι μανίτσα μου ξέρω κι'εγώ να διδάσκω! Και ό,τι θέλεις μάλιστα! Ακόμα και φιλολογικά! Σου δείχνω πως γράφεται το αλάτι και σου ζητάω στις εξετάσεις να μου μεταφράσεις άγνωστο από την Αντιγόνη! Τι δεν ξέρεις! Ξέρεις πόσα α, πόσα λ, όσα τ και πόσα ι έχει μεσα η Αντιγόνη? Μάνι μάνι το μισό κείμενο μη σου πω! Ε τα αλλα... βγαίνουν μωρέ!

Άει σιχτίρι.

Γιατί μας τα μαθαίνουν αν είναι να τα ξαναμάθουμε? Γιατί μας μαθαίνουν τα βασικά και μας ζητάνε τα πολύπλοκα? Με τι γονίδιο μαζοχισμού γεννήθηκα που έκατσα στα θρανία στα 5 και ακόμα να σηκωθώ?

Πφ, πάω για ύπνο. Ξενύχτισα να οδηγώ τη μηχανή της Φούλης και αύριο πρέπει να βρώ το μάνιουαλ του Apollo 11 για να το κάνω μια βόλτα στην αυλή. Λες να'ναι δύσκολο?

Skype μάνα μου

Η Πορκούπω (a.k.a. σκατζόχοιρος) άρχισε να μαδάει τις βελόνες της όσο έβλεπε καρέ καρέ το άνοιγμα του άιφον, και μετά παντρέψαμε τα αιφόνια μας και κάναμε.... τσάτιν! Οπότε της αξίζει μια ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ. Πορκούπω σε παρακαλώ πολύ όμως να την παραλάβεις από το άιφον, όχι από κομπιούτερζ και λοιπά μπανάλ πράγματα, δε θα'θελα.

Πριν μπω στο αποψινό θέμα, νομίζω πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι. Μπήκα στις σελίδες της βόνταφον και της κοσμοτέ και έφριξα με τις τιμές του άιφον. Δεν πάμε καλά μάνα μου. Κι'εσύ για το δικό σου, τόσα έδωκες?? Όχι, όχι, όχι, όχι, δεν υπάρχει περίπτωση ΚΑΜΙΑ να έδινα τόσα λεφτά για ένα κινητό - και δεν έδωσα. 150 ευρώ έκανε, όχι 500 και δεν δίνω 125 ευρώ το μήνα στα πάγια (για όνομα του Θεού δηλαδή, σου κάνουν και μασάζ με τέτοιες τιμές?). Αυτά τα λέω για να μην νομίζεις ότι πήραν τα μυαλά μου ΤΟΣΟ αέρα πια ώστε να ξοδεύω μισθούς σε γκατζετάκια!

Τέλος ο πρόλογος, τώρα κάνε ησυχία να απολαύσεις τα τελευταία καμώματα της μάνας μου.

Που λες Πορκούπω, το σωτήριο έτος 2001 είχε λυσσάξει η μάνα μου να της μάθω να παίζει πασιέτζα στον υπολογιστή, γιατί το έβλεπε να το κάνει στις επαναλήψεις του ντόλτσε βίτα η Σόφι και ήθελε κι'αυτή. Έλα όμως που δεν μπορούσε να κουμαντάρει το ποντίκι?? Δεν σου κάνω πλάκα, η κίνηση των χεριών της με την κίνηση του κέρσορα δεν είχαν την παραμικρή σχέση. Της έλεγα κούνα το ποντίκι πάνω για να πάει ο κέρσορας προς τα πάνω, και το σήκωνε από το γραφείο. Όχι χριστιανή μου, να έτσι να το κάνεις! Ε τι με λες πάνω τότε, προς τα μέσα είναι αυτό! Μετά από κανα δεκάλεπτο άκαρπων προσπαθειών ανακοίνωσε με στόμφο ότι όποιος ανακάλυψε το ποντίκι είχε κάλλο στον εγκέφαλο και αυτά είναι πράματα του σατανά και ότι αν δεν ήταν πανάκριβο θα το έσπαγε και τι σκατά ποντίκι είναι δηλαδή αυτό αφού είναι ασύρματο και δεν έχει ουρά.

Αυτό ήταν το τελευταίο της παρε-δώσε με την τεχνολογία άνω του τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και των μηνυμάτων του κινητού που λένε "ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ" ή "ΛΕΓΕ ΡΕ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΝΗΣΥΧΩ" ή "ΑΠΑΝΤΑ ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΝΙΚΟΛΟΥΛΗ" (με αυτή τη σειρά).

Φέτος, εν έτει 2011 αποφάσισε να επιστρέψει μπροστά στην επίπεδη πλέον οθόνη του υπολογιστή και να μάθει να κουμαντάρει το ρημάδι το ποντίκι για να της μάθει ο μικρός το σάιπ να μιλάμε. Έχει κάτι μήνες που το λέει, τελικά το έκανε. Έμαθε να κουνάει το ποντίκι, έμαθε να ανοίγει και το σκάιπ, να μου κάνει βίντεο-κλήση, ΚΑΙ να το κλείνει μετά παρακαλώ, αμέ.

Οπότε πλέον αντί να με ρωτάει απλά τι νέα και να της λέω τα ίδια τι νέα να'χω από χτες άντε παράτα με ρε μανα, με ρωτάει τι νέα, της λέω τα ίδια τι νέα να'χω από χτες άντε παράτε με ρε μανα και με μουτζώνει. Επίσης την πρώτη μέρα μαζεύτηκαν όλοι να με καμαρώσουν και άρχισαν το τροπάρι:

Αμερικλανοπατέρας: Ρε θες ξύρισμα
WannabeΑμερικλάνος: Ρε θες κούρεμα
Αμερικλανομάνα: Ρε η μπλούζα σου θέλει σιδέρωμα
Αμερικλανοπατέρας: Να μη βάζεις μπλούζες στη δουλειά, να βάζεις πουκάμισα
WannabeΑμερικλάνος: Ναι τα πουκάμισα τον μάραναν
Αμερικλανομάνα: Έλα, αφήστε το το παιδί μου! Αμερικλάνε, δείξε με το καινούριο κινητό λίγο
Αμερικλανοπατέρας: Ωραίο, κάνει και καφέ? (κρυώσαμε)
WannabeΑμερικλάνος: Καλοπερασάκιας! 

Κάπως έτσι πήγε η δουλειά. Σε κάποια φάση κάνανε την εμφάνισή τους και τα κινεζάκια από πίσω (όχι τα μαλακισμένα, τα άλλα) και αλλάξαμε κανάλι:

Αμερικλανομάνα: Ιιιιιιιι ρε κερατά, είμαι άφτιαχτη! Μη με δείχνεις ρε!
Αμερικλανοπατέρας: Άλο! Άλο! (κουνόντας τα χέρια του)
WannabeΑμερικλάνος: Πάω να φύγω, ρεζίλι γίναμε πάλι
Αμερικλανοπατέρας: Αμερικλάνε, αυτοί τώρα στέκονται ή κάθονται?
Αμερικλάνος: Στέκονται
Αμερικλανομάνα: Αχου τα μωρέ τα καημένα. Καλά, στα ντουλάπια της κουζίνας πως φτάνουν?

Να μη σου τα πολυλογώ Πορκούπω, μου τα έχει ήδη σπάσει τα νεύρα. Το σπίτι θέλει μάζεμα, η κουζίνα θέλει να τακτοποιήσω τα κατσαρολικά γιατί είναι σαν μπουρδέλο αδήλωτο, οι τοίχοι μου είναι άδειοι και να πάρω καμια αφίσα κανα κάδρο να τους γεμίσω, το ποδήλατο στο σαλόνι είναι διακοσμητικό, τα ρούχα στο υπνοδωμάτιο είναι παντού και τι τις έχω 200 ντουλάπες άδειες.

Επίσης με έβαλε να της κάνω ξενάγηση σε όλο το εργαστήριο, κάνοντας σχόλια του τύπου, τι εργαστήριο είναι αυτό, έτσι είναι τα εργαστήρια?, στο CSI που τα δείχνουν είναι πιο ωραία, έχουν και κρυφό φωτισμό. Τι? Δεν είναι ρεαλιστικό το CSI?! Τι μας λες! Απλά εσείς το έχετε σαν κωλοχανείο! Πάρε καμια λάμπα από αυτές τις μπλε, σβήσε τα φώτα να δεις τι ωραία επιστημονική ατμόσφαιρα θα γίνει αμέσως.

Τώρα λέει που δάμασε το τέρας (το ποντίκι εννοεί), θα κάνει και φέισμπουκ για να μην υποχρεώνεται στις κουτσομπόλες ξαδέρφες για να μας παρακολουθεί!

Α ρε άτιμη τεχνολογία!!!

Άιφον Λόντς Πάρτυ: LIVE

Εντάξει, λάιβ τρόπος του λέγεις γιατί το τσατ γαμ&^@%&$ και δε δουλεύει! Έχω βάλει τον επι του irc Golden να το κοιτάξει το θέμα γιατί εγώ από την αγωνία ούτε κλικ δεν μπορώ να κάνω χαχαχαχαχα και άσπρισαν και τα μαλλιά μου

Λοιπόν θα ανανεώνω την ανάρτηση αυτή οπότε να κάνετε ριφρές, ΟΚ?

Το πρωί άργησα γιατί στήθηκα έξω από το κτήριο και περίμενα το φορτηγό

Αλλά με είδε η υπάλληλος και ντράπηκα. Επίσης εκεί που περίμενα θυμήθηκα μια ταινία που είδα τις προάλλες με κάτι φορτηγά... και κάτι ψωμιά... και κάτι παιδιά... και ντράπηκα λίγο!

Τώρα τρώω την μπανάνα μου και περιμένω το ρημάδι να έρθει! Σε μισή ώρα μου είπαν!!

18:13 το έβγαλα το τσατ γιατί κολλούσε σαν loggo. Ελάτε εδώ όσοι θέτε να τα πούμε!

18:21 ΗΡΘΕ!!!!! ΠΑΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩΩΩ!Ω!

18:29 Δεν θέλω να το ανοίξω χαχαχαχαχα

18:38 Και τώρα περιμένουμε

18:43 Έτοιμο!

18:45 Του πήρα και βρακί αλλά δεν του κάνει! Το κόβει λίγο στο τέτοιο του, ξέρεις. Φτουυυυ!

Νομίζω το λοντς πάρτυ τελείωσε. Κρίμα που δεν δούλεψε το τσατ, αλλά δεν πειράζει. Αφήστε με τώρα να πάω να παίξω με το Siri!